Nieskończoność jest czymś, z czym zapoznajemy się na lekcjach matematyki, a później dowiadujemy się, że nieskończoność może być również stosowana w fizyce, filozofii, naukach społecznych itp. Nieskończoność charakteryzuje się liczbą niepoliczalnych obiektów lub pojęć, które nie mają granic lub rozmiaru. Koncepcja ta może być używana do opisania czegoś ogromnego i bezgranicznego. Była ona badana przez wielu naukowców i filozofów na całym świecie, od wczesnych epok greckich i wczesnych epok indyjskich. W piśmie, nieskończoność może być odnotowana przez specyficzny znak matematyczny znany jako symbol nieskończoności (∞) stworzony przez Johna Wallisa, angielskiego matematyka, który żył i pracował w XVII wieku.
Symbol nieskończoności (∞) reprezentuje linię, która nigdy się nie kończy. Wspólny znak dla nieskończoności, ∞, został po raz pierwszy użyty przez Wallisa w połowie lat 50-tych XVI wieku. Wprowadził on również 1/∞ dla nieskończoności, która jest tak mała, że nie można jej zmierzyć. O tym i o wielu innych zagadnieniach związanych z nieskończonością Wallis pisał w książce Treatise on the Conic Sections wydanej w 1655 roku. Symbol nieskończoności wygląda jak pozioma wersja liczby 8 i reprezentuje pojęcie wieczności, nieskończoności i nieograniczoności. Niektórzy naukowcy twierdzą jednak, że John Wallis mógł wziąć grecką literę ω jako źródło do stworzenia znaku nieskończoności.
Ogółem, istnieją trzy główne zastosowania symbolu nieskończoności:
- matematyczne
- fizyczne
- metafizyczne
.