Restauracja rzeki Elwha

Historyczny obraz kobiety trzymającej łososia na brzegu rzeki.

NPS Photo

Amerykańska ekspansja pobudzała ciągły popyt na drewno. Rozwój przemysłu drzewnego w regionie przyniósł gwałtowne zmiany na Półwyspie Olimpijskim, a w szczególności na rzece Elwha wraz z budową dwóch zapór. Tamy Elwha i Glines Canyon zostały zbudowane we wczesnych latach 1900, generując energię wodną, która dostarczała prąd do powstającego miasta Port Angeles i napędzała rozwój regionu na Półwyspie. Jednak budowa zapór zablokowała migrację łososi w górę rzeki, zakłóciła przepływ osadów w dół rzeki i zalała historyczne ojczyzny oraz miejsca związane z kulturą plemienia Lower Elwha Klallam.

Przez ponad wiek sieć ekologicznych i kulturowych powiązań w dolinie Elwha była przerwana – wtedy historia rzeki zmieniła bieg. W 1992 roku Kongres uchwalił ustawę o odbudowie ekosystemu i rybołówstwa na rzece Elwha, zezwalającą na usunięcie tamy w celu przywrócenia zmienionego ekosystemu i rodzimych łowisk anadromicznych. Po dwóch dekadach planowania, 17 września 2011 roku rozpoczęło się największe w historii USA usuwanie zapory. Sześć miesięcy później zapora Elwha została usunięta, a w 2014 roku usunięto również zaporę Glines Canyon. Dziś rzeka Elwha znów płynie swobodnie od swoich źródeł w Górach Olimpijskich do cieśniny Juan de Fuca.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *