Heading

Południowoafrykańska pisarka Beukes jest obecnie jednym z największych nazwisk we współczesnym horrorze, i nie bez powodu: jej powieści są inteligentne, mają szybkie tempo i pozostawiają cię z tym okropnym, chorym uczuciem – wiesz, tym, dla którego czytasz powieści grozy. Dla mnie to była przepaść między Broken Monsters i The Shining Girls, ale biorąc pod uwagę, że lokalizuję nexus horroru w Internecie teraz, powiedziałbym zacząć od tego pierwszego, który otwiera się odkryciem ciała w Detroit: młody chłopak, którego dolna połowa została odcięta i zastąpiona tą z jelenia.

Tanarive Due
Start with: My Soul to Keep

„To, co myślę, że czytelnicy powinni zrozumieć – powiedział w jednym z wywiadów ukochany i błyskotliwy Due – to nie tylko to, że lubię straszyć ludzi, choć lubię, bo sam się boję, ale staram się ująć rzeczy, które nie są prawdziwe, przynajmniej dla mnie.”

Nie doświadczyłem – nie miałem spotkania z duchem, na przykład. Więc to nie są doświadczenia z mojego życia. To są koszmarne scenariusze, które w rzeczywistości działają jak metafory dla prawdziwych strasznych rzeczy, które przytrafiają się nam każdego dnia.

Wszyscy z nas w tej podróży poniesiemy straty, a niektóre z nich będą całkiem, całkiem druzgocące. A ja zawsze czułam się na to źle przygotowana. Myślę, że zdecydowałem się pisać o koszmarnych scenariuszach tak często, naprawdę, aby stworzyć postacie, które mogą przeprowadzić mnie przez ten proces. „Oto co robisz, kiedy twój świat się rozpada”. I każda książka jest rodzajem ponownego zbadania, jak my wszyscy i wszystkie te postacie muszą triumfować nad tym, co życie rzuca w nas.

My Soul to Keep jest pierwszą powieścią w serii African Immortals Due’a i słowo na ulicy jest takie, że nawet Octavia Butler nie spała po nocach.

Mira Grant (Seanan McGuire)
Start with: Feed

Mira Grant przede wszystkim pisze zombie/polityczny/medyczny horror – jeśli brzmi to jak myląca mieszanka, Feed podąża za kampanią prezydencką osadzoną w następstwie apokalipsy zombie, i jest naprawdę świetna (i pierwsza w serii do bagażnika). Seanan McGuire jest przede wszystkim znana z powieści urban fantasy. To ta sama osoba, a ta osoba pisze książki nie do odrzucenia.

Jennifer McMahon
Start with: The Winter People

Jennifer McMahon napisała mnóstwo świetnych powieści grozy, większość z nich to ten rodzaj, który nie sprawi, że będziecie rzygać czy dostawać pisku, ale sprawi, że trzy lub cztery razy sprawdzicie wszystkie zamki. A więc najlepszy rodzaj (moim zdaniem). Możesz chcieć schować ten jeden pod koniec listy, więc można go przeczytać, gdy jest zimno. To najlepsze środowisko dla tej opowieści o duchach / tajemnicy morderstwa osadzonej w mroźnej izolacji i ciemności wiejskiego Vermont

Carmen Maria Machado
Zacznij od: „The Husband Stitch,” from Her Body and Other Parties

Jak inni na tej liście, Machado w swojej twórczości nagina i przekracza gatunki, włączając elementy horroru, jak również baśni, realizmu, romansu, erotyki i (familijnie) telewizji. „Horror to jeden z moich ulubionych gatunków, ponieważ jest tak giętki” – powiedziała Machado w wywiadzie z 2017 r.

W pewnym sensie jest regresywny – wciąż jest bardzo męski i biały… . . . Z drugiej strony, horror może być bardzo transgresyjną przestrzenią. Odzwierciedla tak wiele naszych niepokojów i lęków. Kiedy wchodzisz w horror, wchodzisz w swój własny umysł, swój własny niepokój, swój własny strach, swoje własne najciemniejsze przestrzenie. Kiedy horror zawodzi, to dlatego, że scenarzysta lub reżyser nie czerpie z tych rzeczy. Oni po prostu rzucają krwią gdziekolwiek i widzą, co się przyklei. Ale horror jest intymną, niesamowitą, przerażającą rzeczą, a kiedy jest dobrze zrobiony, może odmienić ciebie, widza, czytelnika. To mówi nam wiele o tym, kim jesteśmy, jacy jesteśmy i czego się boimy, zarówno indywidualnie, jak i kulturowo. Uwielbiam zdolność opowieści do tworzenia przestrzeni, w których czytelnik może się rozpędzić. To jest praca, która mnie najbardziej interesuje, i to jest praca, którą jestem najbardziej zainteresowana pisząc.

