Stwardnienie guzowate jest bardzo częstą wadą oczu u starszych zwierząt i jest powszechnie mylone z zaćmą u zwierząt towarzyszących. Stwardnienie jądra skutkuje mętnym wyglądem soczewki oka, ale jest mniej szkodliwe niż zaćma, ponieważ nie wpływa znacząco na wzrok Twojego zwierzęcia. Ponieważ nie ma innych przyczyn zewnętrznych, choroba ta jest normalną częścią procesu starzenia się i często nie da się jej uniknąć. Niemniej jednak, jeśli oczy Twojego zwierzęcia wydają się mętne, ważne jest, aby Twój zwierzak został zbadany przez lekarza weterynarii, abyś mógł uzyskać informacje i ustalić, jak najlepiej opiekować się swoim pupilem.
Stwardnienie jądra rozwija się w soczewce, która służy jako część oka, która odbiera światło z zewnątrz i przekazuje je na siatkówkę. Siatkówka jest tkanką, która pokrywa wewnętrzną powierzchnię oka, tworząc obraz wizualny. Soczewka jest zmienną strukturą organizmu, która ciągle ulega zmianom. Z wiekiem rozpoczyna się proces twardnienia, zwany stwardnieniem jądrowym, który opisuje sposób ułożenia włókien tworzących soczewkę. Warstwy budują się same z siebie i stają się bardziej ściśnięte, co ostatecznie zmniejsza powierzchnię soczewki i utwardza ją, tworząc mętną powłokę.
Katarakta, z drugiej strony, która również pojawia się jako zmętnienie w oku, jest bardziej szkodliwa dla wzroku Twojego zwierzęcia i może być oznaką innych chorób. Zaćma, która objawia się jako nieprzezroczyste obszary soczewki, może ostatecznie prowadzić do całkowitej utraty wzroku. Ślepota pojawia się, gdy dotyczy całej soczewki. Być może najważniejsze jest to, że zaćma może pojawić się w wyniku zaburzeń metabolicznych, takich jak cukrzyca, które modyfikują sposób, w jaki włókna są układane w celu utworzenia soczewki.
Stwardnienie jądra nie wymaga leczenia, ponieważ nie pogarsza ono w znacznym stopniu wzroku zwierzęcia towarzyszącego i jest zjawiskiem naturalnym. Zaćma natomiast potencjalnie wymaga leczenia, które obejmuje chirurgiczne rozbicie i usunięcie soczewki, jak również kontrolę innych chorób towarzyszących.
Weterynarz może rozróżnić, czy zmętnienie oka zwierzęcia towarzyszącego jest stwardnieniem jądrowym czy zaćmą poprzez dokładne badanie oka z całkowicie rozszerzoną źrenicą. Czasami konieczne jest zabranie zwierzęcia do okulisty weterynaryjnego, aby otrzymać dokładną diagnozę i rozpocząć niezbędne leczenie. Jeśli zwierzę ma zaćmę, lekarz weterynarii będzie również chciał przeprowadzić dalszą diagnostykę w celu ustalenia, czy zwierzę ma również cukrzycę.
Mimo, że procesy starzenia się zwierząt domowych mogą być trudnym okresem, najlepszym sposobem radzenia sobie z tego typu sytuacjami jest dobra opieka domowa. Po uzyskaniu prawidłowej diagnozy, z jaką chorobą oczu możesz mieć do czynienia, podejmij niezbędne środki ostrożności, aby wspomóc potrzeby swojego zwierzęcia. Jeżeli wzrok Twojego zwierzęcia zaczyna się pogarszać, w najlepszym interesie właściciela i zwierzęcia może być niezmienianie środowiska, w którym jest przyzwyczajone do życia. Pozwoli to Twojemu zwierzęciu stopniowo nauczyć się polegać na innych zmysłach, aby bezpiecznie utrzymać codzienną rutynę.
Amy Tartini & Daniela Sharma, Ph.D. – Rutgers University
Więcej informacji na temat: „Co się dzieje?