Pluton, niegdyś uważany za dziewiątą planetę, został odkryty w Obserwatorium Lowella we Flagstaff w Arizonie przez astronoma Clyde’a W. Tombaugha.
Istnienie nieznanej dziewiątej planety zostało po raz pierwszy zaproponowane przez Percivala Lowella, który teoretyzował, że chybotanie orbit Urana i Neptuna było spowodowane przyciąganiem grawitacyjnym nieznanego ciała planetarnego. Lowell obliczył przybliżoną lokalizację hipotetycznej dziewiątej planety i przez ponad dekadę bezskutecznie jej poszukiwał. Jednak w 1929 roku, używając obliczeń Lowella i W.H. Pickeringa jako przewodnika, poszukiwania Plutona zostały wznowione w Obserwatorium Lowella w Arizonie. 18 lutego 1930 r. Tombaugh odkrył maleńką, odległą planetę przy pomocy nowej techniki astronomicznej, polegającej na zastosowaniu płytek fotograficznych w połączeniu z mikroskopem mrugającym. Jego odkrycie zostało potwierdzone przez kilku innych astronomów, a 13 marca 1930 roku – w rocznicę urodzin Lowella i odkrycia Urana przez Williama Herschela – odkrycie Plutona zostało publicznie ogłoszone.
Przy temperaturze powierzchni szacowanej na około -360 Fahrenheita, Plutonowi nadano rzymską nazwę boga podziemi w mitologii greckiej. Średnia odległość Plutona od Słońca wynosi prawie cztery miliardy mil, a ukończenie jednej orbity zajmuje mu około 248 lat. Ma również najbardziej eliptyczną i pochyloną orbitę spośród wszystkich planet, a w punkcie najbliższym Słońca przechodzi wewnątrz orbity Neptuna, ósmej planety.
Po jego odkryciu niektórzy astronomowie zastanawiali się, czy Pluton ma wystarczającą masę, aby wpływać na orbity Urana i Neptuna. W 1978 roku James Christy i Robert Harrington odkryli jedyny znany księżyc Plutona, Charona, którego średnica wynosiła 737 mil, a średnica Plutona 1428 mil. Uważano, że Pluton i Charon razem tworzą system podwójnej planety, która miała wystarczającą masę, aby powodować chybotanie orbit Urana i Neptuna. Jednak w sierpniu 2006 roku Międzynarodowa Unia Astronomiczna ogłosiła, że Pluton nie będzie już uważany za planetę, ze względu na nowe zasady, które mówią, że planety muszą „oczyścić okolicę wokół swojej orbity”. Ponieważ podłużna orbita Plutona pokrywa się z orbitą Neptuna, został on zdyskwalifikowany.
READ MORE: Powstanie i upadek planety Pluton