W ubojni w Katalonii (Hiszpania) ubito 2,5-letnią lochę użytkową, której próbki przekazano do badania. Po przesłuchaniu inspektorzy, którzy dostarczyli próbki, stwierdzili brak zmian przedubojowych. Niestety, nie udało się uzyskać dalszych informacji od gospodarstwa pochodzenia. Opis makroskopowy przekazany przez inspektora weterynaryjnego był taki, że podczas badania pośmiertnego w prawej okolicy okołonerkowej zaobserwowano wieloguzkową, białawą masę o twardej konsystencji i wymiarach 20 cm × 10 cm. W wycinku stwierdzono różne obszary o ziarnistej powierzchni z małymi białymi guzkami (ryc. 1A). Liczne guzki o tych samych cechach makroskopowych obserwowano jednostronnie rozproszone w obrębie miąższu nerki prawej (Ryc. 1B).
Rycina 1. A, liposarcoma perirenalna, świnia. Wieloguzkowa, biaława masa o twardej konsystencji obserwowana w prawej okolicy okołonerkowej z kilkoma rozproszonymi żółtawymi obszarami martwicy. B, liczne zmiany w miąższu nerki o takich samych cechach makroskopowych jak te opisane w panelu A. C, tłuszczakomięsak okołonerkowy, świnia. W obrębie guza zaobserwowano różne wzory komórek nowotworowych. W górnej połowie zdjęcia komórki są zanurzone w obfitym kolagenowym zrębie; w dolnej połowie zrębu było niewiele, a większość komórek wykazywała duże, wyraźne i dobrze zdefiniowane lipidowe wakuole cytoplazmatyczne. Hematoksylina i eozyna. Pasek = 20 μm. D, komórki liposarcoma nerki zawierające małe lub średnie wakuole lipidowe. Hematoksylina i eozyna. Bar = 25 μm. E, tłuszczakomięsak okołonerkowy, świnia. Osiemdziesiąt procent komórek nowotworowych miało silne i rozproszone cytoplazmatyczne zabarwienie pozytywne dla S100 immunohistochemicznie. Pasek = 50 μm. F, tłuszczakomięsak okołonerkowy, świnia. Barwienie komórek nowotworowych z masy okołonerkowej, uwaga na dodatnio wybarwione wakuole wypełnione lipidami wewnątrzcytoplazmatycznymi. Czerń sudanowa. Bar = 25 μm.
Nerka i różne wycinki z masy okołonerkowej zostały pobrane, utrwalone w 10% formalinie i przekazane do Sieci Wsparcia Rzeźni (Servei de Suport a Escorxadors ) Centrum Badań nad Zdrowiem Zwierząt (Centre de Recerca en Sanitat Animal ; Barcelona, Hiszpania) w celu diagnozy. Diagnoza różnicowa postawiona przez inspektorów mięsa obejmowała limfosarcoma lub guz nadnercza. W laboratorium, próbki były rutynowo przetwarzane do badania histologicznego. Wycinki poddawano barwieniu hematoksyliną i eozyną. Przeprowadzono barwienie immunohistochemiczne (IHC) z przeciwciałami przeciwko klastrom różnicowania (CD)3a i CD20b w celu wykluczenia ewentualnego pochodzenia limfoidalnego. Wykonano również IHC lizozymecu, aby wykluczyć makrofagiczne pochodzenie guza oraz IHC S100d, aby wykluczyć włókniakomięsaka, w którym brak jest immunoreaktywności dla tego białka.4 Wreszcie, przeprowadzono IHC przeciwko wimentynie, aby potwierdzić mezenchymalne pochodzenie nowotworu.
W skrócie, indukowane ciepłem odzyskiwanie antygenów przeprowadzono w autostainerze,f w temperaturze 95°C z roztworem odzyskiwania docelowego o niskim pH przez 20 min przed zastosowaniem pierwotnych przeciwciał dla CD3, CD20, S100 i wimentyny. Dla IHC lizozymu, szkiełka były wstępnie traktowane proteinazą K przez 10 min w temperaturze pokojowej.
Do celów kontrolnych IHC użyto tkanki węzłów chłonnych świńskich dla CD3 i CD20. Wycinek móżdżku został wybrany jako kontrola dla S100 IHC, wycinek tkanki języka dla vimentin IHC, a dla lizozymu IHC użyto skóry z ziarniniakowym zapaleniem skóry. Pominięcie pierwotnego przeciwciała w każdym szkiełku służyło jako kontrola reakcji nieswoistej.
