Najlepszy krój steku zależy od Twojego gustu i preferencji. Jednak wiele osób uważa, że trudno jest wybrać między T-bone i porterhouse steak, gdy nie mają pojęcia o różnicach między tymi dwoma rodzajami steków. Ten artykuł ułatwi Ci to, podając główne różnice między stekami T-bone i porterhouse oraz pożądaną opcję dla większości ludzi podczas zamawiania jedzenia w steakhouse.
Tylko dla właścicieli firm… Masz stronę internetową? Masz dość słabych wyników? Potrzebujesz więcej ruchu? Przejmij kontrolę nad swoją widocznością online już dziś! Użyj tego samego narzędzia, którego używają najlepsze agencje. Wypróbuj je za DARMO.
Co to jest stek T-bone?
Stek T-bone jest mniejszy niż porterhouse pod względem wielkości. Jest wydobywany z siodła i można go łatwo rozpoznać po kości w kształcie litery T, która oddziela polędwicę od polędwicy po obu stronach steku. Strona z polędwicą jest zazwyczaj większa i odizolowana tłuszczem. Jednak profesjonalni kucharze stosują kilka sztuczek, aby obie strony były przyrządzone tak jak należy. Klasyczny stek T-bone jest pięknie opiekany na grillu, krojony w poprzek włókien i pozostawiony do odpoczynku przed podaniem z masłem czosnkowym dla podkreślenia smaku.
Co to jest stek Porterhouse?
Większy mięsień polędwicy w steku Porterhouse jest tym, co odróżnia go od steku T-bone. Jest to stek złożony pochodzący z tylnej części schabu krótkiego, który zawiera najgrubszą warstwę polędwicy. Po wycięciu dwóch steków, które składają się na stek porterhouse, a następnie usunięciu kości, pozostaje stek z polędwicy górnej i polędwicy. Zawsze można spodziewać się większych porcji przy zamawianiu steku porterhouse, ponieważ jest on często sprzedawany w steakhouse’ach jako posiłek dla dwojga.
Główne różnice pomiędzy stekami T-bone i Porterhouse
- Rozmiar i źródło mięsa
Rozmiar polędwicy może odróżnić stek T-bone od steku porterhouse. Ogólnie rzecz biorąc, steki porterhouse mają więcej filetów w porównaniu do steków T-bone i są zawsze preferowanym posiłkiem dla dwóch osób.
Wymiar steku porterhouse powinien mieć co najmniej 1,25 cala grubości, ponieważ pochodzą one z tylnej części schabu, gdzie polędwica występuje w dużej ilości. Stek T-bone zawiera mniej filetów, ponieważ pochodzi z siodła, w którym znajduje się niewielka ilość polędwicy.
- Metoda przygotowania
Stek T-bone jest przeznaczony do grillowania, gdzie polędwica pozostaje delikatna i aromatyczna, ponieważ obfite kawałki tłuszczu utrzymują stek w stanie wilgotnym. Kość w kształcie litery T zapewnia solidny uchwyt do chwytania i przewracania steku bez potrzeby przebijania mięsa.
Stek powinien być przyrządzany szybko i gorąco i wymaga niewielkiej ozdoby w postaci lekkiego naoliwienia i przyprawienia. Podczas gdy porterhouse stek może być gotowane na grillu, można osiągnąć lepsze wyniki z gorącym palenia patelni żeliwnej na kuchence lub brojler. Gorący i szybki start daje powierzchnię dobrze wysmażoną. W przeciwieństwie do steku T-bone, porterhouse wymaga więcej czasu na przygotowanie, w zależności od tego, jak chcesz, aby stek został przyrządzony.
- Wygląd steku
Stoki T-bone wyróżniają się kością w kształcie litery T z częściami mięsa po każdej stronie. Składają się one z mniejszej ilości polędwicy i często są cięte bliżej przodu. Stek Porterhouse różni się od steku T-bone grubością, ponieważ zawiera większe ilości polędwicy. Oba steki mogą zawierać kość w kształcie litery T, ale porterhouse będzie miał duży stek z paska i więcej polędwicy po drugiej stronie kości.
Który rodzaj steku jest lepszy?
Decyzja o wyborze pomiędzy stekiem T-bone a porterhouse jest określona przez indywidualne gusta i preferencje. Każda porcja może być droga, ale stek porterhouse może wystarczyć dla dwóch osób z resztkami, biorąc pod uwagę ilość polędwicy w steku. Zamówienie porterhouse’a i T-bone’a to jak podwojenie przyjemności z posiłku, zwłaszcza gdy jada się Certified USDA Prime. Końcowy smak zależy od metody przygotowania i doneness stek w oparciu o indywidualne preferencje.
Both T-bone i porterhouse steki są wykonane z dwóch rodzajów wołowiny, gotować w różnym tempie i smak najlepiej w różnych temperaturach. Jednakże, porterhouse steki mają więcej filet w porównaniu do T-bone steki i są najlepsze dla ludzi, którzy chcą większe porcje dla dwóch. Ogólnie rzecz biorąc, USDA ma ścisłe wytyczne dotyczące wielkości filet obecne w stek dla niego być zakwalifikowane jako porterhouse. Keep in mind that thickness is sometimes not used as a standard measure since each of these steaks can be served separately from the bone.
