Heading

Wieloryb szary, (Eschrichtius robustus), smukły wieloryb z rodziny wielorybowatych posiadający obfitość pasożytów zewnętrznych, które nadają mu wygląd skały obrośniętej pąklami.

Wieloryb szary osiąga maksymalną długość około 15 metrów (49 stóp). Jest szary lub czarny, cętkowany na biało, i ma krótkie żółte balwy z grubą szczeciną. Na jego gardle znajdują się dwa (rzadko więcej) podłużne rowki. Zamiast płetwy grzbietowej, grzbiet ma rząd niskich garbów wzdłuż jego długości.

Wieloryby szare są żywiącymi się na dnie waleniami przybrzeżnymi, które obecnie występują w dwóch odrębnych populacjach. Koreańska populacja zamieszkuje Morze Ochockie w lecie, migrując na południe w zimie, aby rozmnażać się u wybrzeży południowej Korei. Populacja kalifornijska zamieszkuje latem morza Beringa i Chukchi, a zimą wędruje na południe na tereny lęgowe wzdłuż wybrzeża Baja California. Północnoatlantycka populacja szarych wielorybów została wytępiona przez wielorybnictwo na początku 1700 roku. Szczątki tych zwierząt zostały znalezione na wschodnich i zachodnich wybrzeżach północnego Atlantyku.

Wieloryb szary został upolowany prawie do wyginięcia do 1925 roku, ale w końcu został objęty całkowitą ochroną międzynarodową i od lat 40-tych XX wieku jego liczebność wzrosła. Ta odbudowa nastąpiła głównie we wschodniej części Oceanu Spokojnego. Szacuje się, że obecnie jest więcej szarych wielorybów kalifornijskich niż w 1847 roku, kiedy rozpoczęto tam polowania na wieloryby. W 1994 roku został on usunięty z amerykańskiej listy gatunków zagrożonych. Gatunek ten nie występuje już jednak w Oceanie Atlantyckim, a Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje populację z zachodniego Pacyfiku za krytycznie zagrożoną. Wieloryb szary jest jedynym żyjącym członkiem swojego rodzaju i rodziny Eschrichtiidae.