Ten wielokrotny mini wywiad przykładowe pytanie powinno pomóc Ci przygotować się do wszelkich przyszłych MMI masz w przyszłości. Zorientuj się, czego szukają ankieterzy i jak możesz udzielić najlepszych możliwych odpowiedzi.
Przyjęte z podręcznika szkoleniowego McMaster University’s multiple mini interview.
Admissions MMI – Sample Station 1
Instrukcje dla prowadzącego rozmowę
1. Upewnij się, że kandydat przeczytał scenariusz
Dr Blair zaleca swoim pacjentom leki homeopatyczne. Nie ma żadnych dowodów naukowych ani powszechnie akceptowanej teorii sugerującej, że leki homeopatyczne działają, a dr Blair nie wierzy, że tak jest. Zaleca on leki homeopatyczne ludziom z łagodnymi i niespecyficznymi objawami, takimi jak zmęczenie, bóle głowy i mięśni, ponieważ uważa, że nie wyrządzą one żadnej szkody, a jedynie dodadzą im otuchy.
Zastanów się nad problemami etycznymi, jakie może stwarzać zachowanie doktora Blaira. Omów te kwestie z prowadzącym wywiad.
2. Omów z kandydatem niektóre z poniższych kwestii. Niektóre informacje ogólne znajdują się na następnych stronach.
A. Co jest nie tak ze sposobem, w jaki dr Blair traktuje swoich pacjentów? Dlaczego jest to niewłaściwe?
B. Jak Pan(i) sądzi, dlaczego dr Blair to robi?
C. Czy widzisz jakieś okoliczności, w których zalecanie placebo mogłoby być właściwym działaniem?
D. Jaka jest różnica między (C) a praktyką dr. Blaira?
E. Jakie działania podjąłby Pan/Pani w stosunku do dr Blaira?
3. Student ma 8 minut na omówienie z Panem/Panią tych zagadnień. Po upływie 8 minut rozlegnie się dzwonek i będziesz miał 2 minuty na wypełnienie arkusza wyników. Nie udzielaj kandydatom informacji zwrotnej.
4. Oceniając studenta, weź pod uwagę następujące kwestie. Zauważ jednak, że są to tylko wskazówki i nie powinny być traktowane jako wyczerpujące.
A. Czy wnioskodawca wyraził równowagę i sympatię dla obu stanowisk intelektualnych?
B. Czy była jasna analiza problemów etycznych, jakie rodzi paternalizm?
C. Czy wnioskodawca zasugerował sposób działania, który jest możliwy do obrony i umiarkowany?
Tło i teoria pytania
Placebo są nadal powszechnie stosowane w badaniach i były używane przez wieki w praktyce klinicznej. Prosty fakt, że dr Blair używa placebo, nie jest tym, co czyni tę sprawę nieprzyjemną. Problemy etyczne w tym przypadku pojawiają się, ponieważ lekarz zachowuje się paternalistycznie. Traktuje swojego pacjenta tak, jak rodzic traktowałby dziecko, i decyduje o sposobie opieki nad pacjentem na podstawie tego, jak postrzega jego potrzeby. To pociąga za sobą oszukiwanie swoich pacjentów i zmuszanie ich do robienia tego, co jest dla nich dobre.
Paternalizm jest tylko jednym z modeli relacji lekarz-pacjent. Inni widzą tę relację jako relację między kolegami, którzy mają wspólny cel (zdrowie pacjenta), między racjonalnymi wykonawcami (którzy zgadzają się na kontrakt prowadzący do zdrowia) lub między technikiem a konsumentem wiedzy medycznej. Każda metafora relacji ma pewne wady opisowe i pewne poważne wady normatywne.
