Umowy o nieimporcie (1765-75) – w amerykańskiej historii kolonialnej, próby wymuszenia na Brytyjczykach uznania praw politycznych poprzez zastosowanie nacisku ekonomicznego. W reakcji na Stamp Act (1765) i Townshend Acts (1767), kolonialne stowarzyszenia nieimportowe były organizowane przez Sons of Liberty i whigowskich kupców w celu bojkotu angielskich towarów. W każdym przypadku brytyjscy kupcy i producenci odczuli ograniczenie handlu z koloniami i wywarli oczekiwany nacisk na Parlament. Gdy akty te zostały następnie uchylone, bojkoty upadały. Po Aktach Niedopuszczalnych z 1774 roku pierwszy Kongres Kontynentalny natychmiast przewidział zarówno komitety nieimportowe, jak i nieeksportowe. Wielka Brytania rozwinęła jednak nowe rynki w Europie i oczekiwany wpływ na parlament nie zmaterializował się. Przez 10 lat nieimport był główną bronią kolonistów w ich nieudanej próbie wywalczenia swoich żądań od kraju macierzystego za pomocą pokojowych środków.
Biblioteka Kongresu, Waszyngton, D.C. (reprodukcja nr LC-USZ62-43568)