Granulocyt – jedna z grup krwinek białych (leukocytów), która charakteryzuje się dużą liczbą i budową chemiczną ziarnistości występujących w cytoplazmie. Granulocyty są najliczniejszymi z białych krwinek i mają średnicę około 12-15 mikrometrów, co czyni je większymi od krwinek czerwonych (erytrocytów). Posiadają również wielopłatkowe jądro i są ważnymi mediatorami odpowiedzi zapalnej. Istnieją trzy rodzaje granulocytów: neutrofile, eozynofile i bazofile. Każdy z tych typów jest rozróżniany na podstawie barwy, jaką zabarwiają się granulocyty pod wpływem barwnika złożonego. Różnice w charakterystyce barwienia odzwierciedlają różnice w składzie chemicznym granulek.
Granulocyty mają żywotność zaledwie kilku dni i są stale produkowane z komórek macierzystych (tj. komórek prekursorowych) w szpiku kostnym. Dostają się do krwiobiegu i krążą w nim przez kilka godzin, po czym opuszczają go i umierają. Granulocyty są ruchliwe i są przyciągane do obcych materiałów przez sygnały chemiczne, z których niektóre są wytwarzane przez same drobnoustroje, inne przez uszkodzone tkanki, a jeszcze inne przez interakcję pomiędzy drobnoustrojami i białkami w osoczu krwi. Niektóre mikroorganizmy wytwarzają toksyny, które zatruwają granulocyty i w ten sposób wymykają się fagocytozie; inne mikroby są niestrawne i nie są zabijane po połknięciu. W rezultacie granulocyty same w sobie mają ograniczoną skuteczność i wymagają wzmocnienia przez mechanizmy odporności swoistej (np. odporności pośredniczonej przez przeciwciała).