AustraliaEdit
Rząd federalny Australii (ATO) wymaga pobierania podatku u źródła od dochodów z zatrudnienia (podatki od wynagrodzeń pierwszego rodzaju), w ramach systemu znanego jako pay-as-you-go (PAYG).
Poszczególne stany nakładają podatki od wynagrodzeń drugiego rodzaju.
BermudyEdit
Na Bermudach podatek od wynagrodzeń stanowi ponad jedną trzecią rocznego budżetu państwa, co czyni go podstawowym źródłem dochodów rządowych. Podatek ten jest płacony przez pracodawców w oparciu o całkowite wynagrodzenie (pensja i świadczenia) wypłacane wszystkim pracownikom, według standardowej stawki 14% (choć w pewnych okolicznościach może być niższy nawet o 4,75%). Pracodawcy mogą potrącać niewielki procent z wynagrodzenia pracownika (około 4%). Inny podatek, ubezpieczenie społeczne, jest potrącany przez pracodawcę.
BrazyliaEdit
W Brazylii pracodawcy są zobowiązani do potrącania 11% wynagrodzenia pracownika na ubezpieczenie społeczne i pewien procent jako podatek dochodowy (zgodnie z obowiązującym przedziałem podatkowym). Pracodawca jest zobowiązany do wpłacania dodatkowych 20% całkowitej wartości wynagrodzenia do systemu ubezpieczeń społecznych. W zależności od głównej działalności firmy, pracodawca musi również płacić składki na federalne programy ubezpieczeniowe i edukacyjne.
Jest również wymagany depozyt w wysokości 8% wynagrodzenia pracownika (nie potrącany od niego) na konto bankowe, które może być wypłacone tylko w przypadku zwolnienia pracownika lub w pewnych innych nadzwyczajnych okolicznościach, takich jak poważna choroba (nazywane „Fundusz Bezpieczeństwa na czas zatrudnienia”). Wszystkie te składki składają się na łączne obciążenie podatkowe w wysokości prawie 40% listy płac dla pracodawcy i 15% wynagrodzenia pracownika.
KanadaEdit
Terytoria Północno-Zachodnie w Kanadzie stosują podatek od wynagrodzeń w wysokości 2% dla wszystkich pracowników. Jest to przykład drugiego rodzaju podatku od wynagrodzeń, ale w przeciwieństwie do innych jurysdykcji jest on płacony bezpośrednio przez pracowników, a nie pracodawców. W przeciwieństwie do pierwszego rodzaju podatku od wynagrodzeń stosowanego w Kanadzie, nie ma jednak podstawowego zwolnienia osobistego, poniżej którego pracownicy nie są zobowiązani do płacenia podatku.
Ontario stosuje podatek od składek zdrowotnych do wszystkich list płac w skali ruchomej do 900 USD rocznie.
ChinaEdit
W Chinach, podatek od wynagrodzeń jest specyficznym podatkiem, który jest płacony prowincjom i terytoriom przez pracodawców, a nie przez pracowników. Podatek ten jest potrącany z wynagrodzenia pracownika. Rząd chiński wymaga tylko jednego podatku do potrącenia z wypłaty: podatku PAYG (lub pay-as-you-go), który zawiera opłaty Medicare i ubezpieczenia.
Obliczenia podatkowe i składki różnią się w zależności od miasta w Chinach, a dane każdego miasta będą aktualizowane co roku.
Dochód do opodatkowania = Wynagrodzenie brutto – Świadczenia socjalne – ¥3,500 IIT = Dochód do opodatkowania x Stawka podatkowa – Szybkie odliczenie Wynagrodzenie netto = Wynagrodzenie brutto – Świadczenia socjalne – IIT
ChorwacjaEdit
W Chorwacji, podatek od wynagrodzeń składa się z kilku pozycji:
- krajowy podatek dochodowy od dochodów osobistych (chorwacki: porez na dohodak), który jest stosowany przyrostowo ze stawkami 0% (zwolnienie osobiste = 3800 HRK), 24% (3800-30000 HRK) i 36% (30000 HRK – )
- opcjonalna dopłata lokalna od dochodów osobistych (chorwacki: prirez), który jest stosowany przez niektóre miasta i gminy na kwotę podatku krajowego, obecnie do 18% (w Zagrzebiu)
- ubezpieczenie emerytalne (chorwacki: mirovinsko osiguranje), powszechne 20%, dla niektórych osób podzielone na dwa różne fundusze, z których jeden jest zarządzany przez rząd (15%), a drugi jest osobisty fundusz emerytalny (5%)
- ubezpieczenie zdrowotne (chorwacki: zdravstveno osiguranje), powszechne 16.5%
- zwolnienie z ubezpieczenia zdrowotnego istnieje dla ludności w wieku poniżej 30 lat jako część polityki rządu w celu zachęcenia młodzieży do zatrudnienia.
