Heading

DISCUSSION

Rok : 2018 | Volume : 7 | Issue : 3 | Page : 141-144

Relacja pielęgniarka-pacjent w oparciu o teorię osiągania celów imogene kinga
Mohsen Adib-Hajbaghery , Mahsa Tahmouresi
Trauma Nursing Research Center, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran

Adres do korespondencji:
Mohsen Adib-Hajbaghery
Trauma Nursing Research Center, Kashan University of Medical Sciences, Kashan
Iran

Źródło wsparcia: Brak, Konflikt interesów: Brak

DOI: 10.4103/2322-1488.235636

Istnieje wiele teorii pielęgniarskich dotyczących relacji pielęgniarka-pacjent, jedną z najważniejszych z nich jest Teoria Osiągania Celów Imogene King. Nie wiadomo jednak, dlaczego teoria ta nie jest wykorzystywana w codziennej praktyce pielęgniarskiej. Celem pracy była ocena wykorzystania teorii Kinga w relacji pielęgniarka-pacjent.

Słowa kluczowe: Communication, Nurse-patient relations, Nursing theory

Jak cytować ten artykuł:
Adib-Hajbaghery M, Tahmouresi M. Nurse-patient relationship based on the imogene king’s theory of goal attainment. Nurs Midwifery Stud 2018;7:141-4

Jak cytować ten URL:
Adib-Hajbaghery M, Tahmouresi M. Nurse-patient relationship based on the imogene king’s theory of goal attainment. Nurs Midwifery Stud 2018 ;7:141-4. Dostępne z: https://www.nmsjournal.com/text.asp?2018/7/3/141/235636

Wprowadzenie

Jako dyscyplina naukowa, pielęgniarstwo opiera się na profesjonalnej wiedzy. Rozwój nowych podejść do praktyki pielęgniarskiej wymaga zdobycia odpowiedniej wiedzy na temat teorii pielęgniarstwa. Teoria pielęgniarstwa jest zbiorem pojęć, definicji i modeli i wywodzi się z logicznego myślenia i rozumowania indukcyjnego. Dostarcza ona ram i celów dla oceny, rozpoznania i diagnozy pielęgniarskiej, a tym samym znacznie ułatwia świadczenie opieki pielęgniarskiej. Wykorzystanie teorii pielęgniarstwa w praktyce klinicznej odzwierciedla samowystarczalność i samoświadomość pielęgniarek. Teorie te promują standardy opieki nad pacjentem, obniżają koszty opieki zdrowotnej, a co najważniejsze, poprawiają jakość życia pacjenta.,
Argument
Najczęściej stosowane teorie pielęgniarstwa obejmują, ale nie ograniczają się do, Teorii Samoopieki Orema, Modelu Adaptacji Roya i Teorii Procesu Pielęgnowania Orlando. Istotą wszystkich tych teorii jest humanistyczna relacja i godność klienta. Inną teorią pielęgniarstwa opartą na relacjach jest Teoria Osiągania Celów (TGA) Imogene King. TGA opiera się na wzajemnym postrzeganiu się pielęgniarek i pacjentów oraz ułatwia opiekę skoncentrowaną na pacjencie i jego rodzinie. Jest ona zaliczana do teorii średniego zasięgu. Mimo że TGA stanowi doskonałe humanistyczne ramy dla tworzenia wzajemnych i terapeutycznych relacji między pielęgniarkami a ich klientami, wiele pielęgniarek nie zna tej teorii, co w konsekwencji zmniejsza jej zastosowanie w praktyce klinicznej.

