Największa kolekcja mumii i egipskich artefaktów na Zachodnim Wybrzeżu znajduje się w mieszkalnej dzielnicy San Jose, naprzeciwko gimnazjum Hoovera. Założona przez Zakon Różokrzyżowców podczas rozkwitu egiptomanii, kolekcja została zgromadzona w latach 1915-1927, a muzeum powstało w 1928 roku. Nowy budynek inspirowany egiptologią został zaprojektowany, aby pomieścić kolekcję w 1966 roku.
Zlokalizowane obok siedziby Zakonu i ich egipskiego Parku Pokoju, Muzeum Egipskie Różokrzyżowców mieści również planetarium i bibliotekę badawczą. Samo muzeum zostało zaprojektowane jako muzeum dydaktyczne, z informacjami o historii Egiptu i religii umieszczonymi obok wyświetlaczy.
Większość artefaktów na wystawie pochodzi z wykopalisk wspieranych finansowo przez Zakon w Tell el Amara w 1921 roku, jak również z „wielkiej wycieczki” po Egipcie w 1939 roku – która została również nazwana „ekstrawagancją zakupów”. W muzeum znajduje się 4000 artefaktów, kilka reprodukcji z innych kolekcji oraz cztery ludzkie mumie pod szkłem, nie wspominając o mumiach kotów, rekinów i pawianów.
Zakon Różokrzyżowców sięga początków 1600 roku, kiedy to ich pierwsze manifesty pojawiły się w Niemczech. Manifesty te powoływały się na wcześniejsze początki w 1300 roku, poparte rozbudowanymi opowieściami o podróżach przez święte ziemie i zbieraniu ezoterycznej wiedzy od odległych mistyków. Wierzenia Zakonu koncentrują się wokół skomplikowanej filozofii łączącej elementy alchemii, myśli qabalistycznej, teozofii i okultyzmu, a większość istniejących grup Zakonu powstała w 1800 i na początku 1900 roku.
Wiązki między Różokrzyżowcami a starożytnym Egiptem sięgają mitu o pochodzeniu Zakonu. Według ich literatury, Zakon „ma swoje korzenie w tajemniczych tradycjach, filozofii i mitach starożytnego Egiptu, sięgających około 1500 r. p.n.e. W starożytności słowo 'tajemnica' odnosiło się do szczególnej gnozy, tajemnej mądrości.”
W starożytności słowo 'tajemnica' odnosiło się do szczególnej gnozy, tajemnej mądrości.