Barwienie czernią sudanową przeprowadzono na uzyskanych w kriokomorze przekrojach z tkanki utrwalonej w formalinie, w celu identyfikacji zawartości wakuoli cytoplazmatycznych. Jako kontrolę techniki wykorzystano zwykłą tkankę tłuszczową.
Masa była gęsto komórkowym, naciekającym i częściowo zamkniętym nowotworem. Komórki były ułożone w zbite, ale bezładne wiązki z obfitym kolagenowym zrębem, skąpą macierzą śluzową i kilkoma naczyniami krwionośnymi. Komórki były średniej wielkości, wrzecionowatego kształtu, o słabo zaznaczonych granicach. Komórki miały umiarkowaną ilość fibrylarnej, bladej i eozynofilowej cytoplazmy. W niektórych obszarach komórki miały średnie lub duże, dobrze odgraniczone, lipidowe wakuole wewnątrzcytoplazmatyczne (ryc. 1C). Jądra były paracentralne, owalne i duże, z drobno postrzępioną chromatyną i 1 lub 2 eozynofilowymi jąderkami. Widoczna była anizocytoza i anizokaroza, można było zaobserwować kilka komórek kariomegalicznych. Indeks mitotyczny był niski (0-1 figur mitotycznych w 10 przypadkowych polach przy 400×). Wśród komórek nowotworowych rozproszone były dojrzałe eozynofile z kilkoma limfocytami. Widoczne były również wieloogniskowe duże obszary martwicy i mineralizacji. W przeciwieństwie do tego w nerce większość komórek nowotworowych była wieloboczna, a tylko nieliczne miały kształt wrzecionowaty i wewnątrzcytoplazmatyczne wakuole lipidowe. Ogniska tych komórek nowotworowych występowały wieloogniskowo w obrębie kory nerki. Pleomorfizm i indeks mitotyczny były podwyższone (2-3 figury mitotyczne w 10 przypadkowych polach przy 400×). Na podstawie cech histologicznych masy okołonerkowej oraz dodatniego wyniku IHC w odniesieniu do wimentyny na ponad 90% komórek guza ustalono rozpoznanie anaplastycznego złośliwego guza z komórek mezenchymalnych.
Diagnostyka różnicowa obejmowała mięsaka histiocytarnego, włókniakomięsaka i liposarcoma. Osiemdziesiąt procent komórek, szczególnie tych o wrzecionowatym kształcie, było intensywnie dodatnich dla S100 IHC w cytoplazmie i jądrach (ryc. 1E). Dodatni wynik czerni sudanowej potwierdził lipidową naturę wakuoli cytoplazmatycznych komórek nowotworowych (ryc. 1F). Tak więc makroskopowe i histologiczne cechy masy okołonerkowej, wraz z czernią sudanową i IHC, doprowadziły do rozpoznania złośliwego liposarcoma. Chociaż komórki masy nerki początkowo sugerowały guz okrągłokomórkowy, IHC CD3,b CD20,c i lizozymed były negatywne dla tych 3 markerów w guzach nerki i nerki. Wyniki te wykluczyły możliwość istnienia guza okrągłokomórkowego i potwierdziły hipotezę o wspólnym mezenchymatycznym pochodzeniu obu zmian nowotworowych. Uznano, że zmiana w nerkach jest przerzutem z pierwotnego liposarcoma. Na podstawie morfologii komórkowej, remitowane masy sklasyfikowano jako pleomorficzny liposarcoma.
Najczęściej opisywanymi nowotworami świń są te dotykające młode świnie, takie jak limfosarcoma, embryonal nephroma i melanoma.15 Wynika to z faktu, że większość świń jest ubijana przed osiągnięciem dorosłości, kiedy to często rozwijają się nowotwory.15 Na podstawie badań przeprowadzonych w ubojniach, chłoniak jest najczęstszym nowotworem świń, powszechnie występującym u świń w wieku 1 roku lub młodszych.22,40 W retrospektywnym badaniu 63 świń rasy pot-bellied, podsumowano występowanie nowotworów i opisano różnorodne nowotwory u świń, bez dowodów na występowanie liposarcoma. Średni wiek rozwoju guza w tym badaniu wynosił 11.3 lat.39 Istnieje bardzo niewiele opisanych przypadków tłuszczaków u świń.62
Według najlepszej wiedzy autorów, tłuszczakomięsaki nie były opisywane u świń. W obecnym doniesieniu opisujemy tłuszczakomięsaka, który rozwinął się przypuszczalnie z tłuszczu okołonerkowego, z przerzutami do miąższu nerki.
