Ponieważ niektóre z praktyk logoterapii zalecają ekspozycję na obawiające się bodźce w celu stworzenia desensytyzacji – czyli przyzwyczajenia się do tych bodźców, tak aby ich wpływ był mniejszy – mogą dobrze pasować do terapii poznawczo-behawioralnej (CBT), która również wykorzystuje tę strategię do leczenia takich stanów jak fobie.
„Na wielu poziomach logoterapia prezentuje wysoki stopień kompatybilności z terapią poznawczo-behawioralną” – piszą autorzy artykułu z 2013 roku opublikowanego w czasopiśmie „Psychotherapy”.
Twierdzą oni, że techniki logoterapeutyczne mogą być szczególnie skuteczne w walce z uogólnionym zaburzeniem lękowym i depresją.
„Procedura ekspozycji może zmotywować klienta do stawienia czoła lękowi lub strachowi, sprawiając, że będzie on postrzegany jako opcja” – piszą, dodając: „Nie zawsze można kontrolować poziom lęku, ale można wybrać sposób reagowania na niego.”
To właśnie reakcja na lęk, gdy zaczyna się on pojawiać, może być pomocna w zmniejszeniu jego poziomu i zminimalizowaniu wpływu. Dokonując świadomego wyboru, by reagować na lęk w przeciwny sposób, podejmujemy pierwsze kroki w kierunku usunięcia go z naszego życia.
Autorzy badania stwierdzają, że „integracja pojęć znaczenia, wartości osobistych i celowych celów w protokole leczenia depresji indywidualizuje proces terapii i zwiększyłaby dobrostan i odporność, zmniejszając odsetek nawrotów.”
Twierdzą oni, że ważne jest, aby osoby żyjące z depresją i poszukujące leczenia były w stanie zastanowić się, przy wsparciu terapeuty, nad tym, co nadaje sens ich życiu, co pomaga im żyć z poczuciem celu i jakie są ich osobiste wartości. Może to pomóc w rozwiązaniu problemu specyficznego kontekstu tego stanu.
Innym sposobem, w jaki praktyki logoterapeutyczne mogą być pomocne, jak twierdzą niektórzy, jest zapobieganie lub leczenie syndromu wypalenia. Chociaż ten stan nie jest obecnie wymieniony w Diagnostycznym i Statystycznym Podręczniku Zaburzeń Psychicznych, został powiązany z depresją i jest czasami określany jako forma zespołu stresu pourazowego.
Wypalenie charakteryzuje się fizycznym i psychicznym wyczerpaniem po długotrwałym nadmiernym zaangażowaniu, zwykle w pracę lub projekt. Wyczerpanie to może obejmować zmęczenie, brak motywacji i poczucie wyobcowania.
Monika Ulrichová, która jest adiunktem na Uniwersytecie w Hradec Králové w Czechach, twierdzi, że logoterapia pomaga zapobiegać wypaleniu zawodowemu lub je leczyć, zadając ludziom trafne pytania, które pozwolą im zmienić sposób myślenia, w jaki funkcjonują.
„Istotną rolę w zapobieganiu i leczeniu syndromu wypalenia zawodowego odgrywa życie według własnych wartości – w związkach, w rodzinie, ale także w drobnych rzeczach. Ludzie powinni poruszać się w granicach 'chcę i mogę działać inaczej'.”
Prof. Monika Ulrichová
„Ludzie powinni poddać się autorefleksji i odpowiedzieć sobie na następujące pytania: 'Czy naprawdę muszę?', 'Co się stanie, jeśli tego nie zrobię?', 'Jakie będą tego konsekwencje?', 'Czy naprawdę muszę?'”, dodaje.
.