Fizjologia mikcji
Fizjologicznie, mikcja obejmuje koordynację centralnego, autonomicznego i somatycznego układu nerwowego. Ośrodki mózgowe, które regulują oddawanie moczu, obejmują ośrodek mikcji w pontynie, szarość okołopęcherzykową i korę mózgową, które powodują zarówno mimowolną, jak i dobrowolną kontrolę nad mikcją.
W przypadku mężczyzn mocz jest wyrzucany przez prącie, a u kobiet przez otwór cewki moczowej. Ze względu na dymorfizm płciowy i pozycje, w których cewka moczowa się kończy, mężczyźni i kobiety często stosują różne techniki oddawania moczu. Mikcja składa się z dwóch faz:
- Faza magazynowania: Rozluźniony pęcherz, w którym mocz powoli wypełnia pęcherz.
- Faza oddawania moczu: Skurczony pęcherz, który wymusza otwarcie zwieracza zewnętrznego i odprowadza mocz przez cewkę moczową.
Lokalizacja otworu cewki moczowej u kobiet: Umiejscowienie otworu zewnętrznego cewki moczowej u dorosłych kobiet. pomiędzy przedsionkiem a otworem pochwy.
Mięśnie kontrolujące mikcję są kontrolowane przez autonomiczny i somatyczny układ nerwowy, które otwierają dwa zwieracze podczas fazy oddawania moczu. Podczas fazy magazynowania moczu zwieracz wewnętrzny cewki moczowej jest napięty, a mięsień detrusor rozluźniony przez stymulację współczulną. W fazie oddawania moczu podczas mikcji stymulacja przywspółczulna powoduje rozluźnienie wewnętrznego zwieracza cewki moczowej. Zewnętrzny zwieracz cewki moczowej (sphincter urethrae) jest pod kontrolą somatyczną i jest świadomie rozluźniony (a więc otwarty) podczas mikcji.
Wielu mężczyzn woli oddawać mocz na stojąco. U kobiet cewka moczowa otwiera się prosto do sromu. Z tego powodu mocz często nie wydostaje się na odległość od ciała i dlatego jest postrzegany jako trudniejszy do kontrolowania.
Dla kobiet cewka moczowa otwiera się prosto do sromu.