Jesteśmy zainteresowani czytaniem tego, także.

Gina Wohlsdorf
Start with: Bezpieczeństwo

Ważne ostrzeżenie: Debiut Wohlsdorf jest krwawy. Normalnie by mnie to odrzuciło, bo wolę raczej mózgowy, psychologiczny horror, ale ta książka jest właśnie taka. Jej centralna koncepcja narracyjna jest błyskotliwa, ultranowoczesna i szokująca, a linijka po linijce to wstrząsająca, porywająca rozkosz.

Mariana Enriquez
Start with: Things We Lost in the Fire

Kolejna hybryda: ziarnisty realizm Buenos Aires plus horror o zabarwieniu nadprzyrodzonym składają się na zniewalający, wstrząsający debiutancki zbiór od Enriquez. „Moje opowiadania są dość mocno zakorzenione w realistycznych miejskich i podmiejskich sceneriach, a horror po prostu emanuje z tych miejsc,” powiedziała w wywiadzie z Davidem Leo Rice. „Niektóre miejsca w miastach, a zwłaszcza na przedmieściach miast Ameryki Łacińskiej – to znaczy w slumsach i biednych dzielnicach wokół miast, jak sądzę, bardzo różniących się od koncepcji przedmieść w miastach Ameryki Północnej – mają szczególną atmosferę związaną z ich historią.”

W tym samym wywiadzie wyjaśniła swoje zainteresowanie kobiecym body horrorem i pokrewieństwo z Clivem Barkerem:

Lubię pisać o wyzwolonych ciałach i pragnieniach, zwłaszcza kobiet. W opowiadaniu „No Flesh Over Our Bones” piszę o fascynacji śmiercią, a ostatecznie o anoreksji i pragnieniu kobiety, by wyglądać jak szkielet, ponieważ czuję, że jest to uzasadnione pragnienie, pragnienie, które należy szanować i nie osądzać. Oczywiście, gdybym miała jakieś ekstremalne zaburzenia psychiczne tego rodzaju, miałabym nadzieję, że moi bliscy mi pomogą, ale w literaturze naprawdę zależy mi na tematach ciał i pożądania i nie sądzę, że powinny być one ograniczane przez dyskursy medyczne, religijne czy społeczne tabu, czy cokolwiek innego. Jeśli chodzi o ekspansję i zmiany w ciele, Clive Barker jest moim przewodnikiem.

I tak, kończą się źle, ale to raczej kwestia gatunku. One wszystkie kończą się źle. W tym względzie podążam za liniami gatunkowymi i dlatego nie chcę uratować kogoś, kto ma konkretny fetysz seksualny z powodu polityki płci. To jest dla prawdziwego życia.

. . Barker jest rzeczywiście niedoceniony i sławny. Bardzo mało osób faktycznie go czyta myślę, że to jest powód. Biorę od niego pomysł, że zło może być w pewien sposób satysfakcjonujące i pouczające. Przyjemność i grzech.

Anne Rice
Start with: Interview with the Vampire

Czuję twoje boczne spojrzenie i nie wiem, co ci powiedzieć. Słodki, wampirzy klasyk Rice z 1976 roku jest naprawdę dobry – jeśli lubisz tego typu rzeczy, a musisz być, bo czytasz tę listę – i utorował również drogę dla wszystkich różnych mediów związanych z wampirami, które dziś lubisz lub lekceważysz. Chodzi mi o to, że ta kobieta pisze bestsellerowe horrory (między innymi) od czterdziestu lat, i nie bez powodu. Więc jeśli zaczynasz, zacznij od początku.

Octavia Butler
Zacznij od: Fledgling

Hej, mówiąc o wampirach: jest to jedna z najlepszych książek o wampirach, a także nieco inna niż pozostałe na tej liście – więcej SF, mniej mrożącej krew w żyłach. Chociaż, żeby być uczciwym, krew jest spożywana, a niektóre dość przerażające rzeczy się dzieją, i jest to w zasadzie arcydzieło gatunku wampirów, więc zaliczam ją.

