Klasyfikacja klimatyczna Köppen została opracowana na podstawie empirycznej zależności między klimatem a roślinnością. Ten typ systemu klasyfikacji klimatycznej zapewnia skuteczny sposób opisywania warunków klimatycznych określonych przez wiele zmiennych i ich sezonowości za pomocą jednej metryki. W porównaniu z podejściem opartym na jednej zmiennej, klasyfikacja Köppen może dodać nowy wymiar do opisu zmienności klimatu. Ponadto, ogólnie przyjmuje się, że kombinacje klimatyczne zidentyfikowane za pomocą klasyfikacji Köppen są istotne z ekologicznego punktu widzenia. Klasyfikacja ta jest zatem szeroko stosowana do mapowania geograficznego rozkładu długoterminowego średniego klimatu i związanych z nim warunków ekosystemowych. W ostatnich latach wzrosło również zainteresowanie wykorzystaniem klasyfikacji do identyfikacji zmian w klimacie i potencjalnych zmian w roślinności w czasie. Te udane zastosowania wskazują na potencjał wykorzystania klasyfikacji Köppen jako narzędzia diagnostycznego do monitorowania zmian warunków klimatycznych w różnych skalach czasowych. W niniejszej pracy wykorzystano globalny zbiór danych obserwacyjnych temperatury i opadów, aby ujawnić zmienność i zmiany klimatu w okresie 1901-2010, demonstrując moc klasyfikacji Köppen w opisywaniu nie tylko zmian klimatu, ale także zmienności klimatu w różnych skalach czasowych. Stwierdzono, że najbardziej znaczącą zmianą w latach 1901-2010 jest wyraźny wzrost powierzchniowy klimatu suchego (B), któremu od lat 80. towarzyszy znaczny spadek powierzchniowy klimatu polarnego (E). Określono również obszary stabilnych przestrzennie regionów klimatycznych dla zmian międzyrocznych i międzydekadowych, co ma implikacje praktyczne i teoretyczne.