Tło: Urodziny Hitlera zostały przekształcone w główne niemieckie święto w latach 1933-1945. Goebbels co roku w przeddzień tego wydarzenia wygłaszał przemówienie, którego całość dostępna jest w dziale Goebbels w GPA. Oddziały partii w całym kraju miały organizować własne uroczystości. Die neue Gemeinschaft, miesięcznik partyjny dla osób zaangażowanych w organizację uroczystości, publikował z wyprzedzeniem materiały, które miały pomóc propagandystom w wypełnianiu ich obowiązków. Materiał ten został dostarczony w 1942 roku. Zawierają one cytaty, propozycje przykładowych przemówień, wiersze i inne. Tego rodzaju materiały są ważne, ponieważ stanowiły wzór dla tysięcy spotkań odbywających się w całym kraju.
Źródło: Die neue Gemeinschaft 8 (kwiecień 1942).
Nasz Führer
To, że Niemcy w godzinie największej potrzeby
wyprodukowały Hitlera, świadczy o ich sile życiowej.
– Bayreuth, 7 października 1923 Houston Stewart Chamberlain
Potwierdzenia
W chwili obecnej potrzebujemy odwagi i mężnego serca, ale przede wszystkim zaufania do tego, co dał nam los, do naszego Führera.
Gertrud Scholtz-Klink (przemówienie w Breslau 19.10.1940)
Jeśli Führer wzywa i rozkazuje, każdy z nas musi być posłuszny bez pytania, cokolwiek by powiedział. Z Führerem jesteśmy wszystkim, bez niego jesteśmy niczym.
Hermann Göring
Wy, którzy niesiecie flagi i sztandary i którzy maszerujecie za nimi, pamiętajcie, że walczycie o największą sprawę, o jaką Niemcy walczyli od tysiąca lat, i nie zapominajcie, kto dał wam również symbol, który idzie w parze z tą ideą: Hitler!
Alfred Rosenberg
Najwyższe, co człowiek może osiągnąć na tej ziemi, to nadać swoje imię jakiejś historycznej epoce, naznaczając ją niezatartym piętnem swojej osobowości. Dotyczy to w najszerszym sensie Führera. Dzisiejszy świat jest bez niego niewyobrażalny.
Dr Joseph Goebbels 1939
Gdy ktoś dziś wypowiada słowo „Niemcy” w Szwecji, Anglii, Francji, Nowym Jorku, Japonii, Chinach czy Afryce, wszyscy myślą natychmiast o Adolfie Hitlerze. Kiedy mówi się Hitler, każdy od razu myśli o Niemczech. Adolf Hitler i Niemcy należą do siebie. Stanowią razem jedność. Nigdy wcześniej los nie związał człowieka tak ściśle z narodem, jak związał Adolfa Hitlera z Niemcami.
Hans Schemm
Wszystkie narody, które walczyły w wojnie światowej, czczą „Nieznanego Żołnierza”. W Paryżu spoczywa on pod Łukiem Triumfalnym. W Londynie jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się pod czarnym marmurem w Opactwie Westminsterskim. W Berlinie mieszka w Kancelarii Rzeszy. Niemcy są jedynym narodem, w którym „Nieznany Żołnierz” nie jest martwy, lecz żywy.
Szwedzki profesor Akademii F. Böök, Sztokholm
Urodziny Führera
(konspekt)
(Konspekt przemówienia)
Posłuszni historycy często wystarczająco dostojnie przedstawiali cesarzy i królów, szlachtę i możnych, pochlebnym określeniem „Wielki”, nie upewniając się jednak, że ci wspaniali ludzie rzeczywiście zapisali się w ten sposób w księdze historii świata.
W rzeczywistości wielcy ludzie w historii są rzadkością. Istnieją nawet całe stulecia, w których nie ma żadnej wybitnej postaci historycznej.
Wielcy historycznie to te nieliczne osobowości, które swoją wolą naznaczają całą epokę, która żyje w przyszłości i całkowicie zmienia porządek polityczny.
Wielcy ludzie są rzadkością również dlatego, że tak rzadko udaje się osiągnąć jedność idei i woli, pragnienia i działania.
Gdy świętujemy dziś urodziny naszego Führera i chylimy czoła przed jego wielkością, mamy prawo i obowiązek, jako ludzie myślący politycznie, wykraczający poza tani entuzjazm zewnętrzny, zapytać, co kryje się za tą wielkością.
Zwiedzeni liberalną powierzchownością w epoce burżuazji ludzie mówili, że charakter kształtuje środowisko. Führer przekonująco temu zaprzecza: Ciężko pracował, aby zbudować swoją wolę i wiedzę w taki sposób, że stał się jednym z najgłębszych ekspertów nie tylko w zakresie niemieckiej natury, ale także głębokich powiązań politycznych polityki światowej. Bezwzględna samodyscyplina Führera dała mu siłę jego przekonań i niezachwianą pewność siebie geniusza, który osiąga swoje cele dzięki pełnej sile woli.
Führer nigdy nie otrzymał niczego, ani nie pozwolił sobie niczego dać. Wszystko, co posiada, zarówno intelektualnie, jak i duchowo, zdobył sam! Ciosy losu, których doświadczał od najmłodszych lat, uczyniły go twardszym i bardziej namiętnym. Wykształcił w ten sposób charakter, który nie jest zależny od mniej lub bardziej wrogiego otoczenia, lecz zdolny do przeciwstawienia się wszelkim przeciwnościom.
Wojna światowa była ostatnią próbą jego charakteru: Führer z dumą zawsze powtarzał, że jako prosty żołnierz nauczył się znosić cały ciężar wojny! Wojna go nie złamała, lecz pozwoliła mu lepiej i jaśniej zrozumieć realia życia.
Gdy po 1918 roku w Niemczech zapanował chaos, potwierdziła się mądrość filozofów i poetów, którzy głosili, że tylko charakter może przetrwać klęskę i upadek.
W znanych słowach greckiego tragediopisarza: Wiele jest rzeczy potężnych, ale nic nie jest potężniejsze od człowieka. Jego słowa znajdują zdumiewający dowód w osobie Führera, pojedynczego człowieka z jednym celem, który zastosował swoją żarliwą wolę w czasach, w których tej woli brakowało. Jeden człowiek ogłosił wolność w latach niewoli!
Następne wieki będą postrzegać Führera jako postać niemal mityczną, która nie tylko stanęła przeciwko prądowi bezwartościowej epoki, ale raczej przeciwko całej lawinie pozornie nieodpartego losu. Stanął w momencie, gdy Niemcom groziło zniknięcie w odmętach historii, zmieniając jej kierunek.
Pamiętamy katastrofalne lata, które rozpoczęły się w 1919 roku. Pamiętamy hańbę Wersalu, zniewolenie Niemiec, straszliwą samowolę sił międzynarodowych.
Podczas gdy „rozsądne” koła burżuazyjne marzyły co najwyżej o tym, by pewnego dnia wolność znów zajaśniała nad Niemcami, Führer zastanawiał się i pracował nad realizacją swojej idei wolności, której założeniem była mobilizacja niemieckiej duszy. Rok po roku, najpierw niezauważony, a potem najeżony podejrzeniami, zazdrością i kpinami, Führer wędrował po Niemczech i budził to, co najlepsze w narodzie, prowadząc go do samoświadomości, zmuszając do podporządkowania się jego proroczej woli. Ruch narodowosocjalistyczny rozwinął się jako zgromadzenie tych Niemców, którzy nie chcieli już czegoś dla siebie, lecz myśleli tylko o Niemczech i o wiecznym życiu narodu.
Gdy w 1933 roku doszło do przejęcia władzy, burżuazyjni politycy myśleli zapewne, że Führer osiągnął cel swojej walki. Ci, którzy widzieli, a przynajmniej głębiej przeczuwali, zdawali sobie sprawę, że jest to tylko punkt wyjścia do drugiej i najtrudniejszej fazy wielkiej walki Führera.
