W uogólnionych teoriach Eteru Einsteina poprzez przyjęcie specjalnej formy Lagrangianu gęstości pola eteru, możliwość teorii Eteru Einsteina jako alternatywy dla modelu ciemnej energii jest szczegółowo dyskutowana, to znaczy, przyjęcie specjalnego pola eteru jako kandydata na ciemną energię. Obliczamy wspólne statystyczne ograniczenia na parametry tego specjalnego modelu wykorzystując ostatnie dane o supernowych typu Ia (SNe Ia), dane o parametrach przesunięcia mikrofalowego tła kosmicznego (CMB) oraz dane o barionowych oscylacjach akustycznych (BAOs) śledzone przez Sloan Digital Sky Survey (SDSS). Ponadto, analizujemy inne ograniczenia pochodzące z Obserwacyjnych Danych o Parametrach Hubble’a (Observational Hubble parameter Data – OHD). Porównanie ze standardowym modelem kosmologicznym (stała kosmologiczna Λ model zimnej ciemnej materii (ΛCDM)) jest wyraźnie pokazane z nowymi cechami; komentujemy również interesującą relację pomiędzy stałą sprzężenia M w tym modelu i możliwym istnieniem specjalnej przyspieszającej skali w modelu MOdified Newtonian Dynamics (MOND) początkowo podanym przez Milgroma, z nadzieją na interpretację krzywych rotacji galaktyk bez wprowadzania tajemniczej ciemnej materii.