Zalecenia:
Różnice pomiędzy Podstawową Grupą Społeczną a Wtórną Grupą Społeczną!
(i) Wielkość:
Grupa pierwotna jest mała zarówno pod względem wielkości, jak i obszaru. Członkostwo jest ograniczone do niewielkiej liczby i zazwyczaj ograniczone do określonego obszaru.
PODSTAWOWE ZAGADNIENIA:
Nie jest rozproszona po całym świecie, tj. w rodzinie, grupie zabawowej, grupie badawczej. Członkostwo jest ograniczone w małych granicach. Na drugim końcu, w grupie wtórnej członkostwo jest szerokie. Może ona zawierać tysiące członków rozproszonych w różnych częściach świata, jak to ma miejsce w przypadku korporacji.
(ii) Rodzaj współpracy:
W grupie wtórnej współpraca ze współczłonkami jest pośrednia. Tworzy się ją mniej lub bardziej świadomie i w kategoriach wspólnych interesów w osiągnięciu jakiegoś uznanego celu. Członkowie współpracują tylko po to, by osiągnąć cel grupy. Nie jest to proces, który łączy ich razem, ale obiekt, do którego osiągnięcia się jednoczą.
Nie pracują razem, ale jeden pracuje dla drugiego; wykonują przydzielone zadania w kierunku wspólnego obiektu. Jednostki są wybierane do działania w imieniu całości, powstaje hierarchia urzędników, a władza wykonawcza staje się odrębna od członków. Z kolei w grupie pierwotnej członkowie bezpośrednio współpracują ze sobą, uczestnicząc w tym samym procesie. Siedzą razem, dyskutują razem, bawią się razem, decydują razem.
(iii) Typy struktury:
Każda grupa wtórna jest regulowana przez zestaw formalnych zasad. Formalna władza jest ustanowiona z wyznaczonymi uprawnieniami i jasnym podziałem pracy, w którym funkcja każdego jest określona w stosunku do funkcji wszystkich, reszta następuje. Jednym słowem, organizacja grupy wtórnej jest starannie opracowana.
ADWERSJA:
Grupa pierwotna opiera się na strukturze nieformalnej. Członkowie, jak powiedziano powyżej, uczestniczą w tym samym procesie. Istnieje spontaniczne dostosowanie w pracy grupy. Nie są opracowywane żadne formalne i szczegółowe zasady. Struktura jest prosta.
(iv) Relacja:
Stosunek członków do siebie w grupie pierwotnej jest bezpośredni, intymny i osobisty. Pomiędzy członkami istnieje pokrewieństwo. Spotykają się oni twarzą w twarz i nawiązują bezpośrednie kontakty. Grupa pierwotna zajmuje się całą osobowością człowieka. Relacje mają charakter inkluzywny.
Grupa wtórna jest regulowana przez zasady formalne, które oznaczają zastąpienie stosunków bezosobowych stosunkami osobistymi. Stosunki stają się teraz wtórne i formalne. Nie wywiera ona pierwotnego wpływu na swoich członków, ponieważ nie żyją oni w obecności i myśli o sobie nawzajem.
Nie muszą spotykać się twarzą w twarz i mogą komunikować się ze sobą za pomocą środków pośrednich. Wykonują swoją pracę, wykonują polecenia, płacą składki i przyczyniają się do realizacji interesu grupowego, a mimo to mogą się nigdy nie widzieć. Członkowie krajowej partii politycznej płacą coroczne składki, wykonują polecenia naczelnego dowództwa, pracują na rzecz interesu partii, ale prawie nie nawiązują osobistych i bezpośrednich relacji między sobą.
Przeciętny członek odgrywa pasywną rolę i często dochodzi do przekonania, że partia leży poza obszarem jego kontroli. Paul Landis nazwał grupy wtórne przedstawicielami „zimnego świata”. Grupy pierwotne są ukierunkowane na relacje, podczas gdy grupy wtórne są zorientowane na cele. W rzeczywistości ciepło relacji w grupach pierwotnych nie może być odnalezione w grupach wtórnych. Relacje w grupie wtórnej są typu „touch and go”.
Niektórzy myśliciele są zdania, że podział grup na pierwotne i wtórne nie jest zbyt zadowalający. Żadna grupa nie może być sklasyfikowana jako całkowicie pierwotna lub całkowicie wtórna. Nawet grupa o dużej skali nie może funkcjonować bez pewnej identyfikacji jej członków z organizacją jako całością. Zamiast klasyfikować grupy na pierwotne i wtórne, łatwiej jest klasyfikować kontakty.
Główna różnica między grupami pierwotnymi i wtórnymi nie polega na wielkości czy strukturze, ale na relacjach. Jeśli naród nazywany jest grupą wtórną, to dlatego, że jego członkowie nie pozostają w bliskich, osobistych i serdecznych stosunkach. Jest ona pozbawiona osobistej interakcji; jej członkowie wyrażają ciało jedności za pomocą metod bezosobowych i pośrednich. Nawet jeśli członkowie grupy wtórnej spotykają się twarzą w twarz, to jest to odmiana „touch and go”.