W większości przypadków tłuszczakomięsaków opisanych w tym artykule, do postawienia ostatecznej diagnozy wykorzystano barwienia IHC i histologiczne (lipidowe), ponieważ badanie histologiczne ujawniło słabo zdefiniowaną proliferację nowotworową.42,59 Metody te były również stosowane w celu potwierdzenia rozpoznania mikroskopowego w niektórych dobrze zróżnicowanych mięsakach lipidowych.42 Często stosowanymi markerami są barwienia lipidowe (takie jak czerwień olejowa O) oraz barwienia wimentyny i S100 IHC. Wszystkie te markery dają pozytywne wyniki, niezależnie od podtypu liposarcoma i gatunku, w którym zostały użyte.1,16,42,59,65 Chociaż rzadko spotykane, rozpoznanie to powinno być uwzględnione w diagnostyce różnicowej nowotworów u świń.
Liposarcoma jest złośliwym nowotworem adipocytów, po raz pierwszy opisanym przez Rudolfa Virchowa w 1857 r.48 Tradycyjnie duży nacisk kładziono na identyfikację lipoblastów w diagnostyce liposarcoma, ale ich znaczenie w niektórych sytuacjach było przeceniane, ponieważ komórki podobne do lipoblastów mogą być obserwowane w różnych stanach chorobowych.67
Tłuszczakomięsak należy do najczęściej opisywanych mięsaków tkanek miękkich u dorosłych ludzi.10,11 Najnowsza klasyfikacja Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotycząca nowotworów tkanek miękkich wyróżnia 5 kategorii tłuszczakomięsaków: dobrze zróżnicowany (obejmujący podtypy adipocytarny, stwardniający i zapalny), tłuszczakomięsak odróżnicowany, tłuszczakomięsak śluzowaty, tłuszczakomięsak okrągłokomórkowy i tłuszczakomięsak pleomorficzny.38 Chociaż liposarcoma dzieli się na te podtypy, najczęściej używane kategorie to: well-differentiated liposarcoma, myxoid liposarcoma i pleomorphic liposarcoma.67 Liposarcoma well-differentiated jest najczęstszą formą opisywanych złośliwych nowotworów adipocytarnych, stanowiąc około 40-45% wszystkich liposarcoma, a następnie liposarcoma myxoid (30-35%).11,67 Liposarcoma pleomorphic jest najrzadziej występującym złośliwym nowotworem adipocytarnym, stanowiąc około 5% wszystkich przypadków.11 Ograniczona obecność cytoplazmatycznych wakuoli lipidowych może prowadzić do błędnego rozpoznawania liposarcoma jako niezróżnicowanego mięsaka pleomorficznego.41
W medycynie weterynaryjnej nie ma przyjętej klasyfikacji mięsaków, ale w oparciu o morfologię komórek i zgodnie z klasyfikacją WHO, mięsaki u zwierząt dzieli się na 3 kategorie: mięsaki dobrze zróżnicowane, pleomorficzne i śluzakowate.3,22,38 U zwierząt mięsaki są rzadkie, ale mogą występować u wielu gatunków zwierząt domowych i nieudomowionych1,12,16,29,36,43,45,46,61 (Tabela 1). Liposarcoma jest najczęściej opisywana u psów i u tego gatunku częstość jej występowania wzrasta wraz z wiekiem.3,13,22,31,66 Średni wiek psów dotkniętych tą chorobą wynosi 9-10 lat.3,13,32,66 Etiologia liposarcomy psów jest w dużej mierze nieznana, chociaż wiązano ją z obecnością ciał obcych.34,63 U 11-letniego psa liposarcoma w przedniej kończynie była związana ze szklanym ciałem obcym.34 U innego 11-letniego psa rozpoznano liposarcoma niskiego stopnia z masą podskórną zlokalizowaną w bocznej części szyi, w miejscu wszczepienia mikroczipu.63 U kotów liposarcoma wiązano z miejscami szczepień21 i zakażeniem retrowirusem, chociaż nie udało się udowodnić, że guz został wywołany przez wirusa.57 Większość liposarcoma to agresywne, miejscowo inwazyjne nowotwory. Lokalizacja jest nieprzewidywalna (tab. 1). Nawroty są częste, ale rzadko dochodzi do przerzutów, z wyjątkiem przypadków z wyraźną anaplazją komórkową. W tłuszczakomięsakach śluzowatych odsetek przerzutów może sięgać 60%, a w tłuszczakomięsakach pleomorficznych od 30% do 50%.11 U psów przerzuty opisywano głównie w płucach, śledzionie, wątrobie, nerkach i węzłach chłonnych.3,17,38,65