Przegląd literatury
King początkowo przedstawiła swoją teorię w czasopiśmie pielęgniarskim w 1968 r., a następnie rozszerzyła ją i przedstawiła w książce zatytułowanej „Ogólne koncepcje zachowań ludzkich”. King definiuje zdrowie jako interakcję człowiek-środowisko. Uważa ona, że każdy człowiek jest systemem otwartym o unikalnych potrzebach, motywacjach i pragnieniach, które różnią się od potrzeb, motywacji i pragnień innych ludzi. Zauważyła również, że potrzeby, motywacje i pragnienia znacząco wpływają na zdrowie.
King oparła swoją teorię na czterech głównych elementach, które są następujące: (1) zdrowie osiąga się poprzez odpowiednią relację pielęgniarka-pacjent; (2) pielęgniarka i pacjent muszą mieć wzajemne zrozumienie na swój temat; (3) cele i funkcje pielęgniarki i pacjenta muszą być ze sobą zgodne; oraz (4) pielęgniarka musi wykorzystać całą swoją wiedzę, aby nawiązać relację i wyznaczyć cele. Te cztery elementy ułatwiają osiąganie celów.
King definiuje pielęgniarstwo jako interakcję i związek osoby ze środowiskiem w celu osiągnięcia zdrowia i poprawy dobrostanu człowieka. Dlatego pielęgniarki muszą wiedzieć, w jaki sposób ludzie wchodzą w interakcje z otoczeniem. King uważa pielęgniarstwo za proces, którego ostatecznym celem jest osiągnięcie zdrowia.
TGA składa się z trzech głównych systemów, a mianowicie: osobistego, interpersonalnego i społecznego. W systemie osobistym King uważa każdą osobę za unikalną istotę i całość, która zawsze pozostaje w interakcji ze środowiskiem. Tak więc, każda osoba powinna być traktowana jako system osobisty, który obejmuje wymiary percepcji, jaźni, wzrostu i rozwoju, obrazu ciała, przestrzeni osobistej, uczenia się i radzenia sobie. Percepcja znacząco przyczynia się do relacji pielęgniarka-pacjent, ponieważ dokładne postrzeganie siebie, ułatwia postrzeganie innych, a nawet postrzeganie obrazu ciała, czasu, miejsca i wydarzeń życia codziennego, a także pomaga osobie ustanowić lepszą interakcję z otoczeniem,
Wyniki badań przeprowadzonych przez Kemppainen na mężczyznę pacjenta z ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) wskazał, że gdy pracownicy służby zdrowia zrozumieli, że pacjent jest nosicielem wirusa HIV, zaczęli wykazywać niewłaściwe zachowania wobec niego w procesie świadczenia opieki tak bardzo, że postrzegał zachowania pielęgniarek jako dyskomfort i przeszkadza. Z drugiej strony, diagnoza zakażenia HIV negatywnie wpłynęła na postrzeganie przez pacjenta siebie i swojego systemu osobowego oraz zmieniła jego obraz ciała i samoocenę. Według Kinga, percepcja jest ważnym wymiarem systemu osobistego i każda osoba musi mieć dokładną percepcję własnego i cudzego systemu osobistego. Kemppainen zauważył, że niedokładne postrzeganie pacjenta będącego nosicielem wirusa HIV przez pielęgniarki i innych pracowników służby zdrowia negatywnie wpłynęło na ich relacje z nim, jak również na jego postrzeganie samego siebie.

