Sosna Norfolk, (Araucaria heterophylla), wiecznie zielone drzewo i ozdobny iglak z rodziny Araucariaceae, pochodzący z Wyspy Norfolk, położonej na południowym Pacyfiku pomiędzy Nową Kaledonią a Nową Zelandią. Drewno z dużych drzew jest wykorzystywane w budownictwie, meblarstwie i przemyśle stoczniowym. Roślina jest uprawiana jako zewnętrzna roślina ozdobna w regionach o klimacie śródziemnomorskim, a atrakcyjne sadzonki są uprawiane na całym świecie jako rośliny domowe. Sosna Norfolk Island została odkryta podczas drugiej wyprawy kapitana Jamesa Cooka (1772-75) i wkrótce potem wprowadzona do uprawy. Pomimo swojej potocznej nazwy, roślina nie jest prawdziwą sosną.
W naturze sosna norfolk islandzka może dorastać do wysokości 60 metrów (200 stóp), z pniem osiągającym czasami 3 metry (10 stóp) średnicy. Gałęzie są ułożone w symetryczne okółki, a pnie są charakterystycznie proste. Liście młodych roślin są igiełkowate i zakrzywiają się ku górze, natomiast liście dojrzałych drzew są łuskowate i gęsto zachodzą na siebie. Okrągłe szyszki żeńskie są kolczaste i osiągają do 15 cm (6 cali) średnicy. Niezwykłą cechą tego gatunku jest to, że boczne gałęzie odcięte od drzewa i zakorzenione w glebie rosną poziomo i nigdy nie tworzą wzniesionego pnia.