|
Tabela 1. Doniesienia na temat liposarcoma w literaturze weterynaryjnej.*
Wariant dobrze zróżnicowany
Uważany za najczęstszy podtyp histologiczny,31 wariant dobrze zróżnicowany składa się z wielobocznych, dość dobrze obwiedzionych, ale nieobjętych otoczką nowotworów, które powstają z podskórnej tkanki.8,31 Komórki mogą być okrągłe do wielokątnych i ułożone w lite arkusze. Umiarkowana liczba komórek to dobrze zróżnicowane adipocyty, z pojedynczą wyraźną wakuolą tłuszczową i obwodowym przemieszczeniem jądra.22,49 Inne komórki mają centralne, okrągłe do owalnych jądra i obfitą cytoplazmę, która zawiera różnej wielkości kropelki lipidowe przypominające duże pleomorficzne lipoblasty o różnym stopniu dojrzałości.22,45 Aktywność mitotyczna jest niska. Diagnoza w tych przypadkach jest jednoznaczna.8,22,31,42,45,49 Ten podtyp należy różnicować z tłuszczakami inwazyjnymi (zwanymi również tłuszczakami naciekającymi), które są histologicznie podobne, ale brak w nich figur mitotycznych i nie wykazują oznak anaplazji.24,28,54
Myxoid variant
Myxoid variant jest rzadkim wariantem tłuszczakomięsaka i jest opisywany jako wielopostaciowy i nieobjętościowy ze słabo zdefiniowanymi marginesami masy.4,30,31,35 Ten podtyp składa się zwykle z mieszaniny lipocytów, z pojedynczą dużą i wyraźną cytoplazmatyczną wakuolą lipidową uciskającą jądra, lipoblastów oraz rozproszonych komórek wrzecionowatych i gwiaździstych, które są rozmieszczone na śluzowatym tle z niewielką liczbą włókien kolagenowych.4,35,47 Kilka wielojądrowych komórek nowotworowych może być również obecnych.4,21,30,47 Anastomozujące naczynia włosowate są również obecne.31,35 Przypominający śluzakomięsaka, guz ten jest różnicowany przez obecność cytoplazmatycznych wakuoli wypełnionych lipidami.4,21,30,31,35,42,47
Tłuszczakomięsak pleomorficzny
Ten wariant ma pleomorficzne komórki o zmiennej wielkości i kształcie,52 i mogą być obserwowane duże dziwaczne wielojądrowe komórki.7,31 Komórki mają obfitą eozynofilową cytoplazmę, która może wydawać się szklista lub pienista. Kilka komórek ma wewnątrzcytoplazmatyczne wyraźne wakuole tłuszczowe.31,52 Jądra wykazują również zmienność w wielkości, kształcie i wzorze chromatyny. Hiperchromatyzm jądrowy jest powszechny, a pojedyncze lub liczne widoczne jąderka mogą być obserwowane.7,52 Mitozy są częste.7,22,52 Ten nowotwór naśladuje inne pleomorficzne mezenchymalne nowotwory złośliwe, szczególnie gdy mają niewiele lipoblastów.67 Liposarcoma przypominają pleomorficzną odmianę mięsaka histiocytarnego, ale w przypadku liposarcoma brak im znaczącego kolagenowego zrębu i wrzecionowatej populacji komórek.1,7,22,31,42,52,59 W przeciwieństwie do mięsaka histiocytarnego, liposarcomy pleomorficzne wykazują ogniskowe znakowanie białka S100 w ich elementach lipoblastycznych.5 Chociaż w literaturze weterynaryjnej istnieje wiele niesklasyfikowanych liposarcomas, w badaniu obejmującym 56 doniesień o liposarcomach u psów, był to najczęściej występujący podtyp.3 W tabeli 1 przedstawiono podsumowanie liposarcomas opisanych w literaturze weterynaryjnej, w tym informacje dotyczące gatunku zwierzęcia, wieku, płci, lokalizacji guza i występowania przerzutów.
