Wielka Brytania, Francja i Rosja zawarły 26 kwietnia 1915 r. tajny traktat londyński z Włochami, skłaniając je do odrzucenia zobowiązań Trójprzymierza i przystąpienia do wojny po stronie aliantów obietnicą ekspansji terytorialnej kosztem Austro-Węgier. Włochom zaoferowano nie tylko zamieszkane przez ludność włoską Trentino i Triest, ale także Południowy Tyrol (dla wzmocnienia granicy alpejskiej), Gorycję, Istrię i północną Dalmację. 23 maja 1915 roku Włochy wypowiedziały wojnę Austro-Węgrom.
Włoski dowódca, generał Luigi Cadorna, postanowił skoncentrować swoje wysiłki na ofensywie na wschód od prowincji Venetia, przez stosunkowo niski teren między Adriatykiem a przedgórzem Alp Julijskich, czyli przez dolną dolinę rzeki Isonzo (Soc̆a). Wobec ryzyka austriackiego desantu na jego tyły z Trentino (które graniczyło z Wenecją na północnym zachodzie) lub na jego lewą flankę z Alp Karnickich (na północy), uważał, że ograniczone postępy będą wystarczającym zabezpieczeniem.
Początkowe posunięcia Włochów na wschód, rozpoczęte pod koniec maja 1915 roku, zostały wkrótce zatrzymane, głównie z powodu wylewu Isonzo, i rozpoczęła się wojna okopowa. Cadorna był jednak zdeterminowany, by czynić postępy i rozpoczął serię uporczywych wznowień ofensywy, znanych jako bitwy nad Isonzo. Pierwsze cztery z nich (23 czerwca – 7 lipca, 18 lipca – 3 sierpnia, 18 października – 4 listopada i 10 listopada – 2 grudnia) nie przyniosły żadnych rezultatów, za które zapłacono 280 000 ludzi, a piąta (marzec 1916) była równie bezowocna. Austriacy wykazali się na tym froncie zaciętością, której często brakowało im w starciu z Rosjanami. W połowie maja 1916 roku program Cadorny został przerwany przez austriacką ofensywę z Trydentu do regionu Asiago w zachodniej Wenecji. Chociaż niebezpieczeństwo austriackiego przebicia się z górzystego pogranicza na równinę wenecką na tyłach włoskiego frontu Isonzo zostało zażegnane, włoska kontrofensywa w połowie czerwca odzyskała tylko jedną trzecią terytorium opanowanego przez Austriaków na północ i południowy zachód od Asiago. Szósta bitwa nad Isonzo (6-17 sierpnia) przyniosła jednak Włochom zwycięstwo nad Gorycją. 28 sierpnia Włochy wypowiedziały wojnę Niemcom. W ciągu następnych trzech miesięcy miały miejsce trzy kolejne włoskie ofensywy nad Isonzo, z których żadna nie przyniosła większych zysków. W ciągu 1916 roku Włosi ponieśli 500 000 ofiar, dwa razy więcej niż Austriacy, i wciąż byli na Isonzo.