Nie trzeba dodawać, że paternalistyczny model opieki zdrowotnej został ostro skrytykowany w ciągu ostatniego półwiecza lub tak. Paternalistyczni lekarze mogą zapewnić nie gorszą opiekę, ale zapewniają ją za bardzo poważną cenę: prawa pacjenta do autonomii. W tym miejscu nasuwa się ważne rozróżnienie w tym OBWE: między etyką konsekwencjalistyczną a etyką obowiązku. Konsekwencjonaliści oceniają działania na podstawie konsekwencji; jeśli konsekwencje są dobre, działanie jest dobre i odwrotnie. Wielu konsekwencjalistów nie widziałoby nic złego w zachowaniu Blaira w tym przypadku, ponieważ pacjentowi dzieje się tylko dobro – lekarz prawdopodobnie ma rację w swoich ocenach i prawdopodobnie wybiera leczenie, które przynosi najlepsze rezultaty w najkrótszym czasie.
Sądząc zatem wyłącznie po konsekwencjach jego działań, postępuje on etycznie. Ale etycy dyżurni będą twierdzić, że lekarz nie traktuje swoich pacjentów jako w pełni racjonalnych, zdolnych do działania ludzi, a zatem postępuje nieetycznie. Rozstrzygnięcie tych punktów widzenia może nastąpić, jeśli przyjmiemy perspektywę długoterminową. Może się okazać, że podawanie placebo ma bardziej szkodliwe niż korzystne konsekwencje, jeśli weźmiemy pod uwagę szkody wyrządzone profesji medycznej. Jeśli pacjenci doktora Blaira mieliby się dowiedzieć o ich oszustwie, mogliby dojść do zwątpienia w uczciwość i przydatność lekarzy.
Paternalizm, choć nie jest już uważany za dobry model interakcji, jest konieczny w pewnych okolicznościach. Postawa paternalistyczna jest, oczywiście, jedyną możliwą relacją w przypadkach, gdy pacjent jest niekompetentny, a czasami jest zalecana, gdy znajomość diagnozy może przynieść więcej szkody niż pożytku. Paternalizm i oszustwo (oba muszą być uzasadnione, jeśli mamy zezwolić na stosowanie placebo) mogą być dopuszczalne, gdy lekarz nie może traktować pacjenta jak osoby zdolnej do pracy, gdy nie zaszkodzi to reputacji zawodu i gdy korzyści przeważają nad szkodami.
Trudno zdecydować, jakie działania powinien podjąć wnioskodawca. Niektóre opcje to: zgłoszenie Blaira do kolegium, porozmawianie z nim na osobności i zignorowanie tego drobnego wykroczenia. W swoim dążeniu do zachowania etycznego wyglądu, a zwłaszcza w tak trudnym środowisku jak to, ludzie czasami cierpią na nadmierną pobożność (to niekończący się kapitał polityczny wszystkiego, od kampanii antynarkotykowych po wojny naftowe). Uważam, że wnioskodawcy powinni reagować w sposób bardziej wyważony i przemyślany, taki, który nie jest ani gorliwy, ani leseferystyczny. Być może najlepszym rozwiązaniem jest dalsza konsultacja – wnioskodawca, będąc stosunkowo niedoświadczonym, powinien prawdopodobnie poszukać bardziej profesjonalnych opinii.
Krótkie odpowiedzi:
A. Dr Blair traktuje wszystkich swoich pacjentów w sposób paternalistyczny. Jest to dopuszczalne w rzadkich okolicznościach (gdy pacjent jest psychicznie niekompetentny), ale nie w większości przypadków.
B. Dr Blair przypuszczalnie robi to, ponieważ prowadzi to do najlepszych (krótkoterminowych) konsekwencji przy najmniejszych trudnościach.
C. Zalecanie placebo powinno być prawdopodobnie stosowane tylko wtedy, gdy żaden prawdziwy lek nie jest odpowiedni i:
a) lekarz nie może traktować pacjenta jak osoby zdolnej do leczenia. b) nie spowoduje to długoterminowego uszczerbku na jej reputacji
c) korzyści przeważą nad szkodami
D. Oczywiste
E. Umiarkowana i przemyślana reakcja – być może więcej konsultacji.