W odniesieniu do diagnostyki, mięsaki tkanek miękkich o pleomorficznym wyglądzie histologicznym mogą wykazywać podobne wzory immunoreaktywności.16 Niemniej jednak do postawienia ostatecznej diagnozy przydatna jest immunohistochemiczna charakterystyka guza.42 Obecność wakuolowatych komórek z dodatnim barwieniem immunologicznym wimentyny i S100 sugeruje, że mamy do czynienia z liposarcoma.1,16,42,59,65 Wszystkie pleomorficzne, odróżnicowane liposarcomy są intensywnie dodatnie pod względem wimentyny,1,59,65 około 70% jest dodatnich pod względem S100, a tylko 30% z nich jest dodatnich pod względem kolagenu typu IV. Diagnostyczne wewnątrzcytoplazmatyczne wakuole tłuszczowe są zwykle obecne, ale tylko w niewielkim odsetku komórek.22,59 Brak znakowania cytokeratyną jest przydatny w różnicowaniu tłuszczakomięsaków z innymi nowotworami bogatymi w lipidy, takimi jak międzybłoniaki.16,42
W literaturze dotyczącej liposarcomów weterynaryjnych przeglądano barwienia histologiczne obejmujące czerwień olejową O,7,9,12,14,16,18,29,30,45,46,49,52,66 kwas okresowy-Schiffa,1,34 tetratlenek osmu,18,45,52 błękit alcjanu i toluidynę.17,45 Najczęściej stosowanymi markerami immunohistochemicznymi były: wimentyna,1,14,16,42,43,47,59,52,65 S100,1,16,42,47,59,65 cytokeratyna,1,16,42,43,47,50,52,59,65 CD3,51 aktyna,14,51,65 i desmina.42,47,66
Liposarcomas mogą być diagnozowane cytologicznie, poprzez aspirację cienkoigłową, gdzie można rozpoznać gęste agregaty komórek mezenchymalnych zawierających zmienną ilość wakuoli lipidowych.4,20,35 Mogą być obecne komórki wielojądrowe.35,44 Z kolei inni autorzy uważają, że badanie cytologiczne nie jest odpowiednie do postawienia ostatecznej diagnozy liposarcoma i ograniczają tę technikę do wspierania wyboru między biopsją nacinającą a wycięciem.58 Niektóre badania sugerują, że barwienie czerwienią olejową O może być łatwym, niedrogim i użytecznym narzędziem diagnostycznym w diagnostyce cytologicznej mięsaka tłuszczowego psów oraz w różnicowaniu z innymi nowotworami mezenchymalnymi,33 takimi jak włókniakomięsak, mięsak niezróżnicowany i rak anaplastyczny.44
Pierwszym wyborem leczenia u ludzi i zwierząt jest szerokie wycięcie chirurgiczne, obecnie uznane leczenie mięsaka tkanek miękkich.26 Chociaż w niektórych przypadkach stosuje się je w połączeniu w celu kontroli nawrotów,7 skuteczność radioterapii i chemioterapii pozostaje obecnie niepewna.26
Podziękowania
Autorzy dziękują Agència de Salut Pública de Catalunya (ASPC), weterynaryjnym inspektorom mięsa z rzeźni za zdjęcia makroskopowe i opisy przypadków oraz pomoc techniczną Blanca Pérez i Aida Neira z Veterinary Pathology Diagnostic Service (SDPV-UAB). Autorzy dziękują również Sieci Wsparcia Rzeźni (Servei de Suport a Escorxadors, SESC-CReSA), która jest finansowana przez ASPC Departament de Salut, Generalitat de Catalunya.
a.
CD3 (nr ref. A-0452), Dako Denmark A/S, Glostrup, Dania.
b.
CD20 (nr ref. PAS-35313), Dako Denmark A/S, Glostrup, Dania.
c.
Lizozym (nr ref. A-0099), Dako Denmark A/S, Glostrup, Dania.
d.
S100 (nr ref. Z0311), Dako Denmark A/S, Glostrup, Dania.
e.
Vimentin (nr ref. M0725), Dako Denmark A/S, Glostrup, Dania.
f.