*
Historia uczy, że wielkie, rewolucyjne, genialne idee zawsze spotykają się z zaciekłą nienawiścią świata, i że nie pojawił się nikt, kto stanąłby na czele narodu, komu wszystkie stare siły nie groziłyby wojną.
Z ogromną determinacją i jasną świadomością tego, jak się sprawy mają, Führer przystąpił do zbrojenia Niemiec i uczynienia ich silnymi. Wróg nie mógł już swobodnie marzyć o ataku na naród niemiecki. W ciągu kilku lat udało mu się zjednoczyć naród, który był podzielony przez państwa, religie, dyktaty i traktaty, i uczynić Rzeszę Niemiecką ojczyzną wszystkich Niemców. Te lata budowy wspominamy jako triumf żarliwej woli niemieckiej wolności.
Byli tacy, którzy widząc zbierające się wokół Niemiec chmury, nerwowo pytali, co czeka ich w razie wybuchu wojny.
Nasi narodowi socjaliści, którzy widzieli w Führerze wyjątkową osobowość historyczną, biorącą pod uwagę wszystkie możliwe możliwości, byli i pozostali pełni ufności. W momencie rozpoczęcia wojny przez siły wroga Führer udowodnił, że ma odpowiedź na często dyskutowane pytanie, kto powinien mieć ostatnie słowo w czasie wojny: polityk czy generał. Nie było podziału na polityków i generałów: Führer posiadał oba te dary!
Dołączył tym samym do wąskiego, dumnego grona tych ludzi historii, którzy są w stanie reprezentować całość narodu!
Sami jesteśmy świadkami zwycięstw odniesionych przez nikogo innego, jak tylko przez Führera, i jesteśmy głęboko poruszeni, widząc, czego może dokonać naród zjednoczony politycznie i duchowo pod ręką takiego człowieka.
Sami przeżyliśmy upadek starego systemu, sami walczyliśmy w liczebnie niższej armii, która pokonała armie o przewadze liczebnej. Przekonaliśmy się, że pasja woli i radosne idee pokonują mury ze stali i betonu.
I ta wojna pokazała nam, że nic nie jest w stanie oprzeć się gotowym, nieustraszonym ludziom, którzy są przekonani o wyższości Führera.
Całość jego przywództwa, wyjątkowość jego charakteru zgromadziły wszystkich czujnych ludzi naszego narodu za sztandarem Rzeszy.
Nie pytaliśmy, jak długo potrwa wojna, ani jakie zadania stoją przed nami. Po każdej zwycięskiej bitwie zaciskaliśmy hełmy i czekaliśmy na kolejne rozkazy Führera.
Wiemy, że w walce, którą toczymy w imieniu Führera, urzeczywistnia się tęsknota pokoleń za wolnością i Rzeszą. Wierzymy w Rzeszę, którą budujemy dzięki naszej ofierze, i wiemy, że ta Rzesza będzie domem ludzi wolnych, honorowych, prawych i silnych.
Wiemy, jaka jest nasza historyczna misja: Budowanie Rzeszy, która da starej i zmęczonej Europie nowy, młodzieńczy, potężny i sprawiedliwy porządek!
Niech Führer znajdzie w świadomych i myślących ludziach swego narodu to bezwzględne, ofiarne i lojalne posłuszeństwo, które jest godne jego zaufania.
Nauczyliśmy się postrzegać rzeczywistość życiową nie jako problem, lecz raczej jako misję bojową. Nasza lojalność wymaga od nas wypełnienia tej misji, która wiąże nas całkowicie z Führerem jako przedstawicielem tego prawa, któremu jesteśmy posłuszni.
Kurt Eggers
Wiele tysięcy z was stoi za mną,
I wy jesteście mną, a ja jestem wami.
Nie mam myśli
które nie mieszkają w waszych sercach.
A kiedy formuję słowa, nie znam żadnych
które nie są zgodne z waszą wolą.
