Księżniczka Małgorzata była młodszą córką króla Jerzego VI i królowej Elżbiety Królowej Matki oraz siostrą królowej. Urodziła się 21 sierpnia 1930 roku.
Podczas swojego bogatego i zróżnicowanego życia księżniczka odgrywała aktywną rolę w działalności publicznej rodziny królewskiej, wspierając królową. Jej szczególne zainteresowania dotyczyły szeroko pojętej opieki społecznej i sztuki. Była patronem lub prezesem ponad 80 organizacji, od organizacji charytatywnych dla dzieci po zespoły baletowe.
Księżniczka Małgorzata była również oddaną matką. Dwoje dzieci z małżeństwa z Antonym Armstrong-Jonesem przeżyło ją: Lord Linley, urodzony 3 listopada 1961 roku, oraz Lady Sarah Chatto, urodzona 1 maja 1964 roku.
Więcej o życiu księżniczki, patronatach, honorach i odznaczeniach dowiesz się w tej sekcji.
Zobacz nagranie wideo Księżniczki Małgorzaty na przyjęciu olimpijskim w Pałacu Buckingham w 1968 roku:
Dzieciństwo
Księżniczka uczyła się w domu z siostrą Księżniczką Elżbietą (obecnie Królową). Nauczyła się jeździć konno, lubiła pływać i została zapaloną ogrodniczką. Od najmłodszych lat interesowała się muzyką, już w wieku czterech lat pobierała lekcje gry na fortepianie, a później została znakomitą pianistką.
W 1937 r. wstąpiła do Brownies, a gdy była wystarczająco dorosła, zapisała się do Girl Guides. Zawsze utrzymywała bliskie związki z Guidingiem i aż do swojej śmierci pełniła funkcję przewodniczącej i prezesa Rady Girl Guides Association. W dzieciństwie, podczas II wojny światowej, została również strażnikiem morskim, a w 1949 r. mianowano ją komodorem.
Kiedy miała pięć lat, księżniczka uczestniczyła w jubileuszu swoich dziadków, króla Jerzego V i królowej Marii. Niecałe dwa lata później nadeszła jej druga wielka okazja państwowa – koronacja rodziców w Opactwie Westminsterskim. Księżniczka Małgorzata zaczęła angażować się w życie publiczne w bardzo młodym wieku; wcześnie została patronką Scottish Children’s League (w 1966 r. została jej przewodniczącą). W 1947 r. towarzyszyła królowi i królowej oraz księżniczce Elżbiecie podczas ich podróży po Afryce Południowej.
Małżeństwo i rodzina
W lutym 1960 r. królowa ogłosiła zgodę na zaręczyny księżniczki Małgorzaty z Antonym Armstrong-Jonesem, a ich ślub odbył się 6 maja w Opactwie Westminsterskim. Miesiąc miodowy spędzili w Indiach Zachodnich. Po ślubie zamieszkali w apartamencie w Pałacu Kensington. W październiku 1961 roku pan Armstrong-Jones został mianowany hrabią Snowdon i wicehrabią Linley.
Mieli dwoje dzieci. Ich syn, Lord Linley, urodził się 3 listopada 1961 roku i został ochrzczony jako David Albert Charles; ich córka, Lady Sarah Frances Elizabeth, urodziła się 1 maja 1964 roku. Małżeństwo księżniczki z lordem Snowdonem zostało rozwiązane w maju 1978 roku.
Późniejsze lata
W późniejszych latach księżniczka Małgorzata cierpiała na słabe zdrowie, doznając lekkiego udaru 23 lutego 1998 roku podczas pobytu w jej domu wakacyjnym na Mustique. Dwanaście miesięcy później księżniczka poważnie poparzyła sobie stopy w wypadku w łazience. Wpłynęło to na jej mobilność do tego stopnia, że Księżna wymagała później wsparcia przy chodzeniu, a czasami była ograniczona do wózka inwalidzkiego. W 2000 i 2001 r. zdiagnozowano kolejne udary.
Zły stan zdrowia Księżnej ograniczył liczbę wystąpień publicznych, które Jej Królewska Wysokość mogła podjąć w ostatnich latach życia. Księżna nadal jednak w miarę możliwości wspierała pracę wielu organizacji, w których działała. George’s Chapel, Windsor Castle, 10 czerwca 2001 r.
Ostatnie publiczne wystąpienie księżniczki miało miejsce podczas obchodów setnych urodzin księżniczki Alicji, księżnej Gloucester, w grudniu 2001 r.
Zmarła 9 lutego 2002 r. Jerzego w Windsorze, gdzie jej prochy zostały złożone w Kaplicy Pamięci Króla Jerzego VI.
