Relaties
Ik zal toegeven – ik heb al eens gedate met een collega.
Als je je wenkbrauwen optrekt, goed. Dat is de juiste reactie. Maar het is waar; mijn langste relatie was met een voormalige collega. We hebben vier jaar verkering gehad, en we hebben het langer uitgehouden dan onze betrokkenheid bij het bedrijf, maar uiteindelijk was het één grote, langdradige leerervaring.
Dus, ik wil dit artikel beginnen met te zeggen dat ik verkering met collega’s niet aanbeveel. Ik heb er zelf geen spijt van, en het kan werken (mijn ouders ontmoetten elkaar via hun werk), maar het is een frustrerende en weinig bevredigende evenwichtsoefening. Je hebt een heleboel regels nodig om jezelf, je bedrijf, je collega’s niet te beschadigen… Het is het niet waard, tenzij je absoluut zeker weet dat die persoon “de ware” is, en in mijn geval, nou, dat was het niet.
Nogmaals – ik raad het niet aan om dit te doen. Dit gezegd hebbende, zijn hier de do’s en don’ts die ik onderweg heb opgepikt:
Doen: Overweeg serieus of het de moeite waard is.
Zoals ik al zei, hebben mijn ouders elkaar op het werk ontmoet. Na bijna 30 jaar gaat het nog steeds goed tussen hen! Dat is geweldig, maar verwacht niet dat dit de norm is. Denk er serieus over na of je je op je gemak zou voelen in je baan als/als het niet lukt. Is deze persoon het echt waard om dit aspect van je carrière op te geven, mocht het mislopen? Denk goed na.
Don’t:
Toen mijn ex en ik begonnen te daten, was dat een heel vreemde omstandigheid. Niet alleen werkten we bij dezelfde startup, maar onze CEO was ook degene die ons bij elkaar bracht. Serieus. Voor wat het waard is, ik zal zeggen dat dit een echte startup omgeving was, en de CEO en ik waren al vrienden voordat we samenwerkten. Toch is het een vreemd gevoel als je baas je pusht om met iemand uit te gaan, laat staan met een collega.
Ik herinner me nog dat de CEO me op mijn eerste werkdag vroeg of ik met haar mee uit eten wilde. Ik stemde toe, en tijdens dat diner – in het bijzijn van een andere collega, niet minder – suggereerde ze dat mijn nu-ex zou een goede match voor mij zijn, romantisch, en ging zo ver om te vragen of ik dacht dat hij aantrekkelijk was. Een maand of wat later vroeg hij me mee uit, en na wat heen en weer gepraat stemde ik toe. Er was geen reden om zo snel toe te happen. We hebben niet zo lang gewacht, maar het zou ons beiden waarschijnlijk goed hebben gedaan om elkaar als vrienden beter te leren kennen voordat we op die eerste date gingen.
Doen: Stel vroeg en vaak basisregels vast.
Op die eerste date hebben we het over een paar dingen gehad:
- Hoe dit een heel slecht idee was – stiekem daten met een collega in een startup kon alleen maar slecht aflopen.
- Als deze date de enige was die we hadden, zouden we niet anders met elkaar omgaan op het werk.
- Als deze date niet de enige was die we hadden, zouden we niet anders met elkaar omgaan op het werk.
- Onze gemengde beoordelingen van de recente Star Trek-films – hey, het was 2013.
Het was natuurlijk niet de enige date die we hadden. Daarna besloten we dat we niet alleen samen op kantoor zouden zijn, en dat we geen uitingen van genegenheid zouden hebben rond collega’s. Punt uit. De regels veranderden en ontwikkelden zich in de loop van de tijd tot:
- Niet praten over onze relatie op het werk.
- Niet samen aan projecten werken.*
- Geen relatie met leidinggevenden op het werk.
- We zouden absoluut niet op dezelfde afdeling werken, in welke hoedanigheid dan ook.
- We zouden niet samen aankomen of weggaan (hoewel deze regel werd afgeschaft toen we later gingen samenwonen).
