Heading

De draft kan een van de spannendste dagen van het NFL-seizoen zijn, vooral als je fan bent van de Cleveland Browns. (Sorry, Browns fans.) Spelers komen de NFL binnen met zoveel belofte en potentieel. En velen van hen zullen een succesvolle carrière in de league hebben.

Maar velen ook niet. En dat komt omdat de NFL draft een spelletje roulette is – teams weten nooit wat voor speler ze gaan halen totdat ze zien hoe hij is in een NFL uniform en professionele omgeving.

Dit zijn de spelers van wie de carrière dramatisch misging. Ze behoorden tot de topselecties in hun draft, en toch ontpopten ze zich als non-actors of, nog erger, consistente detractors voor teams.

Hier zijn de 13 grootste draft busts en teleurstellingen in de NFL-geschiedenis.

Draft details: Cleveland Browns. 2012. Derde in totaal.

Er was tumult toen de Browns besloten Richardson naar de Indianapolis Colts te sturen in ruil voor een eerste ronde pick. Hoe konden ze? Toen bestudeerden mensen Richardson’s statistieken en ontdekten dat de Browns de Colts hadden opgelicht. Richardson mag dan 950 yards en 11 touchdowns hebben gehad in zijn rookie seizoen, maar hij had daar een absurde 267 carries voor nodig. Tijdens zijn carrière in de NFL, had hij een gemiddelde van 3.3 yards per carry. (Hij was nog slechter in de AFL met 2,9 yards per carry.) Bij de Colts had Richardson 458 rushing yards, 265 receiving yards en vier totale touchdowns in 2013 en had 519 rushing yards, 229 reviving yards en drie totale touchdowns in 2014.

De Browns wisten dat hij niet goed was, dus ze waren blij om hem te laten vallen. De Colts moeten het gevoel hebben gehad dat ze de handel moesten rechtvaardigen, wat resulteerde in zijn grote werklast. Als gevolg daarvan heeft Richardson een grote sample size van drukkend slechte prestaties.

Courtney Brown, DE, Penn State

Draft details: Browns. 2000. Eerste overall.

Browns grootste probleem waren blessures. Na een veelbelovend rookie-seizoen, waarin hij 69 tackles en 4,5 sacks had, raakte Brown geblesseerd in de vijfde wedstrijd van het seizoen 2001. Hij miste de rest van het jaar. Hij miste vervolgens vijf wedstrijden in het volgende seizoen en drie wedstrijden in zijn laatste jaar in Cleveland. Hij sloot zijn carrière af bij de Denver Broncos in 2005 toen hij 24 tackles en twee sacks had.

Toen zijn carrière na zes seizoenen eindigde, had hij 19 sacks en 155 tackles, een paar brutaal kleine bedragen voor een voormalige No. 1 overall pick.

Andre Ware, QB, Houston

Draft details: Detroit Lions. 1990. Zevende algemeen.

Hij speelde in slechts 14 wedstrijden en begon er zes. In die wedstrijden, had hij 1.112 passing yards, vijf passing touchdowns en acht intercepties. Zijn slagpercentage was 51.6. De Lions hadden wat succes toen hij in het team zat, ze werden NFC kampioen na het seizoen van 1991. Maar Ware keek toe vanaf de zijlijn terwijl veteraan Erik Kramer de offense leidde.

Er valt niet veel te zeggen over Ware, omdat hij zo weinig deed in de competitie. Hij kon de startbaan in Detroit niet veroveren, dus schrapten ze hem na het seizoen 1993. Hij speelde korte periodes bij de Oakland Raiders en Jacksonville Jaguars, maar speelde voor geen van beide teams een wedstrijd. Beide organisaties ontsloegen Ware.

Brian Bosworth, LB, Oklahoma

Draft details: Seattle Seahawks. Eerste ronde. 1987. Supplementary draft.

The Boz had een vrij epische start van zijn carrière. Hij begon met het sturen van brieven om NFL-teams te informeren dat hij zich niet zou melden op trainingskamp als ze hem zouden opstellen. Zijn bedoeling was om bij de Oakland Raiders terecht te komen. Dat lukte niet.

