Cel: This paper is a report of a study to explore nursing students' own worst experiences of pain as well as their conceptions of the worst pain imaginable.
Tło: Ból jest doświadczeniem osobistym, często ocenianym za pomocą wizualnej skali analogowej. Punkty końcowe tej skali są oznaczone skrajnymi wartościami dla doświadczenia bólu (np. brak bólu do najgorszego bólu, jaki można sobie wyobrazić). Ludzie mogą rozumieć znaczenie określenia „brak bólu”, ale nie jest jasne, jakie znaczenie przypisują określeniu „najgorszy ból, jaki można sobie wyobrazić”. Wskazuje to, że ocena wzdłuż linii wizualnej skali analogowej jest zależna od wcześniejszych doświadczeń danej osoby.
Metody: Dane zostały zebrane jesienią 2002 roku. Ogółem 549 studentów pielęgniarstwa wypełniło kwestionariusz skupiający się na dwóch głównych pytaniach: 'Jakie jest najgorsze doświadczenie zranienia, bólu lub bólu, które miałeś?' oraz 'Jaki jest najgorszy ból, jaki można sobie wyobrazić dla Ciebie?'. Do analizy danych wykorzystano analizę treści.
Wyniki: Najgorsze doświadczenia bólowe studentek dotyczyły najczęściej ostrych lub traumatycznych stanów bólowych, bólu związanego z fizjologią kobiety, bólu zadawanego, cierpienia psychicznego oraz przewlekłych stanów bólowych. Najgorszy ból, jaki można sobie wyobrazić, opisywano jako ból związany z chorobą, ból przytłaczający, doświadczenie straty, ból celowo zadawany, cierpienie psychiczne oraz jako ból zastępczy.
Wnioski: Wyniki badań sugerują, że studenci pielęgniarstwa, kiedy wyobrażają sobie ból, uwzględniają takie wymiary, jak nadzieja na ulgę, smutek, kontrola nad sytuacją, bezsilność oraz empatia i cierpienie z powodu bólu innych ludzi. Konieczne są dalsze badania w celu ustalenia, dlaczego doświadczenie zawodowe w zawodzie pielęgniarki zmniejsza zdolność do wyobrażania sobie bólu pacjentów.