Wampum, rurkowate koraliki z muszli, które zostały połączone w sznury lub wplecione w pasy lub haftowane ozdoby, dawniej używane jako środek wymiany przez niektórych Indian Ameryki Północnej. Terminy wampum i wampumpeag zostały początkowo przyjęte przez angielskich osadników, którzy zaczerpnęli je z jednego z języków wschodnich Algonquian; w dosłownym tłumaczeniu, wampumpeag oznacza „sznury białych (muszlowych) koralików”.”
National Museum of the American Indian, Heye Foundation, New York
Przed kontaktem z białymi osadnikami Indianie używali wampum przede wszystkim do celów ceremonialnych, jako zapis ważnej umowy lub traktatu, jako przedmiot daniny składanej przez poddane plemiona lub do wymiany darów (q.v.). Jego wartość wynikała z jego znaczenia ceremonialnego i umiejętności związanych z jego wykonaniem. Na początku XVII wieku wampum zaczął być używany jako pieniądz w handlu między białymi a Indianami z powodu braku europejskiej waluty. Kiedy w połowie XVIII wieku wynaleziono maszyny do masowej produkcji wampum, inflacja spowodowała, że wampum przestał być używany jako pieniądz we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Zachodni Indianie jednak nadal używali go komercyjnie do połowy XIX wieku.