Heading

LOS ANGELES (Reuters) – Komik Phyllis Diller, była gospodyni domowa, której raukous cackle i żarty o własnym wyglądzie uczyniły ją jedną z pierwszych amerykańskich gwiazd komedii stand-up, zmarła we śnie w poniedziałek w wieku 95 lat, jej wieloletni menedżer powiedział.

Diller została znaleziona w swoim łóżku w swoim domu w zamożnej dzielnicy Brentwood w Los Angeles przez jej syna, Perry’ego, który przyszedł ją odwiedzić, menadżer Milt Suchin powiedział.Jej publicysta, Fred Wostbrock, nazwał ją „prawdziwą pionierką” i „pierwszą damą stand-up comedy”. Przyjaciółka i koleżanka po fachu, Joan Rivers, powiedziała w poniedziałek, że Diller przetarła szlak młodszemu pokoleniu artystek stand-upowych, które będą mogły handlować wyłącznie swoimi żartami.

„Phyllis Diller była ostatnią z ery, która upierała się, że kobieta musi wyglądać śmiesznie, aby być śmieszną”, powiedziała Rivers w wiadomości wysłanej przez Twittera.

Diller stworzyła niezatartą osobowość z jej charakterystycznym dudniącym śmiechem, papierośnicą, natapirowanymi włosami, dziwacznymi kostiumami i fikcyjnym chamem mężem, którego nazywała Fang.

Jej występ składał się z szybkich dowcipów i one-linerów, które często psuły społeczne pretensje, nabijając się z niej samej („Ostatnio kąpałam się nago na plaży; zajęło mi 20 minut, aby zostać aresztowaną”), jak również ze świata wymyślonych postaci.

Oprócz męża Kła – „Jak nazwałabyś człowieka z jednym zębem, który miał 2 cale długości?” – była jej teściowa Moby Dick, chuda szwagierka Kapitan Bligh i sąsiadka Pani Czysta.

Diller szczyciła się tym, że jej dowcipy są ściśle napisane i chwaliła się, że jest rekordzistką świata w uzyskiwaniu 12 śmiechów na minutę.

Jako późne pokolenie według standardów show-biznesu, Diller rozpoczęła swoją karierę w wieku 37 lat, debiutując w San Francisco’s Purple Onion w 1955 roku, kiedy to wdarła się na zdominowany przez mężczyzn rynek komediowy. Po raz pierwszy pojawiła się w kraju jako uczestniczka teleturnieju Groucho Marxa „You Bet Your Life.”

W tym czasie Diller była gospodynią domową, która wychowała pięcioro dzieci, a także felietonistką w gazecie, publicystką i pisarką radiową.

Odkryła talent do żartów stand-upowych na szkolnych zebraniach rodziców i podobnych spotkaniach i zdecydowała się zrobić karierę komediową za namową swojego ówczesnego męża, Sherwooda Dillera. Para rozwiodła się w 1965 roku, a drugie małżeństwo z piosenkarzem Warde Donovanem zakończyło się 10 lat później.

Diller stopniowo przyjmowała rekwizyty, dziwaczną garderobę i sceniczną osobowość, które stały się jej znakiem rozpoznawczym.

od gospodyni domowej do komika

„Gdybym pokazała wam moje zdjęcie z wieczoru otwarcia, wyglądałabym jak kobieta z sąsiedztwa”, powiedziała kiedyś Diller. „I zajęło mi trochę czasu, aby zrozumieć, że ludzie nie płacą za oglądanie kobiety obok. Mogą na nią patrzeć za darmo.”

Później nastąpiła seria występów w telewizji i Diller wkrótce stała się natychmiast rozpoznawalną gwiazdą. W filmie zadebiutowała w 1961 roku niewielką rolą w filmie Elia Kazana „Splendor w trawie”, a w 1970 roku zagrała tytułową rolę w broadwayowskiej produkcji „Hello Dolly!”

Diller nawiązała również bliską przyjaźń ze zmarłym wielkim komediantem Bobem Hope i zagrała z nim w trzech filmach. Była częstym gościem w jego programach telewizyjnych i towarzyszyła mu w świątecznej wizycie u amerykańskich żołnierzy w Wietnamie.

Inny współczesny Diller, weteran stand-upu Don Rickles, uznał ją za „wspaniałą komediantkę”, której „pamiętna współpraca z Bobem Hope’em przyniosła kobietom komikom przewagę”.”

Ellen DeGeneres zatweetowała, że Diller była „królową one-linerów”, a Whoopi Goldberg nazwała ją „prawdziwym oryginałem.”

Diller, która była znakomitą pianistką, zbudowała karierę wokół lżenia swojego wyglądu, ale wydała też fortunę na jego udoskonalanie. Według jej rachuby, miała ponad 20 operacji plastycznych.

Diller, która zatytułowała swoją autobiografię z 2005 roku „Jak kloszard w burdelu”, zaliczyła swoją zdolność do śmiania się z siebie jako jeden z jej największych komicznych atutów. W wywiadzie dla Reutersa z 2004 roku powiedziała, że uważa swoją publiczność za swojego największego nauczyciela.

„Pozwalam im śmiać się ze mną, ze mnie, co sprawia, że publiczność czuje się bardzo komfortowo”, powiedziała. „Wszystkiego się od nich nauczyłam. … Jesteś komikiem i nie odnosisz sukcesu, dopóki nie usłyszysz śmiechu.”

W późniejszych latach cierpiała na problemy z sercem i złamała miednicę podczas upadku, ale kontynuowała pracę w klubach i w telewizji aż do swoich lat 80-tych. Udzieliła głosu owadowi w filmie animowanym „A Bug’s Life” z 1998 roku, pojawiła się w komediowym dokumencie „The Aristocrats” z 2005 roku i udzieliła głosu matce Petera w odcinkach 2006-2007 kreskówkowego serialu „Family Guy.”

Suchin powiedział, że w zeszłym roku wystąpiła gościnnie w dziennym dramacie „The Bold and the Beautiful.”

Diller i jej pierwszy mąż mieli pięcioro dzieci. (Additional reporting by Piya Sinha-Roy; Editing by Will Dunham and Bill Trott)