Na marginesie, jej najbardziej znana powieść, Kindred, jest również swego rodzaju powieścią grozy – chociaż ponieważ horror to po prostu What Happened In America Not That Long Ago + podróże w czasie, pomyślałem, że lepiej zostawić to na inną listę.

Samanta Schweblin
Zacznij od: Fever Dream

Nie wiem, czy to naprawdę zalicza się do horroru, ale na pewno jest przerażające – pokręcona, mała powieść, która opiera się logice, a także zdrowiu i szczęściu – więc nie mogłam o niej tutaj nie wspomnieć. Nie wiem, co zrobi dalej, ale jeśli będzie to coś podobnego do tego, będę to czytać przy każdym płonącym świetle w domu.

Shirley Jackson
Start with: We Have Always Lived in the Castle

By być uczciwym, to tak naprawdę The Haunting of Hill House jest premierową powieścią grozy Jackson, ale po prostu nie lubię jej tak bardzo jak We Have Always Lived in the Castle, a to ja odpowiadam za te rekomendacje. To naprawdę nie ma znaczenia, bo Jackson jest jedną z najbardziej ukochanych nestorek literackiego horroru i naprawdę nie można się pomylić. Po prostu zacznij ją czytać, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś.

Kristen Roupenian
Start with: You Know You Want This

Prawdopodobnie znasz Kristen Roupenian z jej wirusowego hitu New Yorker story, „Cat Person”. Wielokrotnie słyszałam, jak nazywano ją „Panią od kotów”. To, co nie jest oczywiste w tym opowiadaniu, ale staje się jasne, gdy tylko otworzysz jej nadchodzący zbiór, to fakt, że jest ona naprawdę pisarką horrorów – i to nie tylko „horrorów” w sensie nowoczesnych randek i obrzydliwych mężczyzn, ale także w sensie makabrycznych czynów, przerażających scenariuszy i pełzającego strachu. W styczniu czeka wszystkich niespodzianka. Dum dum dum!

Grace Krilanovich
Start with: The Orange Eats Creeps

Bardzo chciałabym, żeby Krilanovich napisała kolejną powieść. Uwielbiałam jej pierwszą, niezwykle dziwną książkę o „Slutty Teenage Hobo Vampire Junkies” przemierzających kalifornijskie autostrady, która nie przypomina żadnej powieści grozy, a właściwie żadnej powieści jakiegokolwiek rodzaju, jaką kiedykolwiek czytaliście.

Sarah Lotz
Start with: The Three

Powieść, która zręcznie wykorzystuje zarówno horror psychologiczny, jak i horror grozy. Cztery katastrofy lotnicze mają miejsce na całym świecie, wszystkie w tym samym czasie. Wszyscy giną, z wyjątkiem trójki dzieci, z których każde leciało innym samolotem. Ale dlaczego – i co jest z nimi nie tak?

Jeśli nie możecie mieć dość, Lotz ma nie mniej niż trzy pseudonimy: pisze powieści urban horror (z Louisem Greenbergiem) pod nazwiskiem S.L. Grey; pisze „serię YA pulp-fiction o zombie” (z córką) pod nazwiskiem Lily Herne; i pisze „dziwaczne powieści erotyczne” (z autorkami Helen Moffett i Paige Nick) pod nazwiskiem Helena S. Paige.

Jac Jemc
Start with: The Grip of It

Jest to jedna z najlepszych powieści o nawiedzonych domach w ostatnim okresie pamięci. Jest to również historia miłosna. Oba aspekty są przerażające, straszne i psychologicznie nieuzasadnione.

Helen Oyeyemi
Start with: White is for Witching

Oyeyemi to kolejna pisarka, która miesza horrorowe tropiki i techniki z tymi z baśni, mitu i realizmu, tworząc gatunek całkowicie własny. To najbardziej przerażająca z jej powieści, w której młoda kobieta z głodem, którego nie można zaspokoić, mieszka w domu (i pensjonacie), który nie toleruje obcych, nie mogąc otrząsnąć się ze wspomnienia – czy to tylko wspomnienie – o matce, która zmarła, gdy miała szesnaście lat.

