1. „…kimkolwiek jesteś, lub cokolwiek robisz, kiedy naprawdę czegoś pragniesz, to dlatego, że to pragnienie powstało w duszy wszechświata. To twoja misja na ziemi.”
To stwierdzenie, które Melchizedek wypowiada do Santiago przy ich pierwszym spotkaniu, stanowi fundament filozofii Alchemika. Zasadniczo, Melchizedek mówi, że marzenia nie są głupie lub samolubne pragnienia, które powinny być ignorowane. Zamiast tego, służą one jako podstawowe środki, dzięki którym ludzie mogą uzyskać kontakt z mistyczną siłą, która łączy wszystko we wszechświecie. Przekonuje on Santiago, że jego dręczące pragnienie odwiedzenia piramid jest w rzeczywistości powołaniem, a on ustawia Santiago na jego podróż duchowego odkrycia. Poprzez powiązanie pozornie samolubnych ludzkich pragnień z duszą wszechświata, Alchemik przedstawia formę duchowości, która różni się radykalnie od tradycyjnych religii, które popierają samozaparcie. Zamiast praktykować współczucie poprzez identyfikowanie się z innymi i pomaganie im, Santiago musi skupić się na swoich osobistych marzeniach.
Cytat ten wprowadza również koncepcję duszy wszechświata, do której bohaterowie odnoszą się w dalszej części powieści jako do Duszy Świata. Ten podmiot staje się niezwykle ważne później w książce, jak to jest duch, że Santiago musi połączyć się z w celu przekształcenia się w wiatr. Cytat nawiązuje do idei, że celem osoby w życiu koncentruje się na spełnianiu swoich pragnień, pojęcie, które również staje się ważne w formie Osobistej Legendy. Chociaż ten cytat nie wspomina tych idei z nazwy, to kładzie podwaliny pod późniejsze zrozumienie ich przez Santiago i czytelnika.