FrancjaEdit
We Francji ustawowy podatek od wynagrodzeń obejmuje tylko składki pracowników i pracodawców do systemu ubezpieczeń społecznych. Potrącenia podatku dochodowego z listy płac są dobrowolne i mogą być wnioskowane przez pracownika, w przeciwnym razie pracownicy są rozliczani z 2 obowiązkowych zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku bezpośrednio przez urząd skarbowy (ustalonych na poziomie 1/3 ostatecznego rachunku podatkowego z poprzedniego roku). Podatek od wynagrodzeń pracowników składa się z przypisanych podatków dla trzech gałęzi systemu ubezpieczeń społecznych i obejmuje zarówno podstawowe jak i dodatkowe pokrycie. Różne stawki procentowe mają zastosowanie w zależności od progów, które są wielokrotnością pułapu zarobków w ubezpieczeniach społecznych (w 2012 r. = 36 372 euro rocznie).
Składki na wynagrodzenia pomiędzy płacą minimalną a 1,6-krotnością płacy minimalnej kwalifikują się do ulgi (znanej jako ulga Fillona) w wysokości do 28 punktów procentowych składek pracodawcy, co skutecznie zmniejsza o połowę koszty pozapłacowe pracodawcy.
| Objęcie podatkiem | Pracownik | Pracodawca | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ogółem składki na ubezpieczenie społeczne | |||||||
| Medyczne, Macierzyństwo, Inwalidztwo, Śmierć, Solidarność | Nie | 13% | |||||
| Zasiłki na dzieci | Nie | 5.25% | |||||
| Limit wieku podeszłego (do pułapu) | 6,90% | 8.55% | |||||
| Bezrobocie | 0,95% | 4,05% | |||||
| Niewypłacalność | 0.30% | ||||||
| Minimalna składka emerytalna (od wszystkich przychodów) | 0,40% | 1,90% | |||||
| Składka uzupełniająca na emeryturę (do limitu) | 3.10% | 4,65% | |||||
| Składka uzupełniająca na emeryturę (część wyższa od pułapu) | 1,20% | 0.80% | |||||
| Wypadek przy pracy | Nie | zmienna | |||||
| Wypłata socjalna | 8% | 8% | |||||
| Podatek od dofinansowania pomocy mieszkaniowej | 0,50% | 0.50% | |||||
| Składka na autonomię i solidarność | 0,30% | ||||||
| Ogólny podatek socjalny | 9,20% | nie | |||||
| Podatek na spłatę zadłużenia z tytułu ubezpieczeń społecznych | 0.50% | nie | |||||
| Podatek płatny od wszystkich dochodów | |||||||
| Medyczne, macierzyńskie, Inwalidztwo, Śmierć, Solidarność | Nie | 13% | |||||
| Zasiłki na dzieci | Nie | 5.25% | |||||
| Old age minimum (on all income) | 0.40% | 1.90% | |||||
| General social tax | 9,20% | none | |||||
| Social security debt refundal levy | 0.50% | nie | |||||
| Wypadek przy pracy | Nie | zmienna | |||||
| Odszkodowanie socjalne | 8% | 8% | |||||
| Podatek na finansowanie pomocy mieszkaniowej | 0,50% | 0,50% | |||||
| Składka autonomiczna i solidarnościowa | Nie | 0,30% | |||||
| Podatek płatny od dochodu do pułapu zarobków | |||||||
| Minimalny wiek | 6.90% | 8,55% | |||||
| Składka uzupełniająca na emeryturę | 3,10% | 4,65% | |||||
| Podatek płatny od kwoty wyższej niż pułap | |||||||
| Składka uzupełniająca na emeryturę | 1.20% | 0,80%% | |||||
NiemcyEdit
Niemieccy pracodawcy są zobowiązani do potrącania podatku od wynagrodzenia co miesiąc. Potrącony podatek od wynagrodzenia będzie zakwalifikowany jako zaliczka na podatek dochodowy pracownika w przypadku, gdy podatnik składa roczne zeznanie podatkowe. Rzeczywista stawka podatku zależy od dochodów osobistych pracownika i klasy podatkowej, którą wybrał pracownik (i jego partner).