T-Bone Steak – Here is some useful Wikipedia T-Bone Steak Information in case you wanted to learn more about it.
Nutrition: T Bone Steak Vs Porterhouse
Czy stołujesz się w lokalu, czy na wynos, niewiele jest rzeczy lepszych niż soczysta płyta idealnie ugotowanego steku T-Bone lub Porterhouse na talerzu. Pełne białka, które jest niezbędne do wzrostu i regeneracji mięśni, czerwone mięso jest również bogate w żelazo i witaminę B-12, która wzmacnia układ odpornościowy i utrzymuje czerwone krwinki w zdrowiu.
Stek Porterhouse to taki sam kawałek mięsa jak stek T-Bone. Co ciekawe, każdy stek porterhouse jest stołem T-bone, ale nie każdy stek T-bone jest stołem porterhouse. I oba te steki są najlepsze z obu światów, ponieważ oba zawierają dwa kawałki wołowiny. Więc, co to jest różnica między tymi dwoma kawałkami wołowiny? I jakie są ich żywieniowe podobieństwa różnice?
T-Bone Steak
W dużej mierze amerykańskie cięcie, T-bone steak jest z obszaru kręgosłupa z najmniej używanych mięśni. Pochodzi z przedniej części krótkiego schabu wołu, gdzie znajduje się zwężająca się polędwica, ten kawałek wołowiny otrzymuje swoją nazwę od kości lędźwiowej w kształcie litery T, która oddziela dwa kawałki mięsa. T-bone steak łączy mięsisty smak wypełnione strip porcji i podpis przetargu wypełnione cięcia filet mignon. While most T-bones are generally cut around 1-inch thick, it’s certainly not unusual to find these steaks over one and a half inches thick.
Most steakhouses cook their beef cuts above an open flame, so T-bone steaks are an excellent cut for grilling in your backyard. Just remember that the leaner tenderloin will cook much more quickly than the other strip side of this dual cut steak, so you should do your best to keep it further from flames to ensure both sides of the bone are cooked evenly.
Cut from below a Porterhouse, the high-fat content of a T-bone steak means that it will stay tender while it is cooking. Stek T-bone dostarcza około 23 gramów białka na każde 3 uncje oraz prawie jedną trzecią dziennego spożycia witaminy B12. Zapewnia również dobre dawki witaminy B6, ryboflawiny i niacyny, jak również korzystne minerały śladowe żelaza, cynku i selenu. Ale ponieważ T-bone jest również bogaty w cholesterol i tłuszcz, ten kawałek wołowiny najlepiej spożywać z umiarem.
Jednorazowa porcja steku T-bone dostarcza całkiem rozsądne 180 do 210 kalorii i około 14 gramów tłuszczu, z tłuszczem nasyconym stanowiącym około 1/3 tej sumy, w zależności od tego, jak ściśle przycięty jest tłuszcz zewnętrzny i jaka jest objętość marmurkowatego tłuszczu. Pamiętaj, że średni stek T-bone waży około 12 uncji, z większymi kawałkami przechylającymi szalę na około 24 uncje, więc wartości odżywcze na porcję poniżej będą musiały być pomnożone w zależności od wielkości steku, aby uzyskać najbardziej dokładne dane.
Stek portierhouse
Stek portierhouse jest złożonym stekiem, który jest cięty znacznie grubiej niż stek T-Bone i musi zawierać znacznie większą ilość filetów z polędwicy w stosunku do części schabowej. Wycięty z większej części polędwicy, porterhouse jest cięty z obszaru, gdzie polędwica spotyka się z górną częścią schabu. Po jednej stronie środkowej kości w kształcie litery T znajduje się schab, lepiej znany jako New York Strip, a po drugiej stronie – filet z polędwicy. Regulowane przez Departament Rolnictwa USA, aby zakwalifikować się do klasyfikacji jako stek Porterhouse, część filet musi mieć minimum 1 i 1/4 cala grubości między najszerszą krawędzią a kością.
Niekwestionowany król steków T-Bone, Porterhouse łączy dwa różne kawałki wołowiny, co eliminuje konieczność dokonania trudnego wyboru decydując się między dwoma. Możesz spodziewać się znacznych porcji, gdy zamawiasz stek porterhouse, więc nie jest niczym niezwykłym, że mięso będzie zwisać z zewnętrznej krawędzi talerza. Ważący czasem ponad 2 funty porterhouse może być podawany w plastrach lub w całości, w zależności od tego, jak chcesz go podzielić. Może to być ogromny posiłek lub nawet ogromne wyzwanie dla każdego z dużym apetytem, ponieważ ten klasyczny kawałek mięsa jest często sprzedawany jako posiłek dla dwóch osób w większości restauracji. Jako posiłek dla dwóch osób, stek porterhouse jest idealnym wyborem na każdą specjalną okazję.
