Niektórzy szacują, że Czeka mogła rozstrzelać nawet 100 000 tak zwanych „wrogów klasowych” podczas Czerwonego Terroru między wrześniem a październikiem 1918 r.
Lenin tworzy ZSRR
Armia Czerwona Lenina ostatecznie wygrywa wojnę domową w Rosji. W 1922 r. na mocy traktatu zawartego między Rosją, Ukrainą, Białorusią i Zakaukaziem (obecnie Gruzja, Armenia i Azerbejdżan) powstał Związek Republik Radzieckich (ZSRR).
Lenin został pierwszym przywódcą ZSRR, ale w tym czasie jego zdrowie podupadało. Między 1922 r. a śmiercią w 1924 r. Lenin doznał serii udarów, które ograniczyły jego zdolność do mówienia, a tym bardziej do rządzenia.
Jego nieobecność utorowała drogę Józefowi Stalinowi, nowemu sekretarzowi generalnemu partii komunistycznej, do rozpoczęcia konsolidacji władzy. Lenin niechętnie patrzył na rosnącą władzę polityczną Stalina i widział w jego awansie zagrożenie dla ZSRR.
Lenin podyktował kilka przewidujących esejów na temat korupcji władzy w Partii Komunistycznej, gdy wracał do zdrowia po udarze na przełomie 1922 i 1923 roku. Dokumenty te, czasami określane jako „Testament Lenina”, proponowały zmiany w sowieckim systemie politycznym i zalecały usunięcie Stalina z jego stanowiska.
Śmierć i grób Lenina
Lenin zmarł 21 stycznia 1924 roku w Gorkim Leninskim pod Moskwą. Miał 53 lata.
Publiczna stała się dopiero po śmierci Lenina w styczniu 1924 roku. W tym czasie Stalin doszedł już do władzy (władzy, którą zrobiłby wszystko, aby utrzymać, czego dowodem była Wielka Czystka z lat 1936-38).
Około miliona ludzi przezwyciężyło mroźną rosyjską zimę, aby przez wiele godzin stać w kolejce i oddać cześć Leninowi, który leżał w stanie spoczynku w Domu Związków Zawodowych w Moskwie.
Ciało Lenina było kilkakrotnie przenoszone po jego śmierci, z mauzoleum na Placu Czerwonym w Moskwie do odległego miasta Tiumeń w Rosji, gdzie było przechowywane w czasie II wojny światowej. Jego zabalsamowane ciało jest nadal wystawione na widok publiczny w grobowcu Lenina na Placu Czerwonym.