Oprócz podatku dochodowego pracownicy i pracodawcy w Niemczech muszą płacić składki na ubezpieczenie społeczne. System ubezpieczeń społecznych składa się z czterech ubezpieczeń, na które składka jest (prawie) równo podzielona między pracodawcę i pracownika (ubezpieczenie na starość, ubezpieczenie na wypadek bezrobocia, ubezpieczenie zdrowotne i ubezpieczenie pielęgnacyjne). Składki są płatne tylko od wynagrodzeń do wysokości progu ubezpieczenia społecznego:
| Kwoty roczne 2015 | Próg Niemcy Zachodnie | Próg Niemcy Wschodnie |
|---|---|---|
| Ubezpieczenie zdrowotne i ubezpieczenie pielęgnacyjne | 49,500 Euro | 49,500 Euro |
| Ubezpieczenie na starość i bezrobocie | 72,600 Euro | 62,400 Euro |
Dodatkowo istnieją pewne ubezpieczenia, które są pokrywane tylko przez pracownika (ubezpieczenie wypadkowe, ubezpieczenie na wypadek niewypłacalności, składka na przydział macierzyństwa, składka na przydział zasiłku chorobowego dla małych firm). Poniższa tabela przedstawia składki pracowników i pracodawców według kategorii za rok 2015.
| kategoria | Pracownik | Pracodawca | Notatki |
|---|---|---|---|
| Starość (emerytura) | 9,35% | 9.35% | |
| Zdrowie | 7,3% | 7,3% | Dodatkowo, ubezpieczenie zdrowotne nałoży dopłatę do 0.9%, którą zapłaci wyłącznie pracownik. |
| Bezrobocie | 1,5% | 1,5% | |
| Opieka pielęgniarska | 1.175% | 1.175% | 1.425% bezdzietni pracownicy powyżej 23 roku życia
1.675% w Saksonii |
| Wypadek | 1.6% | zależy od ryzyka objętego ubezpieczeniem | |
| Zasiłek chorobowy (AOK, 80%) | 0,7% | zależy od pokrycia i ubezpieczenia zdrowotnego. | |
| Macierzyństwo (AOK) | 0,24% | ||
| Niewypłacalność (AOK) | 0.15% | Wypłata zaległego wynagrodzenia w przypadku upadłości |
GrecjaEdit
Pracodawca jest zobowiązany do potrącania podatku u źródła od pracownika oraz do odprowadzania dodatkowych składek na ubezpieczenie społeczne, podobnie jak w wielu innych krajach członkowskich UE. Składka pracodawcy wynosi 28,06% wynagrodzenia. Składka pracownika wynosi 16%.
HongkongEdit
W Hongkongu podatek od wynagrodzeń jest ograniczony do 15%. W zależności od dochodów, pracodawcy zaliczają się do różnych przedziałów podatkowych.
SzwecjaEdit
W 2018 roku szwedzka składka na ubezpieczenie społeczne płacona przez pracodawcę wynosi 31,42 procent, obliczana od górnej części wynagrodzenia pracownika. Odsetek ten jest niższy dla starszych pracowników. Innym rodzajem szwedzkiego podatku od wynagrodzeń jest potrącany podatek dochodowy (PAYE), który składa się z podatku gminnego, powiatowego, a w przypadku wyższych przedziałów dochodów – podatku państwowego. W większości gmin podatek dochodowy wynosi około 32 procent, a dwie wyższe grupy dochodowe płacą dodatkowo podatek państwowy w wysokości odpowiednio 20 lub 25 procent. Połączenie tych dwóch rodzajów to całkowity krańcowy efekt podatkowy w wysokości 52 do 60 procent.
