Co to jest vitiligo?
Vitiligo jest zaburzeniem pigmentacji, które dotyka około 1% populacji. Może pojawić się w każdym wieku, przy czym często występuje przed 30 rokiem życia. Jedna trzecia pacjentów z bielactwem to dzieci. Występuje u obu płci i wszystkich ras w równym stopniu.
Dlaczego występuje?
Przyczyna bielactwa jest nieznana. U osób z predyspozycjami genetycznymi sugeruje się pochodzenie autoimmunologiczne, co skutkowałoby niszczeniem melanocytów, czyli komórek odpowiedzialnych za produkcję melaniny i nadawanie skórze koloru.
Czy jest to choroba dziedziczna?
Występuje tendencja do rodzinnego występowania choroby. Około 20% pacjentów ma członka rodziny z bielactwem.
Czy może być związane z innymi chorobami?
Pacjenci z bielactwem częściej mają inne choroby autoimmunologiczne, takie jak nadczynność lub niedoczynność tarczycy oraz cukrzycę typu I.
Jakie są objawy?
Witiligo objawia się jako jedna lub więcej białych plam na skórze. Plamy są bardziej widoczne na ciemniejszej skórze.
Rozmiar plam jest zmienny, od kilku milimetrów do kilku centymetrów i obejmują duże obszary skóry. Plamy mogą pojawić się w dowolnym miejscu, zwykle dotyczą grzbietów dłoni, przedramion, twarzy, pachwin, pach lub genitaliów. Szczególne upodobanie występuje w okolicach okołoustnych (wokół ust, oczu i nosa), okołopaznokciowych (wokół paznokci) oraz na występach kostnych (knykcie, kolana, łokcie, kostki, przednia część nogi).
Gdy dotknięte są obszary owłosione, można zaobserwować siwe włosy, a niekiedy może dotyczyć błon śluzowych. Nowe plamy mogą pojawić się na obszarach skóry, które zostały poddane jakiejś agresji (oparzenie słoneczne, tarcie lub uraz).
Jak się diagnozuje?
Diagnoza bielactwa jest zazwyczaj kliniczna. Pomocne może być światło Wooda (lampa, która emituje specjalny rodzaj światła). W wątpliwych przypadkach można wykonać biopsję skóry, która wykaże zmniejszenie lub brak melanocytów.
Jak się to leczy?
Witiligo jest chorobą skóry, która nie ma żadnych konsekwencji zdrowotnych dla pacjentów, a abstynencja terapeutyczna jest akceptowalną opcją. Jednak w niektórych przypadkach może dojść do pogorszenia jakości życia pacjentów, a tym samym do chęci leczenia.
Różne opcje leczenia obejmują leczenie miejscowe (podawane bezpośrednio na skórę) miejscowymi kortykosteroidami lub inhibitorami kalcyneuryny, fototerapię, leczenie laserowe i chirurgiczne. We wszystkich przypadkach należy skonsultować się z lekarzem w celu realizacji któregokolwiek z tych zabiegów.
Z drugiej strony, u wszystkich pacjentów z bielactwem ważne jest wykonywanie odpowiedniej fotoprotekcji, ponieważ dotknięte obszary skóry nie posiadają melaniny, która jest naturalnym obrońcą skóry przed promieniowaniem ultrafioletowym.
Pacjenci mogą również używać różnych produktów do makijażu, aby pomóc ukryć plamy bielactwa.