Wizerunek ciała jest kolejnym wymiarem systemu osobistego TGA. Wszelkie zmiany w obrazie ciała mogą mieć wpływ na system osobisty. Wyniki badania Kemppainena wykazały, że zmiany w zachowaniu innych osób w stosunku do pacjenta zakażonego HIV zmieniły jego obraz ciała, dały mu poczucie rozpaczy nad przyszłością i sprawiły, że wstydził się swojego ciała.
Czas jest kolejnym wymiarem systemu osobistego TGA. Williams podkreślił znaczenie czasu w świadczeniu opieki, zauważając, że większość pacjentów była niezadowolona z długiego czasu oczekiwania na wizytę lekarską i określała go jako wieczność; jednak dla pielęgniarek taki okres czasu był postrzegany jako bardzo krótki. Pielęgniarki muszą dokładnie rozumieć pojęcie czasu, ponieważ poświęcanie długiego czasu na opiekę nad pacjentem może być postrzegane przez niektórych pacjentów jako uciążliwe i wyczerpujące. Niewłaściwe rozumienie czasu przez pielęgniarki może również negatywnie wpływać na ich relacje z pacjentami. Na oddziałach pediatrycznych czas jest kwestią o większym znaczeniu. Na tych oddziałach dłuższy czas edukacji pacjenta i podawania leków wiąże się z lepszymi wynikami leczenia. Można zatem stwierdzić, że znaczenie czasu dla pacjentów i pielęgniarek w dużej mierze zależy od charakterystyki bezpośredniej sytuacji. Innymi słowy, w jednej sytuacji (np. na oddziałach ratunkowych), usługi opiekuńcze powinny być świadczone w ograniczonym czasie, aby nie męczyć i nie przeszkadzać pacjentom, podczas gdy w innej sytuacji, spędzanie dłuższego czasu z pacjentami może przynieść lepsze wyniki i poprawić powrót do zdrowia.
System osobisty TGA zakłada, że nie będzie skutecznej interakcji między pielęgniarką a pacjentem, jeśli nie będą oni mieli dokładnego zrozumienia siebie nawzajem. Innymi słowy, dokładne postrzeganie przez pielęgniarki systemu osobistego pacjentów ułatwia osiąganie celów i interakcję pielęgniarka-pacjent.
Drugim systemem TGA jest system interpersonalny. System ten jest tworzony przez interakcje dwóch lub więcej osób w małych i dużych grupach. Wzajemna relacja pielęgniarka-pacjent jest przykładem systemu interpersonalnego. Zrozumienie tego systemu wymaga zrozumienia takich pojęć jak interakcja, komunikacja, transakcja, rola, stres i czynniki stresogenne. Pojęcia te są omówione w dalszej części artykułu.
Interakcja jest procesem komunikowania się z inną osobą i rozumienia jej. To jest zwykle osądzania i może wpływać na cele. Komunikacja jest procesem przekazywania informacji i obracania informacji z jednego stanu do drugiego, podczas gdy transakcja jest znacząca interakcja między ludźmi i środowiska do osiągnięcia celu zdrowia.,