Często dość drogi i pełen smaku, stek Porterhouse wycięty z polędwicy wyborowej dostarcza dużo białka jak większość kawałków wołowiny, a także niektóre witaminy z grupy B, cynk i żelazo. Ale jak tam są zwykle ponad 1000 kalorii na funt i porterhouse steki powszechnie ważą co najmniej 2 funty, odżywcze względy dla tego masywnego steku będzie ostatecznie zależy od tego, ile faktycznie skończyć spożywania.
Historia & Etymologia T Bone & Steków Porterhouse
Podstawowo dwa steki w jednym cięciu, stek T-bone jest zazwyczaj cięciem poprzecznym z przedniej części krótkiego schabu na środkowym grzbiecie krowy, gdzie polędwica się zwęża, z kością lędźwiową w kształcie litery T oddzielającą dwa kawałki. T-bone łączy w sobie charakterystyczną kruchość polędwicy i mięsisty smak paska górnego schabu, często nazywanego paskiem nowojorskim, gdy jest sprzedawany samodzielnie, które są pożądanymi kawałkami mięsa.
Regulacje stanowią, że T-bone musi mieć co najmniej 1/2 cala polędwicy filet mignon, a także być cięte co najmniej 1 cal grubości.
Stek z kością T jest popularnym wyborem na specjalne okazje w ekskluzywnych restauracjach i generalnie dowodzi ceny premium. Cena premium odzwierciedla cięcie krowy, pochodzącej z obszaru kręgosłupa z najmniej używanymi mięśniami.
One And The Same?
Sheaki portierhouse są zasadniczo takie same jak stek T-bone, ale większe w rozmiarze (i bez kości). Ten masywny talerz pełen mięsa, często wystarczająco duży dla dwóch osób, zyskał popularność w USA i stał się podstawowym elementem stekowni na całym świecie. While T-bone steaks are historically an American cut, confusingly the strip side of the T-bone cut in British Commonwealth countries is called the Porterhouse, while the tenderloin cut is called the fillet.
An official Porterhouse steak must have a larger tenderloin filet cut at the widest point to qualify, as opposed to just a T-bone steak. USDA oficjalnie wymaga, aby stek Porterhouse został wycięty nie mniej niż 1 1/4 grubości, co zazwyczaj przekłada się w restauracjach na 16-uncjową porcję. Jednakże, steki Porterhouse mogą być znacznie większe niż to, więc jest to dość powszechne, aby znaleźć je dostępne w menu steakhouse od około 1,5 cala i ważące 24 uncje, do 2,25 cala i ważące 48 uncji.
Nazwy
Pomimo, że etymologia nazwy T-Bone Steak pochodzi oczywiście od kości w kształcie litery T, która oddziela dwa kawałki wołowiny, pochodzenie nazwy Porterhouse jest dość sporne. Istnieje kilka zakładów i miast, które twierdzą, że wszystkie ukuły termin na przestrzeni lat.
Many wierzyć najbardziej prawdopodobne pochodzenie tej nazwy jest jakoś pochodzi od kiedy restauracje lub chophouses zostały nazwane Porterhouses około 1754 i służył rodzaj piwa, który został nazwany porter. Co do Porterhouse jest używany do opisania pewnego rodzaju stek serwowane w tych zakładach, to nie wydaje się, aby pojawić się na menu w Nowym Jorku steakhouses aż termin po raz pierwszy wyskoczył gdzieś około 1840s.
Jedna popularna historia wydawała się zdobywać sporą ilość trakcji gdzieś pod koniec XIX wieku, szczególnie wśród ludzi z okolic Bostonu. Ta mówi, że Zachariah B. Porter, który był właścicielem hotelu i restauracji Porter’s w Cambridge, Massachusetts, faktycznie nadał krojowi jego imię.
As for other alternate theories, some claim that the steak takes its name from a popular 19th-century hotel in Flowery Branch in Georgia called the Porter House.
Legenda
.
Zgodnie z legendą, właściciel hotelu w Buffalo został następnie powiedział, aby zrobić mały majątek przez reklamę Porterhouse steki wykonane jak Charles Dickens lubi je. Według artykułu w Cambridge Chronicle z 1923 roku, podpis Charlesa Dickensa został w niezwykły sposób odnaleziony w starym rejestrze przechowywanym w piwnicy domu Sandusky Porter.
Ale ostatecznie najbardziej prawdopodobna i znana teoria dotycząca pochodzenia nazwy tego steku pochodzi z około 1814 r., kiedy to Martin Morrison, właściciel Porter House przy Pearl Street na Manhattanie, zaczął serwować szczególnie duże steki T-bones. Jest to etymologia, która jest wymieniona w Oxford English Dictionary, podczas gdy również zwraca uwagę, że nie ma żadnych współczesnych dowodów dostępnych, które wspierają tę wersję ani jej zaprzecza.