De Seahawks haalden hem binnen en tekenden hem voor een recordcontract: 10 jaar, 11 miljoen dollar. Het was het grootste contract in de geschiedenis van het team en het grootste rookie contract in de geschiedenis van de competitie. Hij speelde slechts drie seizoenen, en ging met pensioen vanwege een schouderblessure na 24 wedstrijden te hebben gespeeld.

Hij was niets anders dan een hype en een slecht kapsel.

Blair Thomas, RB, Penn State

Draft details: New York Jets. 1990. Tweede overall.

In zijn rookie seizoen, zag hij er niet slecht uit. Hij had 123 carries voor 620 yards en een touchdown met vijf yards per carry. Zijn tweede seizoen was nog productiever, maar minder efficiënt. Hij eindigde met 728 yards en drie touchdowns aan 3.9 yards per carry en voegde er 30 ontvangsten aan toe voor 195 yards. Dat waren zijn beste jaren, wat niet veel wil zeggen.

Hij had nooit meer dan 500 yards in een van de volgende seizoenen, grotendeels te wijten aan blessure problemen. De Jets verlieten hem na het seizoen 1993, en hij kon geen succes vinden bij de Dallas Cowboys, New England Patriots of Carolina Panthers. De drie teams gaven hem een kans, maar vonden dat zijn productie te wensen overliet.

Tim Couch, QB, Kentucky

Draft details: Cleveland Browns. 1999. Eerste in zijn carrière.

Hij was zijn hele carrière slecht. En toch was hij net goed genoeg dat de Cleveland Browns vijf seizoenen aan hem vasthielden. Hij werd 22-37 als starter met 11.131 yards, 64 touchdowns en 67 intercepties. Zijn interceptions percentage was 3.9, en zijn yards per poging waren 6.5. Hij hield het lang genoeg vol – met af en toe solide optredens – voordat de Browns hem eruit gooiden na 18 wedstrijden gemist te hebben in vijf jaar, grotendeels door blessures.

Rick Mirer, QB

Draft details: Seattle Seahawks. 1993. Tweede overall.

Hij heeft een lange carrière gehad, ook al was het geen succesvolle. Maar de grote steekproef (80 wedstrijden) vergrootte alleen maar zijn onvermogen om te verbeteren. Hij speelde voor vijf verschillende teams (en bracht tijd door bij zeven teams), en vond weinig succes op elk roster. Het ergste van alles was dat Mirer 51,5% van zijn passes voltooide voor 420 yards, nul touchdowns en zes interceptions in zeven wedstrijden bij de Chicago Bears in 1997.

Mirer’s grootste succes was waarschijnlijk zijn staying power in de league, want hij vond zichzelf een langdurige back-up voor een handvol teams.

Tony Mandarich, OT, Michigan State

Draft details: Green Bay Packers. 1989. Tweede overall.

Hij speelde eigenlijk in 86 wedstrijden en begon er 63, wat niet zo slecht lijkt. Maar dat is het wel. Dat beloven we.

Zijn eerste periode in de NFL was rampzalig. Hij speelde drie seizoenen voor de Packers, voordat ze hem eruit gooiden. Het hielp niet dat hij een eikel was tijdens zijn Green Bay periode. Het hielp waarschijnlijk ook niet dat hij een zware steroïde gebruiker was. Na zijn vertrek bij de Packers, nam hij vijf jaar afstand van football, deels om drugs- en alcoholproblemen in een afkickkliniek aan te pakken. Op de een of andere manier keerde hij terug bij de Indianapolis Colts, waar hij aan het eind van zijn driejarige loopbaan een verdienstelijke starter was.

Heath Shuler, QB

Draft details: Washington Redskins. 1994. Derde overall.