PTLink autostainer, EnVision FLEX; Dako Denmark A/S, Glostrup, Dania.
g.
Czarny Sudan, Merck KGaA, Darmstadt, Niemcy.
Deklaracja sprzecznych interesów
Autorzy nie zgłosili żadnych potencjalnych konfliktów interesów w odniesieniu do badań, autorstwa i/lub publikacji tego artykułu.
Funding
Autor(ka) nie otrzymał(a) wsparcia finansowego na badania, autorstwo i/lub publikację tego artykułu.
| Aihara, N, Une, Y. Pleomorphic liposarcoma of the intrathoracic cavity in a meerkat (Suricata suricatta). J Vet Med Sci 2009;71:685-688. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Bacon, NJ. Evaluation of primary re-excision after recent inadequate resection of soft tissue sarcomas in dogs: 41 przypadków (1999-2004). J Am Vet Med Assoc 2007;230:548-554. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| Baez, JL. Liposarcomas in dogs: 56 cases (1989-2000). J Am Vet Med Assoc 2004;224:887-891. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| Boyd, SP. Matrix „blues”: clue to a cranial thoracic mass in a dog. Vet Clin Pathol 2005;34:271-274. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Cerilli, LA, Wick, MR. Immunohistology of soft tissue and kostseous neoplasms. In: Dabbs, D , ed. Diagnostic Immunohistochemistry. 2nd ed. Pittsburgh, PA: Churchill Livingstone, 2006:65-120. Google Scholar | Crossref |
|
| Chandra, M. Spontaneous renal neoplasms in rats. J Appl Toxicol 1993;13:109-116. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| Chang, SC, Liao, JW. Mesojejunoileac liposarcoma with intrahepatic metastasis in a dog. J Vet Med Sci 2008;70:637-640. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Cramer, SD. Patologia w praktyce. Liposarcoma. J Am Vet Med Assoc 2011;239:757-759. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| Davis, PE. Multiple liposarcoma of bone marrow origin in a Greyhound. J Small Anim Pract 1974;15:445-456. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Dei Tos, AP . Liposarcoma: nowe jednostki i rozwijające się koncepcje. Ann Diagn Pathol 2000;4:252-266. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Dei Tos, AP . Liposarcomas: diagnostic pitfalls and new insights. Histopathology 2014;64:38-52. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| Doster, AR . Liposarcoma u gęsi kanadyjskiej (Branta canadensis). Avian Dis 1987;31:918-920. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Doster, AR. Canine liposarcoma. Vet Pathol 1986;23:84-87. Google Scholar | SAGE Journals | ISI |
|
| D’Ovidio, D. Subcutaneous liposarcoma in a fretka (Mustela putorius furo). J Exot Pet Med 2012;21:238-242. Google Scholar | Crossref |
|
| Edwards, MM . Choroby genetyczne, rozwojowe i nowotworowe. In: Straw, BE., ed. Diseases of Swine. 8th ed. Ames, IA: Iowa State University Press, 1999:695-712. Google Scholar |
|
| Foster, AP. Myxoid liposarcoma pericardial u elanda pospolitego (Taurotragus oryx). J Comp Pathol 2011; 145:103-106. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Frase, R. Metastasising liposarcoma of bone in a young dog. Vet Rec 2009;164:372-373. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Fuentealba, C, Blue-McLendon, A. Liposarcoma arising from the mandibular bone marrow in a ferret. Can Vet J 1995;36:779-780. Google Scholar | Medline |
|
| Galofaro, V. Primary pleomorphic liposarcoma of the liver in a dog. Pol J Vet Sci 2008;11:385-388. Google Scholar | Medline |
|
| Gardhouse, S. Diagnosis and successful surgical treatment of an unusual inguinal liposarcoma in a pet ferret (Mustela putorius furo). Can Vet J 2013;54:739-742. Google Scholar | Medline |
|
| Ginn, PE. Skin and appendages. In: Maxie, MG , red. Jubb, Kennedy, and Palmer’s Pathology of Domestic Animals. 5th ed. Philadelphia, PA: Saunders, 2007:553-781. Google Scholar |
|
| Goldschmidt, MH, Hendrick, MJ. Nowotwory skóry i tkanek miękkich. In: Meuten, DJ , ed. Tumors in Domestic Animals. 4th ed. Ames, IA: Iowa State University Press, 2002:119-198. Google Scholar | Crossref |