- Geen vertoon van genegenheid in de buurt van collega’s, ongeacht de context of omstandigheid.
Sommige van deze regels waren goed, slim. Echter, sommige (*) waren gewoon dom of onrealistisch. Hoe kun je in een startup van 15 mensen voorkomen dat je samen aan projecten werkt? Maar voor niet-startupsituaties kun je vast wel een manier vinden.
Doe het niet: Laat de relatie en je baan je leven overnemen.
We zaten in een eat-sleep-and-breathe startup. Evenwicht tussen werk en privé bestond niet. Sterker nog, we woonden een jaar lang letterlijk samen met onze collega’s voordat we uit het bedrijfspand verhuisden naar ons eigen appartement. Die regel om geen affectie in het openbaar te tonen betekende dat we, zelfs als we thuis waren, afstandelijk en zelfs op de grens koud tegen elkaar waren. We waren zo ijverig om niet samen gezien te worden dat we, nou ja, elkaar eigenlijk niet zagen.
Gelukkig werd dit beter toen we uit het bedrijfspand verhuisden. Helaas was elk van onze beste vrienden betrokken bij de startup, dus sociale evenementen buiten de deur waren er voor ons niet veel. Dit veranderde ons beiden in kluizenaars naarmate de jaren verstreken, en hij bleef zich ongemakkelijk voelen bij mijn vrienden lang nadat we het bedrijf hadden verlaten. Toch werkten we meestal de klok rond, en gaandeweg verloor minstens één van ons het contact met de hobby’s en mensen die er echt toe deden. Het was geen gezonde manier van leven – als het leven volledig in het teken van werk staat, zelfs in je relatie, leef je niet echt.
Doen: Wees attent voor je collega’s.
Je komt dichter bij deze persoon dan iemand zou moeten zijn in een kantooromgeving. Alle interacties die voortkomen uit aantrekkingskracht zijn ongepast op de werkplek, dus hou die shit onder de pet. Ik heb het niet alleen over fysieke genegenheid zoals handen vasthouden of zoenen, of wat heb je. Het kan gaan om persoonlijke gesprekken, plagerijen, grapjes… Dingen die in andere omstandigheden geen deel zouden uitmaken van uw 9-tot-5-periode. Niemand wil het derde wiel aan de wagen zijn in een directiekamer. Houd rekening met het perspectief van je collega’s, en zwel niet in je romantiek. Ga aan het werk en hou je relatie buiten het kantoor, waar het hoort.
Verwacht niet dat het voor altijd geheim blijft.
Ik zeg niet dat een van jullie het gerucht zal beginnen, maar zelfs al doe je je best, iemand op kantoor zal het op een gegeven moment toch merken. Een afspraakje kan misschien onder de radar door glippen, maar als jullie daarna nog iets met elkaar hebben, moet je het gerucht voor zijn. Praat met je leidinggevenden en/of HR voordat ze er lucht van krijgen van iemand anders.
Doen: Bevestig met je HR-afdeling of er een bedrijfsbeleid is over daten op de werkplek.
Hoe je intenties aan het begin van de relatie ook zijn, het kan (en zal waarschijnlijk) op een gegeven moment misgaan. Gelukkig voor ons liep het pas een jaar of wat nadat we het bedrijf hadden verlaten op de klippen. Dat is echter niet het geval voor de meeste collega-relaties die ik heb gezien! Dus controleer je werknemershandboek en praat met HR. Ze gaan je niet ontslaan omdat je een vraag stelt. Naar alle waarschijnlijkheid zal er een beleid zijn – meestal dat jullie allebei de relatie aan HR moeten melden en een document moeten ondertekenen waarin staat dat het voor beide partijen vrijwillig is. Er zal waarschijnlijk ook in staan dat geen van jullie de ander direct of indirect mag managen. Respecteer de regels van het bedrijf en vraag om advies of hulp als je onderweg opheldering nodig hebt.