Hij is een van de vele quarterbacks op deze lijst die onder de 50 % club zit, met een completion percentage van 49.2. Zijn touchdown-interception ratio was even gruwelijk, met 15 scores en 33 picks. In 29 optredens haalde hij 127,3 yards per wedstrijd en zijn record als starter was 8-14. Temidden van Shuler’s gebrek aan succes – inclusief een optreden in 1994 toen hij vijf intercepties had – kwam Gus Frerotte naar voren als een legitieme starter, en tegen het derde seizoen van Shuler won Frerotte de job weg van de voormalige derde-overall pick. Shuler sloot zijn carrière af met een passer rating van 54.3.

JaMarcus Russell, QB, LSU

Draft details: Oakland Raiders. 2007.

Russell had in 2008 één seizoen waarin hij niet volledig faalde. Dat seizoen werd hij 5-10 met 53,8 procent van zijn passes voor 2.423 yards, 13 touchdowns en acht interceptions. Zonder twijfel, het is een slecht seizoen. Maar het was geen hopeloos seizoen zoals sommige van de andere jaren. Zijn interceptie percentage was gedaald naar 2.2. Zijn yards per poging stegen naar 6.6.

Maar Russell, die tijdens zijn carrière al dan niet voorgeschreven codeïne siroop gebruikte, had een brutaal paar seizoenen in 2007 en 2009. Hij eindigde zijn carrière met een 7-18 record terwijl hij gooide voor 4.084 yards, 18 touchdowns en 23 intercepties. Zijn mislukkingen zijn uitvergroot door zijn enorme contract (61 miljoen dollar totaal met 32 miljoen dollar gegarandeerd), maar hij is niet de slechtste keuze in de geschiedenis.

Akili Smith, QB, Oregon

Draft details: Cincinatti Bengals. 1999. Derde overall.

Hij sloot zijn carrière af met een 46.6 completion percentage. Dat is verbijsterend slecht, zelfs als je bedenkt dat hij op de universiteit slechts 56,6% voltooide (wat de vraag oproept waarom de Bengals hem als derde kozen). Hij speelde in 22 wedstrijden en was 3-14 als starter. Tijdens zijn laatste twee seizoenen in Cincinnati speelde hij in slechts drie wedstrijden als back-up van een afschuwelijk slechte Jon Kitna (12 touchdowns, 22 interceptions in 2001). Toch zat Smith in het hondenhok van zijn offensieve coördinator vanwege een gebrek aan werkethiek.

Daarom is hij misschien nooit ergens anders in de NFL blijven hangen. Toen Cincy hem eruit gooide, werd hij eruit gegooid door de Packers en Buccaneers en nam hij zijn toevlucht tot spelen in NFL Europe en de CFL.

Charles Rogers, WR, Michigan State

Draft details: Detroit Lions. 2003. Tweede in het algemeen.

Zijn gebrek aan productie is onthutsend. Hij hield het slechts drie seizoenen vol. Hij speelde in slechts 15 wedstrijden. Hij registreerde 22 ontvangsten voor 243 yards en vier touchdowns. Zijn eerste twee seizoenen werden verkort door twee afzonderlijke sleutelbeen blessures. Een schorsing wegens drugsmisbruik verkortte zijn derde seizoen. Daarna hadden de Lions genoeg van hem, en hij heeft nooit meer een NFL-baan gehad.

Hij is echt een wonder van gemiste – en verwaarloosde – kansen.

Ryan Leaf, QB, Washington State

Draft details: San Diego Chargers. 1998. Tweede overall.

Hij werd 4-17 als starter en gooide 14 touchdowns en 36 interceptions. Hij had nooit meer touchdowns dan interceptions in een seizoen. Hij voltooide nooit meer dan 51.1 procent van zijn passes in een seizoen. Hij won nooit meer dan drie wedstrijden in een seizoen. Zijn interceptie percentage was een absurde 5.5 tijdens zijn carrière. In zijn laatste seizoen, was zijn zak percentage 12 procent. Hij deed absoluut niets goed als quarterback.

We weten nu dat Leaf kampte met drugs- en verslavingsproblemen, wat zeker invloed had op zijn vermogen om op het footballveld te presteren. En het is geweldig dat hij zijn leven heeft omgegooid. Toch is hij gemakkelijk de slechtste selectie ooit gemaakt in de geschiedenis van de NFL draft.