|
| Hahn, HP, Fletcher, CD. Primary mediastinal liposarcoma: clinicopathologic analysis of 24 cases. Am J Surg Pathol 2007; 31:1868-1874. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| Hershey, AE. Chemioterapia wziewna dla makroskopowych pierwotnych lub przerzutowych guzów płuc: dowód zasady przy użyciu psów ze spontanicznie pojawiającymi się guzami jako modelu. Clin Cancer Res 1999;5:2653-2659. Google Scholar | Medline |
|
| Hobert, MK. Infiltrative lipoma compressing the spinal cord in 2 large-breed dogs. Can Vet J 2013;54:74-78. Google Scholar | Medline |
|
| Hoffman, A. New frontiers in the treatment of liposarcoma, a therapeutically resistant malignant cohort. Drug Resist Updat 2011;14:52-66. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Kilpatrick, SE. The clinicopathologic spectrum of myxoid and round cell liposarcoma. A study of 95 cases. Cancer 1996;77:1450-1458. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| Kim, HJ. Infiltrative lipoma in cervical bones in a dog. J Vet Med Sci 2005;67:1043-1046. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Kondo, H. Cranial mediastinal liposarcoma in a horse. Vet Pathol 2012;49:1040-1042. Google Scholar | SAGE Journals |
|
| Kwon, HJ. Round cell variant of myxoid liposarcoma in a Japanese Macaque (Macaca fuscata). Vet Pathol 2007;44:229-232. Google Scholar | SAGE Journals |
|
| Lee Gross, T. Mesenchimal neoplasms and other tumors. In: Lee Gross, T., ed. Skin Diseases of the Dog and Cat: Clinical and Histopathologic Diagnosis. 2nd ed. Oxford, UK: Blackwell, 2005:709-734. Google Scholar | Crossref |
|
| Lewis, DD. Pozazwojowy mięsak rdzenia kręgowego u psa. J Am Vet Med Assoc 1991;199:1606-1607. Google Scholar | Medline |
|
| Masserdotti, C. Use of Oil Red O stain in the cytologic diagnosis of canine liposarcoma. Vet Clin Pathol 2006;35:37-41. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| McCarthy, PE. Liposarcoma associated with a glass foreign body in a dog. J Am Vet Med Assoc 1996;209:612-614. Google Scholar | Medline | ISI |
|
| Messick, JB, Radin, MJ. Cytologic, histologic, and ultrastructural characteristics of a canine myxoid liposarcoma. Vet Pathol 1989;26:520-522. Google Scholar | SAGE Journals | ISI |
|
| Mohiddin, S, Ramakrishna, K. Liposarcoma in a fowl. Avian Dis 1972;16:680-684. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Montinaro, V, Boston, SE. Tongue rotation for reconstruction after rostral hemiglossectomy for excision of a liposarcoma of the rostral quadrant of the tongue in a dog. Can Vet J 2013;54:591-594. Google Scholar | Medline |
|
| Murphey, MD . Klasyfikacja Światowej Organizacji Zdrowia nowotworów kości i tkanek miękkich: modyfikacje i implikacje dla radiologów. Semin Musculoskelet Radiol 2007;11:201-214. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Newman, SJ, Rohrbach, B. Pot-bellied pig neoplasia: a retrospective case series (2004-2011). J Vet Diagn Invest 2012;24:1008-1013. Google Scholar | SAGE Journals |
|
| Ogihara, K. Lymphoid neoplasms in swine. J Vet Med Sci 2012;74:149-154. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| Oliveira, AM, Nascimento, AG. Pleomorphic liposarcoma. Semin Diagn Pathol 2001;18:274-285. Google Scholar | Medline | ISI |
|
| Piseddu, E. Cytologic, histologic, and immunohistochemical features of lingual liposarcoma in a dog. Vet Clin Pathol 2011;40:393-397. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Quinton, JF. A case of well-differentiated palpebral liposarcoma in a Guinea pig (Cavia porcellus). Vet Ophthalmol 2013;16(Suppl 1):155-159. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Raskin, RE . Skóra i tkanki podskórne. In: Raskin, RE, Meyer, DL, ed. Canine and Feline Cytology: A Color Atlas and Interpretation Guide. 2nd ed. St. Louis, MO: Elsevier, 2010:26-76. Google Scholar | Crossref |
|