Niet doen: Date iemand wiens carrière je enige controle over hebt, en vice versa.
Zelfs als het beleid dating op het werk tussen managers en ondergeschikten niet beperkt, wil je daar niet naartoe gaan. In het beste geval zijn jullie allebei goede werknemers die het goed doen en worden jullie gezien als kieskeurig – waardoor jullie vervreemden van de rest van de afdeling. In het slechtste geval presteert iemand ondermaats en dat beïnvloedt de relatie. Gelukkig was dit niet mijn situatie, maar serieus. Ik heb het zien gebeuren. Het is de moeite niet waard.
Doen: Praat over werk.
We hadden veel late nachten en weekenden waarin we non-stop werkten. We spraken over de frustraties van een 24/7 startup, of hoe we dachten over nieuwe werknemers. Het delen van uitdagingen, successen en zorgen met iemand die uit de eerste hand weet wat er gaande is in het bedrijf, heeft emotionele voordelen, maar ook praktische voordelen omdat we samen problemen kunnen oplossen. Praten over het werk dat we deden bracht ons dichter bij elkaar omdat we beiden een grote last deelden, en ieder had er een ander perspectief op. In veel gevallen konden we thuis samen brainstormen en werkgerelateerde problemen aanpakken, waarna we met een plan terugkwamen op kantoor. Dat gezegd hebbende…
Doe dat niet: Praat alleen over werk.
Voor een paar weken aan een stuk, zou werk ons opslokken. We hadden onze laptops uit en praatten alleen met elkaar om feedback te vragen op de presentatie, of suggesties voor een ontwerp. Samenwerken (buiten kantoor) was leuk, maar we hadden dringend iets anders nodig in ons gezamenlijke leven om samen te blijven groeien.
Doen: Kick ass op je werk.
Geef niemand een reden om te denken dat jij of je partner elkaars werk negatief beïnvloeden. Blijf gefocust en werk hard aan je projecten. Ik zeg niet gewoon doorgaan, business as usual. Ik zeg dat u moet overcompenseren, want de indruk die mensen van u hebben, zal veranderen als de kat uit de zak komt. Perceptie is vaak machtiger dan de waarheid, dus geef ze niet de kans om te denken dat jij of je partner aan het afglijden zijn.
Doe het niet: Houd de relatie in stand alleen maar omdat je samenwerkt.
Dit is een openbaring voor mij geweest, terugkijkend. Telkens als er een rode vlag opdook, zei ik tegen mezelf dat ik het moest laten werken – en ik weet zeker dat hij hetzelfde deed. Duidelijke onverenigbaarheden werden gladgestreken omdat het moeilijker zou zijn om samen te werken als een mislukt stel dan als een minder-dan-gelukkig stel. Ik zeg niet dat er geen hoogte- en dieptepunten waren in onze relatie, maar zaken als onverenigbaarheid over de vraag of we kinderen wilden, zijn afkeer van mijn kat, en de vraag of ik zijn achternaam zou aannemen, waren allemaal klappen voor onze relatie – en dingen die we nooit zouden toegeven. We wisten het al jaren en hielden het vol, om er later ruzie over te maken.
Als we niet aan elkaar vastzaten door het bedrijf, hadden we ons waarschijnlijk veel tijd en verdriet bespaard.
*****
Goed gesprek? Goed gesproken. Om samen te vatten: doe wat ik zeg, niet wat ik doe. Maar als je dan toch in het zwembad moet vissen, draag dan op z’n minst een reddingsvest. Houd je behoeften in de gaten, en laat je leven niet volledig overnemen door het samengaan van werk en romantiek.
Tis is een 20-jarige recruiter, startup-liefhebber, financiële blogger, en trotse feministe-slash-crazy cat lady. Vind haar op Twitter of bekijk de blog voor lifehacks en overpeinzingen over persoonlijke financiën, professionele groei, en genieten van de reis naar vervroegd pensioen.
(Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd op 21 februari 2018)
Image via Unsplash