Zgodnie z badaniem z 2019 r. w American Economic Review, duże cięcie podatku od wynagrodzeń pracowników dla młodych pracowników nie doprowadziło do wzrostu płac dla młodych pracowników, ale doprowadziło do wzrostu zatrudnienia, kapitału, sprzedaży i zysków firm z wieloma młodymi pracownikami.
Wielka BrytaniaEdit
W Wielkiej Brytanii podatek dochodowy pay as you earn (PAYE) i składki na ubezpieczenie społeczne pracowników (Employees' National Insurance contributions) są przykładami pierwszego rodzaju podatku od wynagrodzeń, natomiast składki na ubezpieczenie społeczne pracodawców (Employers' National Insurance contributions) są przykładem drugiego rodzaju podatku od wynagrodzeń.
Obecnie (lipiec 2011) istnieją cztery zakresy podatku dochodowego PAYE: 23% plus 11% ubezpieczenie narodowe od rocznego dochodu do £35,000, 40% od £35,001 do £150,000 i 45% od wszystkich dochodów powyżej £150,000. Czwarta stawka 10% jest płacona tylko od dochodu z oszczędności do £2,560 rocznie i nie jest płacona, jeśli dochód z nie-oszczędności przekracza ten limit. Dodatkowo pracownicy płacą składkę na ubezpieczenie społeczne w wysokości 12%, a pracodawcy 13,8%. Składki nie są płacone od całości wynagrodzenia, a jedynie powyżej niższego progu.
Stany ZjednoczoneEdit
W Stanach Zjednoczonych podatki od wynagrodzeń są oceniane przez rząd federalny, niektóre z pięćdziesięciu stanów (Alaska, Floryda, Nevada, Dakota Południowa, Teksas, Waszyngton i Wyoming nie mają stanowego podatku dochodowego; New Hampshire i Tennessee opodatkowują tylko dochody z odsetek i dywidend), Waszyngton, D.C. i liczne miasta. Podatki te są nakładane na pracodawców i pracowników oraz na różne podstawy wynagrodzenia i są pobierane i płacone do jurysdykcji podatkowej przez pracodawców. Większość jurysdykcji nakładających podatki od wynagrodzeń wymaga raportowania kwartalnego i rocznego w większości przypadków, a raportowanie elektroniczne jest generalnie wymagane dla wszystkich, z wyjątkiem małych pracodawców. Podatek federalny (Federal Insurance Contributions Act) jest federalnym podatkiem od wynagrodzeń nakładanym zarówno na pracowników, jak i pracodawców w celu finansowania Social Security i Medicare – federalnych programów, które zapewniają świadczenia dla emerytów, osób niepełnosprawnych i dzieci zmarłych pracowników.
Podatek dochodowy u źródłaEdit
Federalne, stanowe i lokalne podatki u źródła są wymagane w tych jurysdykcjach, które nakładają podatek dochodowy. Pracodawcy mający kontakt z daną jurysdykcją muszą pobierać podatek u źródła od wynagrodzeń wypłacanych swoim pracownikom w tych jurysdykcjach. Obliczenie kwoty podatku do potrącenia jest dokonywane przez pracodawcę w oparciu o oświadczenia pracownika dotyczące jego statusu podatkowego na formularzu IRS Form W-4.
Opłaty podatku dochodowego potrącone w ten sposób muszą być wpłacone do jurysdykcji podatkowej i są dostępne jako zwrotne ulgi podatkowe dla pracowników. Podatki dochodowe potrącane z listy płac nie są podatkami ostatecznymi, a jedynie zaliczkami. Pracownicy nadal muszą składać zeznania podatkowe i samodzielnie rozliczać się z podatku, twierdząc, że potrącone kwoty są płatnościami.