Pielęgniarki muszą mieć odpowiednią wiedzę do zrozumienia procesu interakcji. Proces ten obejmuje zachowania obu stron interakcji. W rzeczywistości, każde działanie jest związane z reakcją. Ten zestaw akcji i reakcji nazywany jest interakcją. Kiedy obie strony interakcji mają podobny cel i starają się go osiągnąć, dochodzi do efektywnej interakcji, która nazywana jest transakcją. To właśnie podczas transakcji ludzie efektywnie wykonują swoje role, osiągają założone cele i radzą sobie z otoczeniem. Cykl ten obejmuje łańcuchy sprzężeń zwrotnych służących ciągłej ocenie systemu interpersonalnego.
System interpersonalny znacząco przyczynił się do rozwoju TGA. King uważała, że znaczenie systemu interpersonalnego dla jakości opieki jest znacznie większe niż systemu osobistego i społecznego. Zauważyła również, że proces pielęgnowania odbywa się przede wszystkim w systemie interpersonalnym.
Komunikacja między pielęgniarką a pacjentem jest podstawą systemu interpersonalnego i najważniejszym warunkiem wstępnym zaistnienia transakcji. Może być ona nawiązana zarówno werbalnie, jak i niewerbalnie. Williams badała komunikację pielęgniarka-pacjent w sytuacjach nagłych. W jej badaniu pacjentka w średnim wieku zgłosiła się na izbę przyjęć z osłabieniem i słabością. Lekarz prowadzący postawił diagnozę ostrego obrzęku płuc. Personel oddziału ratunkowego musiał rozpocząć inwazyjne interwencje, aby opanować ostry stan pacjentki. Nie zrozumieli jednak jej stanu i nie udzielili jej odpowiednich informacji dotyczących leczenia. W związku z tym pacjentka nie wyraziła zgody na leczenie, a zabiegi nie zostały przeprowadzone. Przykład ten pokazuje, że pielęgniarki i lekarze muszą nadać wysoki priorytet nawiązaniu skutecznej komunikacji z pacjentami, aby pomóc im w podejmowaniu mądrzejszych decyzji, których głównym celem jest zachowanie własnego zdrowia. Co więcej, muszą pozwolić pacjentom na wyrażenie ich postrzegania ich chorób, osobistych doświadczeń związanych z chorobą i poziomu ich stresu. Tylko w ten sposób pielęgniarka i pacjent mogą pomóc sobie nawzajem i stworzyć sprzyjające środowisko do podejmowania decyzji. W związku z tym cel, jakim jest zdrowie, jest osiągany, gdy obie strony relacji właściwie ze sobą współdziałają i wspólnie pracują nad osiągnięciem swoich celów.
Trzecim systemem TGA jest system społeczny. System ten jest odpowiedzialny za zapewnienie ram dla interakcji społecznych i komunikacji interpersonalnej w społeczeństwach, takich jak szkoły, miejsca pracy i organizacji. System ten pomaga pielęgniarkom nie tylko zarządzać ich rolami opiekuńczymi i osiągać ich cele zawodowe w szpitalnych systemach opieki, ale także posiadać odpowiedni status w społeczeństwie jako pielęgniarka zdrowia publicznego. Wymiary tego systemu obejmują organizację, autorytet, władzę, status i podejmowanie decyzji. Władza to zdolność do wykorzystywania zasobów organizacyjnych do osiągnięcia celu, podczas gdy podejmowanie decyzji to „dynamiczny i systematyczny proces, w którym osoby lub grupy dokonują wyboru spośród postrzeganych alternatyw, aby odpowiedzieć na pytanie i osiągnąć cel”. King opisał władzę jako sytuację, w której ludzie godzą się na wykonanie pożądanego lub niepożądanego działania. W TGA władza została uznana za kontrolera i kierownika celu. Dzięki władzy, pielęgniarka może wspierać pacjenta. Ponadto władza wpływa na funkcje ludzi i ich zdolność do podejmowania decyzji. Pielęgniarki muszą mieć dokładne zrozumienie władzy, ponieważ identyfikacja i wykorzystanie źródeł władzy przez pielęgniarki może ułatwić nawiązywanie relacji i osiąganie celów., Jednak badania wykazały, że pielęgniarki mają ograniczone zrozumienie koncepcji władzy organizacyjnej w pielęgniarstwie. W tej sytuacji nie potrafią one odnaleźć swojego statusu społecznego w organizacji, a co za tym idzie, nie mogą odgrywać znaczącej roli w utrzymaniu i przywracaniu zdrowia pacjentów.

Wnioski

Według TGA Kinga, odpowiednia wiedza na temat relacji i skuteczna komunikacja należą do bezwzględnych wymogów praktyki pielęgniarskiej. Skuteczna relacja pielęgniarka-pacjent pomaga pielęgniarkom zrozumieć stan pacjentów, podnosi jakość opieki i poprawia jakość życia pacjentów.
Wsparcie finansowe i sponsoring
Brak.
Konflikt interesów
Brak konfliktu interesów.