Kanae Minato
Start with: Confessions

Jeśli to nie jest przerażające założenie, to nie wiem, co jest: nauczycielka z gimnazjum staje przed swoją klasą. Mówi im, że wie, iż dwóch z nich zabiło jej córkę. Opowiada im, jak się zemściła i co im zrobiła. Przypuszczam, że Confessions, debiut Minato, jest technicznie powieścią kryminalną, ale myślę, że temat i intensywny strach, jaki wywołuje w czytelniku, raczej przesuwa ją na krawędź horroru.

Susan Hill
Start with: Kobieta w czerni

Susan Hill jest gigantem XX-wiecznego horroru, a jej gotycka opowieść o duchach z 1983 roku Kobieta w czerni stała się klasykiem.

Alma Katsu
Start with: The Hunger

Jeśli masz ochotę na odrobinę historycznego horroru, może spodoba ci się najnowsza Katsu, fabularyzacja i tak już bardzo przerażających wydarzeń z Donner Party. Możesz myśleć, że wiesz wszystko o Donner Party – jedli siebie nawzajem! – ale prawdopodobnie nie wiesz. „Myślę, że podczas gdy wielu ludzi słyszało o Donner Party, nie znają szczegółów,” powiedział Katsu w wywiadzie.

Powiedziano nam o tym w szkole podstawowej i jeśli coś pamiętamy, to to, że coś strasznego wydarzyło się dawno temu i wiązało się z kanibalizmem. Ale kiedy zaczynamy się w to zagłębiać, widzimy prawdziwe wymiary horroru: po miesiącach walki w dziczy, blisko 100 osób znajduje się w pułapce w górach bez jedzenia i bez szans na ucieczkę. Wszystkie te osoby to rodziny, więc matki i ojcowie zmuszeni są patrzeć, jak ich dzieci umierają z głodu. To jest całkowicie przerażające. Można absolutnie zrozumieć, dlaczego ktoś mógłby rozważać kanibalizm.

Im więcej się dowiadywałem, tym bardziej wydawało się, że impreza była skazana na zagładę od samego początku. Wydarzyło się tak wiele makabrycznych rzeczy – zostawili chorych ludzi na pewną śmierć; jeden człowiek, przekonany, że zostanie okradziony, wyszedł zakopać swoje złoto i nigdy więcej nie widziano go żywego – że miało się wrażenie, że są przeklęci. Bycie przeklętym oznacza, że zrobiłeś coś, by na to zasłużyć – i stąd wziął się pomysł na tę książkę. Że wszyscy mamy w sobie potencjał zła, a jeśli nakarmisz złą stronę, uwolnisz potwora.

Dla mnie brzmi to jak całkiem niezła powieść grozy.

Asa Nonami
Start with: Bødy

Krótkie opowiadania o horrorze ciała od autorki Now You’re One of Us – na wypadek, gdybyś naprawdę nie mógł znieść więcej niż kilku stron całkowitego dyskomfortu naraz. Zrozumiałbym.

Gemma Files
Start with: Experimental Film

Kanadyjska mistrzyni horroru, Files, była kiedyś krytykiem filmowym w torontońskiej gazecie i wykorzystuje swoją wiedzę z wielkim skutkiem, gdy jej narrator – świeżo zwolniony profesor historii filmu – dostrzega na starym skrawku srebrnej taśmy filmowej postać z wendyjskiej mitologii. Szukając historii kryjącej się za filmem, zwraca na siebie uwagę w niewłaściwy sposób.

Bonus: Toni Morrison
Start with: Beloved

Ogólnie, nie nazwałabym Toni Morrison pisarką grozy. Ale Umiłowaną, jej najbardziej znaną i najczęściej czytaną powieść, nazwałabym powieścią grozy. Jest to nie tylko fascynująca i przerażająca historia o duchach, ale także obnaża najgorszy i najbardziej przerażający grzech Ameryki.

Zobacz także: Silvina Ocampo, Kelly Link, Kathe Koja, Joan Samson, Sarah Pinbourough, Melanie Tem, Alyssa Wong, Camilla Grudova, Elizabeth Kostova, Angela Carter, Agota Kristof, Caroline Kepnes, Daphne du Maurier, Sara Gran, Cass Khaw, Kelly Robson, etc. etc. etc.