Heading

Gieren zijn sociale wezens en worden vaak gezien als een collectieve eenheid, maar de naam die aan een groep gieren wordt toegekend, hangt af van wat ze op dat moment aan het doen zijn.

Zoals de meeste vogelgroepen kunnen gieren worden aangeduid als een troep, hoewel ze ook kunnen worden aangeduid als een trefpunt, volt, of een comité. Als de groep gieren zich echter rond een karkas voedt, worden ze een wak genoemd, en als de vogels in vliegformatie zijn, staan ze bekend als een ketel.

Naast Australië en Antarctica komt er op elk continent ter wereld minstens één giersoort voor.

Er zijn in totaal 23 verschillende giersoorten, maar ze worden gecategoriseerd op basis van het feit of ze tot de Nieuwe Wereld giersoorten behoren (die in Noord- en Zuid-Amerika en het Caribisch gebied voorkomen) of tot de Oude Wereld giersoorten (die vooral in Afrika, Azië en ook Europa voorkomen).

Van de 23 soorten gieren die er bestaan, wordt meer dan de helft als bedreigd, bedreigd of ernstig bedreigd beschouwd als gevolg van menselijke invloeden. Behalve dat ze worden geëlektrocuteerd en vergiftigd door gestroopte dierenkarkassen, hebben gieren ook te maken met problemen als habitatversnippering en toegenomen menselijke conflicten.

De Andes-condor is de grootste van alle giersoorten, met een spanwijdte van bijna 3,5 meter! Met een gewicht tot 15 kilo maakt de Andescondor gebruik van luchtstromen en thermische luchtstromen (afhankelijk van hun locatie) om hun zware lichaam in de vlucht te houden.

Nieuwe-wereldgieren kunnen geen gezang ten gehore brengen zoals veel andere vogelsoorten. In plaats daarvan beperken ze zich tot eenvoudige geluiden, zoals knorren en sissen.

Hoewel botten het grootste deel van het gierendieet vormen, zijn er ook soorten die de voorkeur geven aan een meer gevarieerd dieet. Zowel de palmnootgier als de lappet-faced vult zich met een variëteit aan noten, vis en andere vogels en doet er goed aan om hun spookachtige stereotypen te trotseren.

‘Urohydrosis’ is een proces waarbij een dier op zichzelf urineert om af te koelen als de temperatuur zinderende hoogten bereikt. Gieren gebruiken deze techniek echter ook om hun poten te ontdoen van bacteriën na het eten van een rot karkas, aangezien hun urine een hoog zuurgehalte heeft.

Naast hun urine hebben gieren ook zeer sterke zuren in hun maag. Deze zuren helpen de vogels niet alleen bij het bestrijden en vernietigen van dodelijke bacteriën, maar ook bij het afbreken van de botten van de karkassen die de vogels verslinden en die 70-90 procent van hun totale dieet uitmaken.

In tegenstelling tot de verhalen, bezitten gieren geen zesde zintuig om stervende dieren op te sporen of te ruiken. Rondcirkelende gieren verkennen gebieden op zoek naar voedsel en gebruiken hun andere zintuigen om andere vogels die zich met een kadaver voeden op te merken, te ruiken of te horen, zodat zij hun leegte kunnen opvullen voordat roofdieren hen voor zijn.

Gieren spelen een vitale rol bij het opruimen van de omgeving waarin zij leven. Ze worden ook wel ‘Nature’s Clean-Up Crew’ genoemd. Door het opruimen van kadavers helpen ze de verspreiding van ziekten als hondsdolheid en tuberculose te voorkomen.

Hermhalzen helpen deze vogels om ongelooflijke hoogten te bereiken, waarvan de meeste dodelijk zouden zijn voor andere vogelsoorten. Een reeks cardiovasculaire aanpassingen zorgt ervoor dat gieren kunnen vliegen op hoogtes waar het zuurstofgehalte het laagst is. Een Ruppell’s vale gier bereikte een hoogte van bijna 11,5 kilometer!

Als gevolg van de bedreigingen waar gieren mee te maken hebben, wordt nu de eerste zaterdag van september gewijd aan de viering van International Vulture Awareness Day. Deze dagen zijn uiterst waardevol om mensen voor te lichten over de ware aard van deze kwetsbare dieren, terwijl ze tegelijkertijd leuke activiteiten kunnen ondernemen.