Twój organizm trawi i wchłania monosacharydy i disacharydy w różny sposób.
Ponieważ monosacharydy są już w swojej najprostszej formie, nie muszą być rozkładane zanim Twój organizm będzie mógł je wykorzystać. Są one wchłaniane bezpośrednio do krwiobiegu, głównie w jelicie cienkim (4).
Z drugiej strony, dwucukry, takie jak sacharoza, muszą zostać rozłożone na cukry proste, zanim zostaną wchłonięte.
Kiedy cukry są już w swojej najprostszej formie, są metabolizowane w inny sposób.
Wchłanianie glukozy i jej wykorzystanie
Glukoza jest wchłaniana bezpośrednio przez wyściółkę jelita cienkiego do krwiobiegu, który dostarcza ją do komórek (4, 5).
Podnosi poziom cukru we krwi szybciej niż inne cukry, co stymuluje uwalnianie insuliny (6).
Insulina jest potrzebna, aby glukoza dostała się do komórek (7).
Wewnątrz komórek glukoza jest natychmiast wykorzystywana do produkcji energii lub zamieniana w glikogen, który jest przechowywany w mięśniach lub wątrobie do wykorzystania w przyszłości (8, 9).
Twój organizm ściśle kontroluje poziom cukru we krwi. Kiedy jest on zbyt niski, glikogen jest rozkładany na glukozę i uwalniany do krwi w celu wykorzystania go do produkcji energii (9).
Jeśli glukoza jest niedostępna, wątroba może wytworzyć ten rodzaj cukru z innych źródeł paliwa (9).
Wchłanianie i wykorzystanie fruktozy
Podobnie jak glukoza, fruktoza jest wchłaniana bezpośrednio do krwiobiegu z jelita cienkiego (4, 5).
Podnosi ona poziom cukru we krwi bardziej stopniowo niż glukoza i nie wydaje się mieć natychmiastowego wpływu na poziom insuliny (6, 10).
Jednakże, nawet jeśli fruktoza nie podnosi poziomu cukru we krwi od razu, może mieć bardziej długoterminowe negatywne skutki.
Twoja wątroba musi przekształcić fruktozę w glukozę, zanim organizm będzie mógł wykorzystać ją na energię.
Zjadanie dużych ilości fruktozy na diecie wysokokalorycznej może podnieść poziom trójglicerydów we krwi (11).
Nadmierne spożycie fruktozy może również zwiększyć ryzyko wystąpienia zespołu metabolicznego i niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby (12).
Wchłanianie i wykorzystanie sacharozy
Ponieważ sacharoza jest dwucukrem, musi zostać rozłożona zanim Twój organizm będzie mógł ją wykorzystać.
Enzymy w jamie ustnej częściowo rozkładają sacharozę na glukozę i fruktozę. Jednak większość procesu trawienia cukru zachodzi w jelicie cienkim (4).
Ezym sacharoza, wytwarzany przez wyściółkę jelita cienkiego, rozbija sacharozę na glukozę i fruktozę. Są one następnie wchłaniane do krwiobiegu w sposób opisany powyżej (4).
Występowanie glukozy zwiększa ilość fruktozy, która jest wchłaniana, a także stymuluje uwalnianie insuliny. Oznacza to, że więcej fruktozy jest wykorzystywane do tworzenia tłuszczu, w porównaniu do sytuacji, gdy ten rodzaj cukru jest spożywany samodzielnie (13).
W związku z tym, spożywanie fruktozy i glukozy razem może bardziej zaszkodzić Twojemu zdrowiu, niż spożywanie ich osobno. Może to wyjaśniać, dlaczego cukry dodane, takie jak syrop kukurydziany o wysokiej zawartości fruktozy, są powiązane z różnymi problemami zdrowotnymi.
Podsumowanie
Glukoza i fruktoza są wchłaniane bezpośrednio do krwiobiegu, podczas gdy sacharoza musi zostać najpierw rozłożona. Glukoza jest wykorzystywana do produkcji energii lub przechowywana jako glikogen. Fruktoza jest przekształcana w glukozę lub przechowywana jako tłuszcz.