Heading

Teoria endosymbiotyczna. definicja

noun
(biologia ewolucyjna) Teoria sugerująca, że organelle takie jak mitochondria i chloroplasty w komórce eukariotycznej powstały w wyniku wczesnej endosymbiozy pomiędzy endosymbiontami prokariotycznymi a komórką gospodarza eukariotycznego. Synonim: symbiogeneza.

Teoria endosymbiotyczna jest jedną z teorii ewolucyjnych, które do dziś są rozpowszechnione. Zakłada ona, że pomiędzy wczesnymi formami życia doszło do endosymbiozy. Ta forma symbiozy obejmuje większą komórkę, która służy jako gospodarz i mniejszą komórkę, która jest określana jako endosymbiont. W teorii endosymbiotycznej zakłada się, że większa komórka wchłonęła lub przyjęła mniejszą komórkę. Większa komórka reprezentuje komórkę eukariotyczną dzisiaj, podczas gdy mniejsza komórka, komórka prokariotyczna.
Komórka eukariotyczna różni się od komórki prokariotycznej obecnością struktur komórkowych związanych z błoną, zwanych organellami. I w oparciu o tę teorię, mitochondria i chloroplasty są rzekomo wczesnymi endosymbiontami prokariotycznymi, które zostały przyjęte. Przebywały one wewnątrz komórki gospodarza tak długo, że przekształciły się w te pół-autonomiczne organelle, które znamy dzisiaj.

Endosymbioza

Endosymbioza jest jedną z wielu form związków symbiotycznych (symbioz), które występują między lub pomiędzy organizmami. W endosymbiozie, endosymbiont żyje w ciele swojego gospodarza. Endosymbioza występuje naturalnie do dnia dzisiejszego. Przykładem jest biologiczna interakcja pomiędzy Rhizobium i roślinami strączkowymi. Rhizobium to endosymbiont, który występuje w korzeniach roślin strączkowych i wiąże azot atmosferyczny do postaci gotowej do wykorzystania przez roślinę strączkową. Z kolei roślina strączkowa dostarcza Rhizobium metabolitów, takich jak jabłczan i bursztynian, pochodzących z fotosyntezy. W biologii ewolucyjnej endosymbioza stała się założeniem Teorii Endosymbiotycznej, która została po raz pierwszy skonceptualizowana przez botanika Konstantina Mereschkowskiego (4 sierpnia 1855 – 9 stycznia 1921), a następnie poparta naukowymi dowodami przez Lynn Margulis 1938-2011.
Według Teorii Endosymbiotycznej endosymbioza stała się środkiem, dzięki któremu powstały organelle takie jak mitochondria i chloroplasty w komórkach eukariotycznych.1 Zwolennicy tej teorii zakładali, że około 1,5 miliarda lat temu większa komórka przyjęła mniejsze, żyjące na wolności prokariota (bakterie), a wewnątrz komórki prokariota żyły jako endosymbionty.yniki badań, które wydają się potwierdzać tę teorię, wskazują, że mitochondria powstały z proteobakterii (takich jak klad SAR11)2 , natomiast chloroplasty z sinic (zwłaszcza wiążących azot)3. Wskazówką, że teoria ta jest wiarygodna, są cechy wspólne tych organelli i ich prokariotycznych przodków. Niektóre z cech wspólnych są następujące:

• Obie mitochondria i plastyd są zdolne do reprodukcji własnej poprzez proces podobny do prokariotycznego rozszczepienia binarnego.
• Oba mitochondria i plastydy mają pojedyncze koliste DNA podobne do DNA bakterii pod względem wielkości i struktury, ale różne od DNA jądra komórkowego.
• Poryny w zewnętrznych błonach mitochondriów i chloroplastów są podobne do tych w błonie komórkowej bakterii. Kardiolipina, lipid błonowy, występuje tylko w błonie komórkowej bakterii i wewnętrznej błonie mitochondrialnej.

Inne myśli ewolucyjne