Urodzony w 1822 roku, 18. prezydent, Ulysses S. Grant był synem garbarza z Ohio. Uczęszczał do akademii wojskowej w West Point. Walczył później w wojnie meksykańskiej pod dowództwem generała Zachary’ego Taylora.
Gdy rozpoczęła się wojna secesyjna, Grant z powodzeniem dowodził pułkiem ochotników. Wkrótce awansował do stopnia generała brygady ochotników.
Prezydent Lincoln awansował go później na generała majora ochotników. Po wygranych bitwach pod Vicksburgiem w stanie Missisipi i Chattanoogą w stanie Tennessee Lincoln mianował go naczelnym dowódcą. Gdy w 1865 roku generał Konfederacji Robert E. Lee poddał się Grantowi, Grant był symbolem zwycięstwa Unii podczas wojny secesyjnej.
Generał Ulysses S. Grant był logicznym kandydatem Partii Republikańskiej na prezydenta w 1868 roku. Jako prezydent zezwolił na radykalną rekonstrukcję na południu, czasami wspierając ją siłą militarną.
Pod jego rządami Yellowstone został ustanowiony pierwszym parkiem narodowym, a Kongres uchwalił ustawę wzywającą do równych płac dla kobiet i mężczyzn zajmujących podobne stanowiska w agencjach rządu federalnego. Prawdopodobnie najszczęśliwszym dniem prezydentury Granta był dzień, w którym w 1874 roku jego córka Nellie wyszła za mąż w Białym Domu.
Odchodząc na emeryturę w 1877 roku po dwóch kadencjach, Grant dowiedział się, że ma raka gardła. Za namową pisarza Marka Twaina zaczął pisać swoje pamiętniki, aby spłacić długi i zapewnić byt rodzinie.
Personal Memoirs of U.S. Grant stał się bestsellerem. Książka ta jest dziś uważana za jedną z najlepszych autobiografii wojskowych, jakie kiedykolwiek napisano. Wkrótce po skończeniu ostatniej strony, zmarł 23 lipca 1885 roku.
Personal Memoirs U.S. Grant stał się bestsellerem.