Bo ja jestem tobą, a ty jesteś mną,
I wszyscy wierzymy, Niemcy, w ciebie!
Baldur von Schirach
Słowa m.in. Führera
Führer o walce o jedność i wolność narodu niemieckiego
Wkroczyłem w życie polityczne z gorącym pragnieniem zniszczenia niemieckiego życia partyjnego i zastąpienia go niemiecką wspólnotą ludową.
Narodowy socjalizm nie jest doktryną lenistwa, lecz raczej doktryną walki, nie jest doktryną szczęścia czy przypadku, lecz raczej doktryną pracy, doktryną walki, a więc doktryną poświęcenia. Tak zachowywaliśmy się przed wojną. Nie inaczej było w tym roku i tak samo będzie w przyszłości.
Nawet jeśli zginiemy, Niemcy muszą żyć. Nawet jeśli los nas indywidualnie pokona, Niemcy muszą żyć. A jeśli musimy pogodzić się z niedostatkiem i smutkiem, Niemcy muszą istnieć pomimo niedostatku i smutku.
Nic wielkiego na tym świecie nie jest dane ludziom. O wszystko trzeba walczyć z goryczą. Również powstanie narodu nie dzieje się ot tak, po prostu, trzeba o nie walczyć.
Problem nie powinien być jednak tylko logiczną konsekwencją tej tendencji. Nie powinniśmy pytać, co mamy zrobić jutro czy pojutrze, raczej kierownictwo ruchu musi patrzeć w przyszłość przez dziesiątki lat. Nieśmiertelne, etyczne, nieprzemijające idee powinny świecić równie jasno dla ludzi w odległych stuleciach.
Jeśli wierzysz, że musisz być wolny, to uznaj, że nic nie da ci wolności poza twoim własnym mieczem.
Moje całe życie aż do ostatniego tchnienia ma jeden cel: uczynić Niemcy wolnymi, zdrowymi i szczęśliwymi raz jeszcze.
Führer o walce o Rzeszę
Żadna władza nie ma prawa ani siły wyznaczać drogi narodu, który nie dąży do tego i tylko tego: Silnej Rzeszy, dumnego narodu, tak wielkiego i tak silnego, aby każdy Niemiec mógł jeszcze raz stwierdzić: Jestem Niemcem i jestem z tego dumny.
Führer 31.7.1937 r. we Wrocławiu
Od dnia, w którym rozpocząłem moje życie polityczne, miałem tylko jeden cel: Odzyskanie wolności narodu niemieckiego, zbudowanie siły i potęgi naszej Rzeszy, przezwyciężenie wewnętrznego rozdrobnienia naszego narodu, usunięcie barier za granicą oraz zapewnienie jego gospodarczej i politycznej niezależności.
Odpowiedź Führera do Roosevelta w Reichstagu, 28 kwietnia 1939 roku
Założyłem ponownie ten mundur, który jest dla mnie najświętszy i najcenniejszy. Zdejmę go dopiero po zwycięstwie, bo inaczej nie będę już żył!
Jako narodowy socjalista i niemiecki żołnierz rozpoczynam tę walkę z mocnym sercem. Całe moje życie było niczym innym, jak walką o mój naród, o jego zmartwychwstanie, o Niemcy. Ta walka jest potwierdzeniem wiary w ten naród. Nigdy nie nauczyłem się jednego słowa: kapitulacja!
Führer 1.9.1939
Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, aby stawić opór naszym wrogom. Na tej ziemi powstał duch, którego świat nigdy nie podbił! Wierne poczucie wspólnoty ogarnęło nasz naród! Żaden naród na świecie nie odbierze nam tego, co zdobyliśmy po tak długim okresie walk domowych, a co czyni nas tak dumnymi w stosunku do innych narodów. W epoce żydowsko-kapitalistycznych rządów pieniądza, statusu i klasy, narodowosocjalistyczne państwo ludowe stoi jako niewzruszony pomnik sprawiedliwości społecznej i jasnego rozumu. Przetrwa nie tylko tę wojnę, ale i nadchodzące tysiąclecie!