| Raubenheimer, EJ. Liposarcoma pochodzenia szpikowego u kudu (Tragelaphus strepsiceros). J Wildl Dis 1990;26:271-274. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| Reece, RL . Obserwacje na temat naturalnie występujących nowotworów u ptaków w stanie Wiktoria, Australia. Avian Pathol 1992;21:3-32. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| Rodenas, S. Combined use of surgery and radiation in the treatment of an intradural myxoid liposarcoma in a dog. J Am Anim Hosp Assoc 2006;42:386-391. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Rodriguez, R. Modeling sarcomagenesis using multipotent mesenchymal stem cells. Cell Res 2012;22:62-77. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Saik, JE. Metastasis of a well-differentiated liposarcoma in a dog and a note on nomenclature of fatty tumours. J Comp Pathol 1987;97:369-373. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Schwartz, P. Jaka jest twoja diagnoza? Malignant liposarcoma of the right middle lung lobe. J Am Vet Med Assoc 2005;226:695-696. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Shimonohara, N. Naturally occurring neoplasms in pigeons in a research colony: a retrospective study. Avian Dis 2013;57:133-139. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Shive, H. Liposarcoma in the nasal cavity of a cow. Vet Pathol 2006;43:793-797. Google Scholar | SAGE Journals |
|
| Sickinger, M. Congenital infiltrative lipomas in a calf. J Vet Diagn Invest 2009;21:719-721. Google Scholar | SAGE Journals |
|
| Simeonov, R. Quantitative morphology in canine cutaneous soft tissue sarcomas. Vet Comp Oncol. doi:10.1111/vco.12099. Epub ahead of print. Google Scholar | Crossref |
|
| Smith, TA. Myxoid/round cell liposarcoma of the extremities. A clinicopathologic study of 29 cases with particular attention to extent of round cell liposarcoma. Am J Surg Pathol 1996;20:171-180. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| Spangler, WL. Primary mesenchymal (nonangiomatous/nonlymphomatous) neoplasms occurring in the canine spleen: anatomic classification, immunohistochemistry, and mitotic activity correlated with patient survival. Vet Pathol 1994;31:37-47. Google Scholar | SAGE Journals | ISI |
|
| Stephens, LC. Virus-associated liposarcoma and malignant lymphoma in a kitten. J Am Vet Med Assoc 1983;183:123-125. Google Scholar | Medline | ISI |
|
| Stevens, T . Podnosi pytania dotyczące mięsaków tłuszczowych u psów. J Am Vet Med Assoc 2004;224:1583. Google Scholar |
|
| Suto, Y. Epithelioid variant of pleomorphic liposarcoma in a heifer. J Comp Pathol 2007;137:133-136. Google Scholar | Crossref | Medline |
|
| Tallini, G. Combined morphologic and kariotypic study of 28 myxoid liposarcomas. Implications for a revised morphologic typing (a report from the CHAMP Group). Am J Surg Pathol 1996;20:1047-1055. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| Trindade, AB. Lipossarcoma em caturrita (Myiopsitta monachus) . Ciência Anim Bras 2010;11:971-976. Portugalski. Google Scholar | Crossref |
|
| Turnquist, SE, Miller, RB. Intracranial ossifying lipoma in a juvenile pig. Vet Pathol 1993;30:580-582. Google Scholar | SAGE Journals | ISI |
|
| Vascellari, M. Liposarcoma at the site of an implanted microchip in a dog. Vet J 2004;168:188-190. Google Scholar | Crossref | Medline | ISI |
|
| von Bomhard, W. Cutaneous neoplasms in pet rabbits: a retrospective study. Vet Pathol 2007;44:579-588. Google Scholar | SAGE Journals | ISI |
|
| Wang, FI. Disseminated liposarcoma in a dog. J Vet Diagn Invest 2005;17:291-294. Google Scholar | SAGE Journals | ISI |
|
| Weinstein, MJ. Nonangiogenic and nonlymphomatous sarcomas of the canine spleen: 57 cases (1975-1987). J Am Vet Med Assoc 1989;195:784-788. Google Scholar | Medline | ISI |
|
| Weiss, SW, Goldblum, JR. Liposarcoma. In: Enzinger, FM, Weiss, SW, ed. Soft Tissue Tumors. 5th ed. Philadelphia, PA: Mosby, 2008:477-516. Google Scholar |