Dobroć jest cnotą istot ludzkich, charakteryzuje się współczuciem, które ludzie odczuwają w danym momencie dla swoich bliźnich, a także dla zwierząt, zawsze działając dla ich dobra bez żadnego osobistego interesu, po prostu po to, aby inni czuli się bezpieczni, szczęśliwi i kochani. Etymologicznie słowo to pochodzi od łacińskiego „bonitas” wywodzącego się od „bonus”, co oznacza dobry i przyrostka „tat”, który po przejściu do języka hiszpańskiego staje się „dad”, co oznacza „jakość”, więc dobroć jest atrybutem lub jakością bycia „dobrym”. Osoba, która praktykuje dobro, nazywana jest „życzliwą”, bycie życzliwym oznacza bycie życzliwym dla tych, którzy go otaczają, zawsze szukając dobra dla innych poprzez działania humanitarne, łagodzenie ludzkiego bólu, obronę praw człowieka i zaspokajanie jego najbardziej podstawowych potrzeb, ludzie tacy jak Matka Teresa z Kalkuty i papież Jan Paweł II są wiernym przykładem tego, co to znaczy być życzliwym.
Dobroci często towarzyszą inne wartości, takie jak m.in. roztropność, hojność, pokora, cierpliwość. Ta piękna wartość została wyeksponowana w różnych pismach takich specjalności jak filozofia, etyka i religia; gdzie dobro jawi się jako najprawdziwsza i najbardziej naturalna cecha, którą może odczuwać istota ludzka, i która może być powiększana lub przeciwdziałana, w zależności od środowiska, w którym dana osoba wzrastała.
Dobroć jest obecna w prawie wszystkich religiach, jest jednym z najistotniejszych elementów każdej doktryny. Dla chrześcijaństwa podstawowym fundamentem jest dobroć Boga dla ludzi i dobroć Jezusa Chrystusa, który oddał swoje życie, aby zbawić ludzkość. Według Biblii ludzie, którzy postępują w sposób życzliwy lepiej znają Boga i wiodą szczęśliwe życie, jednak niejednokrotnie jednostki okazują życzliwość tylko bliskim sobie osobom, czyli takim, które cenią i kochają, np. rodzinie, przyjaciołom, itp. Jednak zazwyczaj nie okazują życzliwości ludziom, którzy im nie odpowiadają, jednak Biblia komentuje również, że człowieka otaczają ludzie wdzięczni i niewdzięczni, ale mimo to ten, kto podąża za naukami Jezusa Chrystusa, powinien być życzliwy zarówno dla wdzięcznych, jak i niewdzięcznych.