Bijna een week geleden kwam ik een vriendin van mijn moeder tegen die ik al zo’n vijf jaar niet had gezien. Nadat ze me had omhelsd en me een compliment had gegeven over de hippe stof die ik droeg, stelde ze me een eerlijke vraag.
Ze vroeg me wanneer ik was afgestudeerd. Ik ben ongeveer zes jaar geleden afgestudeerd. Toen ik haar het nieuws vertelde, zei ze lachend: “Het is dat babygezichtje.”
Ik voelde me achteraf rot, want het was een eerlijke vergissing. We verliezen allemaal de tijd uit het oog en aangezien ik niet getrouwd ben en nog geen kinderen heb, ging ze er misschien gewoon van uit dat ik nog vrij jong was.
Deze specifieke situatie was grappig en vertederend, maar een babyface hebben is niet altijd wat het moet zijn. Mensen die je complimenteren met je jeugdige uiterlijk is geweldig, maar telkens als deze dingen gebeuren, is het uiterst frustrerend.
1. Je wordt overal gekaard.
Als je bent vervloekt met een babyface, zul je merken dat het niet uitmaakt hoeveel make-up je opdoet of hoe volwassen je eruitziet in je broekpak, je wordt nog steeds gekaard. Sommige mensen zeggen dat constant gekaart worden een compliment is.
Helaas, als je met een groep klanten bij een “closing the deal” diner bent en je bent de enige die gekaart wordt, kan het een beetje gênant worden. Door je babyface vraagt iedere uitsmijter en barman zich af of je niet gewoon een kind bent dat haar drankje op wil.
Ik word waarschijnlijk gekaard op mijn 40e verjaardagsfeest.
Je wordt alleen versierd door middelbare scholieren.
Je babyface levert je veel aandacht op van jongere mannen. Het is vleiend, maar het kan ook een beetje uit de hand lopen. Een paar maanden geleden zat ik in de trein en een 17-jarige jongen kwam op me af en dacht dat ik iemand van zijn Engelse les was.
Ik moest uitleggen dat ik niet alleen niet in die klas zat, maar dat ik sinds 2006 geen middelbare school meer had gezien.
Dergelijke ontmoetingen komen vaak voor.
Om het nog erger te maken: de knappe 35-jarige man met peper en zout haar die elke ochtend in je trein zit, zal je nooit ofte nimmer mee uit vragen omdat hij waarschijnlijk denkt dat je nog op de middelbare school zit.
Niemand lijkt je ooit serieus te nemen.
Of het nu je 60-jarige baas is, je 40-jarige collega’s, de dame achter de toonbank van het dure warenhuis of de man bij de autodealer, als het erop aankomt dat je echt grote beslissingen moet nemen, kan je babygezichtje ervoor zorgen dat sommige mensen aan je capaciteiten twijfelen.
Babyface of niet, tegen de tijd dat je achter in de twintig bent, heb je je besluitvaardigheid en zelfs als dat niet zo is, heeft je rimpelvrije gezicht niets te maken met je vermogen om door te breken.
Hoe gek het ook klinkt, ik heb het gevoel dat mijn babyface me promoties heeft gekost. Dus hoewel ik er kan uitzien als een eerstejaarsstudent, heeft mijn jonge uiterlijk me waarschijnlijk kansen van betekenis gekost. Er jong uitzien is geweldig, maar er hangt wel een prijskaartje aan.
Altijd schattig, nooit sexy.
Guy’s noemen je schattig als je een babyface hebt. Het is leuk om schattig genoemd te worden, maar vrouwen willen weten dat ze woeste, sensuele godinnen zijn. Mannen hebben in mijn wangen geknepen en in mijn kuiltjes geprikt.
Ik word ‘engelengezichtje’, ‘poppengezichtje’, ‘schatje’ en alle andere schattige koosnaampjes genoemd die je maar kunt bedenken.
Vrouwen met een babygezichtje zijn nog steeds vrouwen en we willen ook als zodanig worden gewaardeerd. We zijn sterk en mooi, niet alleen maar schattig.