Kiedy używać przecinka przed „więc”. Użycie przecinka może być podchwytliwe. W niektórych przypadkach słowo „więc” następuje po przecinku. W innych przypadkach przecinek nie pojawia się przed „więc”. Typ klauzuli zastosowanej po „więc” determinuje użycie przecinka.
Istnieją dwa typy klauzul: niezależne i zależne. Kiedy piszesz niezależną klauzulę po „więc”, konieczne jest postawienie przecinka przed „więc”. Klauzule zależne, które następują po słowie „więc” nie potrzebują przecinka.
Spis treści
Kiedy używać przecinka przed „więc”
„Więc” + klauzula niezależna = przecinek
Co to jest klauzula niezależna? Klauzula, która jest niezależna może stać samodzielnie jako własne zdanie. Klauzula niezależna werbalizuje całą myśl.
Przykład klauzuli niezależnej
- Kocham mojego brata, ale nienawidzę jego fryzury.
W tym przykładzie, spójnik koordynujący „ale” łączy dwa niezależne zdania. Każda niezależna klauzula może tworzyć własne zdanie.
Rozkładanie niezależnych klauzul na zdania
- Kocham mojego brata.
- Nienawidzę jego fryzury.
W powyższym przykładzie, obie niezależne klauzule tworzą własną, kompletną myśl. Możesz przerobić zdanie z dwoma niezależnymi zdaniami na dwa krótsze zdania.
Przykłady „so” łączącego niezależne zdania
Siedem spójników koordynujących istnieje. „So” jest jednym z tych spójników koordynujących. Nor, yet, or, and, for, but są pozostałymi spójnikami koordynującymi. Spójnik koordynujący taki jak „więc” łączy dwa niezależne zdania i poprzedza przecinek
- W sklepie nie było już rosołu, więc ukradłem go facetowi obok
- Frank miał najniższą ocenę z języka obcego, więc dostał korepetycje.
Przecinek pojawia się przed „więc”, ponieważ „więc” łączy dwie niezależne myśli.
„Więc” + zdanie zależne
„Więc” może działać jak spójnik koordynujący lub podrzędny. To znaczy, „więc” może połączyć zdanie zależne z niezależnym.
Co to jest zdanie zależne? Klauzula zależna jest częścią zdania. Dostarcza dodatkowej informacji do zdania, ale nie przekazuje pełnej myśli.
Przykład klauzuli zależnej
- Pies zjadł trawę, więc mógł zmienić kolor na zielony.
- Sprzątała swój pokój, więc mogła iść na imprezę.
W pierwszym zdaniu klauzula zależna „więc mógł zmienić kolor na zielony” nie wskazuje pełnej myśli. „So she could go to the party” w drugim zdaniu też nie. W obu zdaniach, chcesz więcej informacji. Musisz wiedzieć, co musiała zrobić, aby pójść na przyjęcie lub co musiał osiągnąć pies, aby zmienić kolor na zielony.
Określanie, czy klauzula jest niezależna czy zależna
Zamień „so” na „therefore” w swoim zdaniu. Jeśli „zatem” działa zamiast „zatem”, wtedy „zatem” działa jako spójnik koordynujący. W tym przypadku, będziesz potrzebował przecinka przed „więc”.”
Zastąpienie spójnika współrzędnego
- Frank miał najniższą ocenę z plastyki językowej, dlatego otrzymał korepetytora.
W tym zdaniu „więc” zastępuje „więc” bez zmiany znaczenia. Stąd, „więc” działa jako spójnik koordynujący.
Zastępowanie spójnika podrzędnego
Spróbuj zastąpić „więc” przez „tak, że” w zdaniu. Jeżeli „tak, że” działa w zdaniu, „tak” jest używane jako spójnik podrzędny.
- Sprzątała swój pokój, aby mogła pójść na imprezę.
„Tak, że” działa jako spójnik podrzędny w powyższym przykładzie, ponieważ może zastąpić „tak”.
Kiedy używać przecinka przed „więc” | Image