Podatki Social Security i MedicareEdit
Federalne podatki od ubezpieczeń społecznych są nakładane na pracodawców i pracowników, zwykle składające się z podatku w wysokości 12,4% wynagrodzenia do rocznego maksimum wynagrodzenia ($118,500 w wynagrodzeniach, dla maksymalnej składki w wysokości $14,694 w 2016 r.) dla Social Security i podatku w wysokości 2,9% (połowa nałożona na pracodawcę i połowa potrącona z wynagrodzenia pracownika) wszystkich wynagrodzeń dla Medicare. Podatek Social Security jest podzielony na 6.2%, który jest widoczny dla pracowników („składka pracownicza”) i 6.2%, który jest widoczny tylko dla pracodawców („składka pracodawcy”). W latach 2011 i 2012, składka pracownika została tymczasowo obniżona do 4.2%, podczas gdy część pracodawcy pozostała na poziomie 6.2%, ale Kongres zezwolił na powrót do 6.2% dla osób indywidualnych w 2013 roku. W zakresie, w jakim część 6,2% podatku pracownika przekroczyła maksymalny próg z powodu wielu pracodawców, pracownik jest uprawniony do zwrotu ulgi podatkowej po złożeniu zeznania podatkowego za dany rok.
Podatki dla bezrobotnychEdit
Pracodawcy podlegają podatkom od bezrobocia nakładanym przez rząd federalny i wszystkie rządy stanowe. Podatek jest procentem wynagrodzenia podlegającego opodatkowaniu z limitem. Stawka podatku i limit różnią się w zależności od jurysdykcji, branży i doświadczenia pracodawcy. W roku 2009, typowy maksymalny podatek na pracownika wynosił poniżej $1,000. Niektóre stany nakładają również podatki od bezrobocia, ubezpieczenia od niepełnosprawności lub podobne podatki na pracowników.
Raportowanie i płatności
Pracodawcy muszą raportować podatki od wynagrodzeń do odpowiedniej jurysdykcji podatkowej w sposób, który każda jurysdykcja przewiduje. W większości jurysdykcji wymagane jest kwartalne raportowanie łącznego potrącenia podatku dochodowego i podatków Social Security. Pracodawcy muszą składać raporty dotyczące podatku od bezrobocia kwartalnie i rocznie z każdym odpowiednim stanem i rocznie na poziomie federalnym.
Każdy pracodawca jest zobowiązany do dostarczenia każdemu pracownikowi rocznego raportu na formularzu IRS W-2 o wypłaconych wynagrodzeniach i potrącanych podatkach federalnych, stanowych i lokalnych. Kopia musi być wysłana do IRS, a niektóre rządy stanowe również wymagają kopii. Raporty te należy złożyć odpowiednio do 31 stycznia i 28 lutego (31 marca, jeśli składane są drogą elektroniczną), po roku kalendarzowym, w którym wypłacono wynagrodzenie. Formularz W-2 stanowi dowód zapłaty podatku dla pracownika.
Pracodawcy są zobowiązani do zapłaty podatku od wynagrodzeń do jurysdykcji podatkowej na różnych zasadach, w wielu przypadkach w ciągu jednego dnia bankowego. Płatność federalnych i wielu stanowych podatków od wynagrodzeń musi być dokonana poprzez elektroniczny przelew środków, jeśli spełnione są pewne progi dolarowe, lub poprzez depozyt w banku na rzecz jurysdykcji podatkowej.
KaryEdit
Nieuregulowanie na czas i we właściwy sposób federalnych podatków od wynagrodzeń skutkuje automatyczną karą w wysokości od 2% do 10%. Obowiązują również podobne kary stanowe i lokalne. Nieprawidłowe złożenie miesięcznych lub kwartalnych deklaracji może skutkować dodatkowymi karami. Brak złożenia formularzy W-2 skutkuje automatyczną karą w wysokości do $50 za każdy formularz, który nie został złożony w terminie. Kary stanowe i lokalne różnią się w zależności od jurysdykcji.
Szczególnie surowa kara dotyczy sytuacji, w której federalne potrącenia podatku dochodowego oraz podatku Social Security nie są płacone do IRS. Kara w wysokości do 100% niezapłaconej kwoty może być nałożona na pracodawcę, jak również na każdą osobę (np. urzędnika korporacji), która ma kontrolę lub opiekę nad funduszami, z których płatność powinna być dokonana.