Imperium upadnie. Pan Churchill może wierzyć, że będą to Niemcy, ale ja wiem, że będzie to Anglia!
Adolf Hitler, 30.1.1942
Jeśli Opatrzność mnie zachowa, moją dumą będzie powrót do wielkiego dzieła pokoju, które wciąż zamierzam! Ale ponieważ wierzę, że Opatrzność chce, aby ta walka toczyła się zgodnie z jej tajemniczą wolą, proszę tylko, aby Opatrzność powierzyła mi ciężar tej walki. Chcę go nieść i nie będę się uchylać od żadnej odpowiedzialności. Chcę przyjąć w każdej chwili to, co nadejdzie. Chcę dźwigać każdą odpowiedzialność, tak jak dźwigałem ją w przeszłości.
Dzisiaj czuję się dopiero pierwszym muszkieterem Rzeszy.
Adolf Hitler, 30.1.1942
To, co wtedy było tylko programem partyjnym, dziś stało się tezą tworzącego się nowego, lepszego świata.
Główna kwatera, 24 lutego 1942 Adolf Hitler
Wiersze o Führerze
|
Gerhard Schumann |
Kurt Eggers |
Uroczystości dot. 20 kwietnia 1942
Urodziny Führera
Urodziny Führera to święto narodu niemieckiego, które jest już głęboko zakorzenione w świadomości całego narodu.
Z uwagi na związek Führera z Wehrmachtem jako Naczelnego Wodza, będzie ono miało wydźwięk wojskowy. Wyrazem tego będą ceremonie wojskowe, a po wojnie przede wszystkim wielka tradycyjna parada Führera.
Od okresu walki dzień ten był szczególnym zadaniem organizacji Gau, powiatów i grup lokalnych.
W przeddzień (niedziela, 19 kwietnia) dziesięciolatki są przyjmowane do niemieckiej organizacji chłopców lub organizacji dziewcząt.
Ta uroczystość należy nie tylko do obowiązków samych organizacji, ale do całej ludności, a w szczególności do rodziców.
Przysięganie przywódców politycznych itp. odbywało się dawniej 19 kwietnia. Uczestniczyła w nim cała ludność, nie tylko partia i jej filie oraz organizacje powiązane.
W tym roku zaprzysiężenie nie odbędzie się.
20 kwietnia 1942 roku jest dniem roboczym, dniem pracy dla Führera i ludzi.
Wieczorem partia zgromadzi na uroczystości wszystkie formacje, organizacje i obywateli.
Gdy wymagają tego warunki miejscowe, może się odbyć uroczystość w niedzielę rano lub wieczorem.
W niniejszym wydaniu zamieszczono cytaty z pism i przemówień Führera, aby mógł do nas przemówić osobiście.
Słowa Führera uporządkowano według chronologicznego rozwoju naszego ruchu, narodu niemieckiego i Wielkiej Rzeszy Niemieckiej, której nosicielem i twórcą jest Führer.
Są trzy części. Pierwsza obejmuje początki kariery politycznej Führera i jego walkę o duszę narodu niemieckiego aż do przejęcia władzy 30 stycznia 1933 r..
Druga część obejmuje walkę Führera o jedność narodu niemieckiego w dzisiejszych Wielkich Niemczech.
Trzecia część zawiera najważniejsze wydarzenia w walce o wolność Rzeszy.
Nie ma potrzeby, abyśmy próbowali wychwalać jego czyny, ponieważ nasze słowa nigdy nie dorównają tej okazji. Wielkie osiągnięcia i sukcesy Führera przemawiają do nas wystarczająco mocno same przez się.
W niniejszym wydaniu znajdą Państwo materiały, wskazówki, propozycje i przykłady dotyczące obchodów urodzin Führera, które można wykorzystać w każdej sytuacji w gajach, powiatach i grupach lokalnych.
Inne materiały znajdują się w Die neue Gemeinschaft, numer 51, marzec 1941.