Charytety i patronaty
Księżniczka Małgorzata brała pełny udział w wielu działaniach publicznych Rodziny Królewskiej i wykazywała szczególne zainteresowanie w szerokiej dziedzinie pracy społecznej. Wiele z ponad 80 organizacji, których była patronem lub prezesem, zajmuje się działalnością na rzecz młodzieży, dobrobytem dzieci i opieką nad chorymi.
Była prezesem National Society oraz Royal Scottish Society for the Prevention of Cruelty to Children. Jana, a następnie została Wielkim Prezydentem Brygady Ambulansu św. Jana i Naczelnym Pułkownikiem Królewskiego Korpusu Pielęgniarskiego Armii Królowej Aleksandry.
Księżniczka Małgorzata odbyła wiele oficjalnych wizyt zagranicznych, reprezentując królową przy wielu ważnych okazjach. Otwierała również brytyjskie targi i promocje handlowe, a także składała inne, mniej oficjalne wizyty. Pierwsza samodzielna wizyta księżniczki w ramach Wspólnoty Narodów miała miejsce na Karaibach w 1955 r.
W dziedzinie sztuki dwoma wielkimi entuzjazmami księżniczki Małgorzaty były muzyka i balet. W 1957 r., w tym samym roku, w którym otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Londyńskiego, została pierwszym prezesem Baletu Królewskiego, a królowa pełniła funkcję patrona; była również prezesem Fundacji Sadler’s Wells.
Honory i nominacje
Księżniczka Małgorzata była Pułkownikiem Naczelnym wielu jednostek wojskowych, w tym 15/19 Królewskich Huzarów Królewskich i Królewskich Fizylierów Górskich, interesując się osobiście ich historią i działalnością i starając się być na bieżąco z ich najnowszymi wiadomościami. Miała specjalne relacje z HMS Illustrious i HMS Norfolk. Była honorowym komodorem lotnictwa w RAF Coningsby. Oprócz regimentów brytyjskich, księżniczka Małgorzata była również pułkownikiem naczelnym jednostek zagranicznych, w tym Highland Fusiliers of Canada i The Bermuda Regiment. Pełna lista poniżej:
Royal Navy and Royal Marines
Special Relationships
HMS Illustrious
HMS Norfolk
Armia (and Commonwealth Armies)
Colonel-in-Chief
15th/19th The King’s Royal Hussars
The Royal Highland Fusiliers (Princess Margaret’s Own Glasgow and Ayrshire Regiment)
Queen Alexandra’s Royal Army Nursing Corps
The Highland Fusiliers (Princess Margaret’s Own Glasgow and Ayrshire Regiment)
Królewski Wojskowy Korpus Pielęgniarski im. Korpusu
Kanadyjskich Fizylierów Highland
Księżniczki Louise (z Kanady)
Królewskiego Regimentu Nowej Fundlandii
Regimentu Bermudzkiego
Zastępca pułkownika-komendanta
Królewskiego PułkuIn-Chief
The Royal Anglian Regiment
Royal Air Force
Honorary Air Commodore
Royal Air Force Coningsby
Księżniczka Małgorzata była Honorowym Członkiem kilku towarzystw naukowych, otrzymała doktoraty honoris causa uniwersytetów w Cambridge i Keele, a także tytuł Master of the Bench of Lincoln’s Inn.
W grudniu 1957 roku została doktorem honoris causa Uniwersytetu Londyńskiego (stopień ten nadała jej matka, która była wówczas kanclerzem uniwersytetu). Szczególnie interesowała się baletem i była patronem Fundacji Sadler’s Wells. Kiedy w 1957 roku dwa zespoły i szkoła otrzymały statut Royal Ballet, została pierwszym prezesem (królowa była patronem).
Księżniczka Małgorzata otrzymała Królewski Łańcuch Wiktoriański od królowej w 1990 roku i została mianowana Dame Grand Cross of the Royal Victorian Order w 1953 roku. Jana Jerozolimskiego i posiadała zagraniczne ordery i odznaczenia z Holandii, Zanzibaru, Belgii, Ugandy i Japonii. Poniżej znajduje się pełna lista:
Odznaczenia brytyjskie
Dame Grand Cross of the Royal Victorian Order (1953)
Royal Victorian Chain (1990)
Dame Grand Cross of the Order of St John of Jerusalem (1956)
Zagraniczne ordery i odznaczenia
Grand Cross of the Order of the Netherlands Lion, 1948
Order of the Brilliant Star of Zanzibar, First Class, 1956
Grand Cross of the Order of the Crown of Belgium, 1960
Order of the Crown, Lion and Spear of Toro Kingdom (Uganda), 1965
Order of the Precious Crown, First Class (Japan), 1971