| Kingdom | Animalia |
| Phylum | Chordata |
| Class | Mammalia |
| Order | Artiodactyla |
| Family | Bovidae |
| Genus | Bubalus |
| Gatunki | 5 różnych gatunków |
| Niszowy | Zwierzę roślinożerne, Domestic |
| Length | 94-118 in (240-300 cm) |
| Weight | 1,300-2,000 lbs (600-1,200 kg) |
| Lifespan | 25 lat |
| Social Structure | Herds |
| Stan ochrony | Zagrożony |
| Preferowane siedlisko | Tropikalne, obszary bagienne, niektóre gatunki górskie |
| Średnia liczba potomstwa | Typowo 1 cielę |
| Główne gatunki ofiar | Rośliny wodne, trzciny, trawy |
| Predatorzy | Tygrysy, krokodyle, azjatyckie czarne niedźwiedzie |
Podstawowe informacje
Potoczna nazwa „bawół wodny” opisuje 5 różnych gatunków z rodzaju Bubalus, pochodzących z Azji Południowo-Wschodniej. Chociaż bawół wodny (Bubalus bubalas) jest jednym z najczęściej wykorzystywanych zwierząt domowych na świecie, jego dzicy kuzyni są na skraju wyginięcia. Dzikie bawoły wodne obejmują niektóre z najmniejszych na świecie gatunków bydła: anoa nizinne, tamaraw i anoa górskie.
Termin „bawół wodny” jest niewłaściwie używany do opisu bawoła afrykańskiego – alias bawoła przylądkowego. Bawół przylądkowy jest o wiele groźniejszy – co roku zabija wielu ludzi – z masywnymi rogami rozciągającymi się na całej długości czaszki. Bawół wodny ma pomiędzy rogami rozmytą plamę włosów, ale jego rogi nadal mogą być masywne. Podczas gdy bawoły przylądkowe przemieszczają się w dużych stadach przez część Afryki, bawoły wodne są bardziej przystosowane do wilgotnych, tropikalnych warunków Azji Południowo-Wschodniej.
Bawoły wodne spędzają sporo czasu w wodzie, pływając, przemierzając rzeki lub taplając się w błocie. Ze względu na ich potulny charakter, bawoły wodne były udomowione przez tysiące lat – jeśli nie dłużej. Gatunek Bubalus bubalus jest gatunkiem udomowionym. Najbliższym krewnym bawoła domowego jest dziki bawół wodny (Bubalus arnee), który w środowisku naturalnym jest zagrożony wyginięciem. Z zaledwie kilkoma tysiącami osobników, gatunek ten stoi w obliczu nieprzewidywalnej przyszłości.
W niewoli samice bawołów wodnych potrzebują prawie całego roku na zajście w ciążę – aż 330 dni! Cielęta potrzebują do 3 lat, aby stać się dojrzałymi płciowo, ale samice mogą produkować cielęta przez 10 lat lub dłużej. Ułatwia to rolnikom w wielu krajach Azji wykorzystywanie bawoła wodnego do orania pól ryżowych, przenoszenia ciężkich ładunków i wykonywania innych podstawowych prac rolniczych.
Interesujące spostrzeżenia bawoła wodnego!
Bawół wodny nie jest tylko spokojnym bydlęciem z Azji – jest również doskonałym przykładem kilku ważnych koncepcji biologicznych.
Kopytne parzystokopytne: Water buffaloes and Whales
Z pierwszych pozorów bawół wodny wydaje się w żaden sposób nie spokrewniony z wielorybem garbatym. Co zaskakujące, należą one do tego samego rzędu: Artiodactyla!
Artiodactyla – znana również jako „parzystokopytne” – obejmuje wszystkie rodzaje gatunków z kopytami, od bydła po świnie do lam. Dowody DNA i śladowe cechy morfologiczne u wielorybów i delfinów wskazują, że te wspaniałe ssaki morskie mają wspólnego przodka z bawołami wodnymi i innymi kopytnymi stworzeniami.
Podczas gdy podział nastąpił miliony lub setki milionów lat temu, wczesne wieloryby były lądowymi tetrapodami. Jak bawół wodny, prawdopodobnie odważyli się do wody, aby wyrzeźbić niszę. Podczas gdy bawoły wodne pozostają głównie nad wodą, by cieszyć się obfitą roślinnością na jej brzegach, walenie wyruszyły do oceanu, by ścigać zasoby pokarmowe w tych ekosystemach.
Wyklinanie – to nie tylko dla świń!
Wspólny obraz bawołu wodnego pokazuje zwierzęta całkowicie pokryte błotem. To zachowanie, znane jako „taplanie się”, jest przejawiane przez szeroką gamę zwierząt, w tym świnie, słonie, bawoły wodne i wiele innych. Zazwyczaj uważa się, że zachowanie to służy wielu celom.
Po pierwsze, błoto służy jako fizyczna bariera chroniąca bawoły wodne przed gryzącymi owadami. Nie tylko gryzące owady przenoszą wiele chorób, ale także powodują nieprzyjemne swędzenie i stany zapalne – nawet jeśli twoja skóra jest tak gruba jak skóra bawołu wodnego!
Po drugie, mokre błoto zapewnia skuteczną ulgę w walce z dominującym upałem tropików. Bawół wodny będzie tarzał się w błocie, skutecznie się nim pokrywając. Gdy woda odparowuje z błota, chłodzi pozostałe błoto. Dodatkowo, chroni skórę bawołu przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Chroni to bawoły przed szkodliwym działaniem ciepła i promieniowania UV.
Ewolucja udomowienia
Choć dzikie bawoły wodne są zagrożone wyginięciem, domowe bawoły wodne nie są. Podobnie jak inne zwierzęta domowe, bawoły wodne zostały zmienione przez tysiące lat koewolucji z ludźmi. Podobnie jak psy wciąż przypominają wilki, tak bawoły wodne wciąż przypominają swoje dzikie odpowiedniki. Jednak ze względu na ich bardziej potulną naturę, bawoły wodne są preferowanym zwierzęciem roboczym dla wielu rolników w całej Azji i na Bliskim Wschodzie.
Fakt, że wszystkie dzikie gatunki bawołów wodnych są zagrożone, nie jest zaskakujący. Dziki odpowiednik krowy, znany jako tura, jest obecnie całkowicie wymarły w skali globalnej. Krowy jednak, poza niektórymi owadami, przewyższają liczebnie prawie wszystkie dzikie gatunki zwierząt. Wiele udomowionych gatunków przetrwało swoje dzikie odpowiedniki dzięki temu, że są niezbędne dla pewnych kultur, które nadal je rozmnażają i chronią przed krzywdą.
Domowy azjatycki bawół wodnyNie dotyczy to jednak wszystkich zwierząt domowych. Świnie domowe są nadal bardzo spokrewnione ze swoimi dzikimi krewnymi – dzikami. Dzikie świnie są tak rozpowszechnione w niektórych częściach Stanów Zjednoczonych i Ameryki Południowej, że są traktowane jako gatunek szkodnika. Mniejsze rozmiary gatunków takich jak świnia mogły przyczynić się do ich przetrwania w erze ludzkiej – ponieważ ludzie wymazali ostatniego tura wieki temu.