Organizacja naszych uroczystości
Uroczystości z okazji urodzin Führera muszą być oczywiście przeprowadzone w sposób szczególnie godny. Musimy jednak pamiętać, że ani Führer nie życzył sobie, ani też nie jest to właściwe ze względu na powagę wojny, aby urządzać huczne uroczystości.
Partia pragnie wyrazić swój głęboki związek z Führerem, podziękować mu i odnowić swoją lojalność: Führer rozkazuje, my pójdziemy za Tobą!
Nasze uroczystości muszą być również zgodne z duchem czasu. Znajdujemy się w samym środku bitwy o byt narodu niemieckiego.
Adolf Hitler, mąż stanu i przywódca wojskowy, stoi na czele tej bitwy jako Führer!
Przemówienie przywódcy partii znajduje się w centrum uroczystości, która mówi o walce między dwoma światami, o wielkości epoki i o nadchodzącym ostatecznym zwycięstwie.
Pomieszczenie na ceremonię
Pomieszczenie, w którym odbywa się ceremonia z okazji urodzin Führera, musi być starannie przygotowane.
Dekoracje muszą być proste, ale dostojne.
Jeśli to możliwe, w centrum powinno znajdować się popiersie Führera, udekorowane kwiatami i zielenią.
Wielkość popiersia musi odpowiadać wielkości pomieszczenia.
Jeśli nie ma popiersia Führera, należy udekorować pomieszczenie flagami ze swastyką lub artystycznie odpowiednim orłem lub obrazem Führera.
Nie należy mieć wielu symboli!
Elementy
Propozycje muzyczne zawierają wybór utworów muzycznych od najprostszych do najtrudniejszych.
Teksty mówione powinny być czytane przez wybranych mówców, którzy potrafią godnie i prosto, bez nadmiernych emocji, autentycznie i prawdziwie odczytać afirmacje Führera. Bez teatralności, ale z prostotą.
Jeśli to możliwe, należy zapewnić dobry chór lub zespół śpiewaczy.
Należy zawsze używać HJ lub BDM.
Prostota, ale nie prymitywizm
Praktyczne myśli o przygotowaniu i przeprowadzeniu ceremonii
Redaktor Neue Gemeinschaft ma łatwo, ponieważ siedzi za swoim słynnym biurkiem w Berlinie i opracowuje propozycje i przykłady ceremonii. Nie dostrzega on praktycznych trudności i zapomina, że na obszarach wiejskich nie ma orkiestr symfonicznych, a w niektórych miejscach w ogóle nie ma grup muzycznych, nie ma wykształconych mówców, brakuje sal itp.
Tak przynajmniej mogą myśleć niektórzy przywódcy polityczni, rozważając propozycje zawarte w Neue Gemeinschaft.
Tak nie jest.
Ten, kto uważnie przeczyta proponowane ceremonie w Neue Gemeinschaft zobaczy, że wszystkie sytuacje są brane pod uwagę.
Zaczniemy od najprostszych propozycji, które będą pasować do przeważającej większości lokalnych sytuacji. Motywem przewodnim jest: Bądź prosty, ale nie prymitywny.
Pracownicy Neue Gemeinschaft wszyscy mają praktyczne doświadczenie polityczne i nigdy nie są teoretyczni. Przedstawiamy praktyczne propozycje wynikające z doświadczenia. Jeden z przykładów:
Jak wiejska grupa, która nie dysponuje żadnymi środkami muzycznymi, może uczcić urodziny Führera?
Przygotowania
Przywódca polityczny, przywódca propagandowy i przywódca kulturalny (a jeden członek partii może pełnić wszystkie trzy funkcje) przejrzą wcześniej odpowiednie wydanie Neue Gemeinschaft i zdecydują, który przykładowy program odpowiada lokalnym warunkom.
Potem nadchodzi czas na przydzielenie zadań i przygotowanie uroczystości. Znajdują się lektorzy, starsi z Hitler Youth, SA lub SS. Jeśli jest pianino i ktoś, kto umie na nim grać, znajduje się i ćwiczy muzykę. Jeśli nie ma instrumentu, Hitler Youth i Liga Niemieckich Dziewcząt lub chór szkolny przeprowadzają próby muzyczne. Przywódca partii przygotowuje swoje przemówienie.