	Meleis AI. The undeaning transition: Toward becoming a former dean. Nurs Outlook 2016;64:186-96.
	Lewis KB, Stacey D, Squires JE, Carroll S. Shared decision-making models acknowledging an interprofessional approach: A theory analysis to inform nursing practice. Res Theory Nurs Pract 2016;30:26-43.
	Bergdahl E, Berterö CM. Concept analysis and the building blocks of theory: Misconceptions regarding theory development. J Adv Nurs 2016;72:2558-66.
	de Medeiros LP, Melo MDM, Enders BC, de Mesquita Xavier SS, de Sena JF, de Sousa Martins Melo G, et al. Utilized theories by nursing in the care of people with an ostomy: integrative review. Open J Nurs 2016;6:600-9.
	Ashketorab T, Pazokian M. Nurses and PhD student’s perspective of barriers orem self care application: Content analysis. J Med Educ Dev 2012;4:10-7.
	Alligood MR. Nursing Theory-E-Book: Utilization & Zastosowanie. St. Louis, MO: Elsevier Health Sciences; 2013.
	Mohammadi E, Abbasi K, Saadati M. Bariery wdrażania teorii pielęgniarstwa w praktyce klinicznej z perspektywy pielęgniarek. Iran J Nurs Res 2015;10:13-24.
	Alligood MR. Nursing Theorists and their Work. 8th ed. St. Louis: Elsevier Health Sciences; 2014.
	Alligood MR. Wprowadzenie do teorii pielęgniarstwa: jej historia, znaczenie i analiza. In Alligood MR. Nursing theorists and their work. St. Louis, Elsevier Health Sciences; 2014.
	Fawcett J, Desanto-Madeya S. Współczesna wiedza pielęgniarska: Analiza i ocena modeli i teorii pielęgniarstwa. 3rd ed. Philadelphia: FA Davis; 2012.
	Theriot AM. Improving post-discharge follow-up rates in trauma patients: Projekt doktoratu z praktyki pielęgniarskiej. Rozprawa przedłożona na wydziale southeastern Louisiana University w częściowym spełnieniu wymagań na stopień doktora praktyki pielęgniarskiej, hammond, louisiana: southeastern louisiana university; 2016. Dostępne od: https://search.proquest.com/docview/1845028178
	Zarzycka D, Dobrowolska B, Ślusarska B, Wrońska I, Cuber T, Pajnkihar M. Teoretyczne podstawy praktyki pielęgniarskiej w Polsce. Nurs Sci Q 2013;26:80-4.
	Alligood MR. Family Healthcare With King’s Theory of Goal Attainment. Nurs Sci Q 2010;23:99-104.
	White R, Ewan CE. Clinical Teaching in Nursing. Hong Kong: Springer; 2013.
	Smith MC, Parker ME. Nursing Theories and Nursing Practice. 4th ed. Philadelphia: FA Davis; 2015.
	Kemppainen JK. Imogene King’s theory: Pielęgniarskie studium przypadku klienta psychotycznego z zakażeniem ludzkim wirusem niedoboru odporności. Arch Psychiatr Nurs 1990;4:384-8.
	McQueen L, Cockroft M, Mullins N. Imogene King’s theory of goal attainment and the millennial nurse: Ważne narzędzie mentoringu dla edukatorów pielęgniarstwa. Teach Learn Nurs 2017;12:223-5.
	da Silva RN, Ferreira Mde A. Users' participation in nursing care: Element Teorii Osiągania Celów (Theory of Goal Attainment). Contemp Nurse 2016;52:74-84.
	Williams LA. Imogene King’s interacting systems theory: Zastosowanie w pielęgniarstwie ratunkowym i wiejskim. Online J Rural Nurs Health Care 2001;2:25-30.
	Topps C, Lopez L, Messmer PR, Franco M. Perceptions of pediatric nurses toward bar-code point-of-care medication administration. Nurs Admin Quart 2005;29:102-7.
	Warren H. Middle-range theories: Frameworks for examining a nonsurgical cosmetic problem. Plast Surg Nurs 2016;36:9-11.
	Sieloff CL, Messmer PR. Conceptual system and middle range theory of goal attainment. In Alligood MR. Nursing theorists and their. 8th ed. St. Louis, Elsevier Health Sciences; 2014.
	Masters K. Nursing Theories: A Framework for Professional Practice. Sudbury: Jones & Bartlett Learning; 2012.
	Caceres BA King’s theory of goal attainment: Exploring functional status. Nurs Sci Q 2015;28:151-5.
	Butts JB, Rich KL. Philosophies and Theories for Advanced Nursing Practice. Sudbury: Jones & Bartlett Learning; 2013.
	Adib Hajbaghery M, Salsali M. A model for empowerment of nursing in Iran. BMC Health Serv Res 2005;5:24.
	Valizadeh S, Zamanzadeh V, Ebrahimi H, Jasemi M, Mohamadi M, Saiadi L. Ocena postrzegania przez pielęgniarki władzy pielęgniarskiej w oparciu o King Model. Q J Nurs Manage 2013;1:28-35.