Generał William Howe został mianowany tymczasowym głównodowodzącym armii brytyjskiej w Ameryce 1 października 1775 roku, zastępując generała porucznika Thomasa Gage’a. Thomasa Gage’a. Na stałe został mianowany na to stanowisko w kwietniu 1776 r.
Pierwsze poważne bitwy generała Howe’a z jego amerykańskim odpowiednikiem, generałem Jerzym Waszyngtonem, w tym bitwa pod Bunker Hill, miały miejsce podczas oblężenia Bostonu przez patriotów. Okazały się one rozczarowującymi porażkami, które doprowadziły do wycofania się Brytyjczyków z Bostonu w marcu 1776 roku. Howe i armia brytyjska zrehabilitowali się jednak zwycięstwem nad Waszyngtonem i armią kontynentalną w bitwie pod Long Island w sierpniu. Zaledwie miesiąc później Howe poprowadził brytyjską inwazję na Nowy Jork. Choć odniósł sukces jesienią 1776 roku, wielu uważa, że generał Howe nie wykorzystał okazji do zmiażdżenia generała Waszyngtona i Armii Kontynentalnej, nie ścigając Patriotów, gdy ci wycofywali się z Nowego Jorku.
Howe ponownie pokonał Waszyngtona i Armię Kontynentalną w bitwie pod Brandywine we wrześniu 1777 roku, ale zdecydował się na atak na Filadelfię, zamiast zgodnie z planem przyjść z pomocą brytyjskiemu generałowi Johnowi Burgoyne’owi w bitwie pod Saratogą. Bez wsparcia Howe’a i jego ludzi brytyjska armia pod Saratogą została przytłoczona i zmuszona do poddania się amerykańskiemu generałowi Horatio Gatesowi 17 października 1777 roku. Zwycięstwo Amerykanów w bitwie pod Saratogą było jednym z punktów zwrotnych wojny rewolucyjnej, a decyzja generała Howe’a, by go nie wesprzeć, okazała się wielką porażką w ocenie sytuacji.
Burgoyne zrzucił winę za przegraną Brytyjczyków w bitwie pod Saratogą na barki Howe’a. W ciągu miesiąca Howe poprosił o zwolnienie go z obowiązków naczelnego dowódcy armii brytyjskiej, a wiosną 1778 roku zastąpił go generał Henry Clinton. Po powrocie do Anglii Howe spotkał się z tak wielką krytyką, że w 1779 roku parlament został zmuszony do wszczęcia dochodzenia w sprawie jego postępowania w Ameryce.
Howe został oczyszczony z zarzutów i został gubernatorem Berwick. Po śmierci brata w 1799 roku, Howe odziedziczył jego irlandzki tytuł i został mianowany wicehrabią. Został także gubernatorem Plymouth i privy councilor (doradcą króla) przed śmiercią 12 lipca 1814 roku, w wieku 84 lat.
PRZECZYTAJ WIĘCEJ: Wojna Rewolucyjna