Program jest próbowany kilka razy, aż wszystko pójdzie gładko.
Najprostszymi metodami urządza się i dekoruje salę. Zazwyczaj jest to sala w restauracji.
Przypomnienia o innych organizacjach muszą być usunięte z tego pomieszczenia. Usuwane są istniejące papierowe girlandy, zdejmowane plakaty browarów i tym podobne „dekoracje”, a także wszystkie inne rozpraszające uwagę elementy.
Po gruntownym sprzątaniu sala jest przygotowywana do uroczystości.
Wybierane jest podium. Podest zdobi się popiersiem Führera lub flagami. Jeśli nie ma podestu, można wykorzystać boki pomieszczenia. Podest jest w centrum uwagi i powinien być odpowiednio udekorowany.
Przygotowuje się odpowiednią liczbę krzeseł.
Po zakończeniu tych przygotowań cała ceremonia zostaje ponownie przećwiczona przez wszystkich uczestników.
Przebieg ceremonii
Obywatele zajęli swoje miejsca.
Nie wpuszcza się spóźnialskich. Chór Młodzieży Hitlerowskiej i Ligi Niemieckich Dziewcząt zajął swoje miejsce. Każdy uczestnik otrzymał teksty pieśni. Rozpoczyna się uroczystość:
1. Wkroczenie sztandarów: Fanfary lub walce na bębnach Młodych Chłopców lub pieśń: „Raise our Flags…”
2. publiczność śpiewa: „A Young Nation Rises…” … W. Altendorf (Nie zaszkodzi, jeśli ktoś wstanie i powie: „Zaśpiewamy teraz wspólnie pieśń … Fortepian zagra melodię, chór zaśpiewa pierwszą zwrotkę.”)
3. Mówca (przemawia ekstemporalnie lub czyta prosto i wyraźnie, oczywiście bez „play acting”). Pierwszy mówca: „The Führer’s Birthplace” z Mein Kampf
4. Chór śpiewa „Nothing Can Rob Us” …. H. Spitta, lub fortepian gra melodię.
5. Drugi mówca: …nieznany żołnierz został zabrany do szpitala…. Pierwszy mówca: …i postanowił zostać politykiem… z Mein Kampf.
6. Fanfary lub bębny.
7. Drugi mówca: Führer o walce o jedność i wolność narodu niemieckiego. Pierwszy mówca: Führer o walce o Rzeszę.
8. Pieśń (jak wyżej): … Ziemia tworzy nowe: … H. Spitta
9. Przemówienie przywódcy partii (Nie jest konieczne, aby duma przywódcy partii pisała własne przemówienie lub przemawiała w sposób ekstemporalny. Przemówienie zamieszczone w tym numerze można po prostu przeczytać. Mówca musi jednak znać materiał zawarty w przemówieniu i przećwiczyć go kilka razy. Również w tym przypadku obowiązuje zasada, że przemówienie ma być proste, prawdziwe i szczere.)
10. Fanfary lub drum roll.
11. Drugi mówca: „Przysięga dla Führera” …. Żołnierz Gerhard Schumann
12. Pieśń: „Niemcy, święte słowo” … G. Blumensaat (Może być ona również śpiewana przez publiczność, ale lepiej, aby chór śpiewał sam lub aby melodia została zagrana na fortepianie.)
131, Przywódca partii kończy uroczystość pozdrowieniem dla Führera: „Wspaniale witamy naszego Führera, pierwszego żołnierza Wielkiej Rzeszy Niemieckiej, naszym okrzykiem bojowym: 'Adolf Hitler! Sieg-Heil…!”
14. Publiczność śpiewa hymn narodowy i pieśń Horsta Wessela.
15. Wycofanie flag (fanfary, bębny lub kolejna zwrotka pieśni „Raise our Flags….”)
Uroczystość zakończona!