Voor een korte tijd was Downtown Milwaukee in de ban van “het winkelcentrum.”
Voor een paar jaar na de opening in 1982 stroomden mensen naar zowel de nieuw leven ingeblazen Plankinton Arcade als naar “het nieuwe winkelcentrum” ten westen van 2nd Street.
Het voelde alsof het sluiten van 3rd Street tussen Wisconsin en Michigan en het afbreken van veel oude gebouwen – hotels, theaters en meer – om plaats te maken voor het winkelcentrum en vooral zijn overvloedige parkeervoorzieningen, de juiste beslissing was geweest.
De zomer voordat ik naar Milwaukee verhuisde, was ik in de stad op bezoek bij mijn grootouders en was ik op de openingsdag in het winkelcentrum geweest.
Nadat ik hierheen verhuisd was, bracht ik veel tijd door in het winkelcentrum. Ik werkte er bij Woolworth’s en Schwartz Bookshop. Mijn broer had daar ook een baan, net als zijn toekomstige vrouw. Ik ontmoette er voor het eerst een van mijn beste vrienden. Toen ik later, in de jaren tachtig en begin jaren negentig, tweede shift werkte bij de Milwaukee Sentinel, was het foodcourt vaak mijn dinerplek.
Maar de tijd knaagde aan de winkels toen de mensen weer gingen winkelen in de winkelcentra in de voorsteden waarvan de Grand Avenue ze had proberen weg te lokken.
Dus, om het in maart 2019 te bezoeken toen het werd afgebroken om plaats te maken voor nieuwe toepassingen die hoop voor de toekomst bieden, was een opvallend contrast.
Dit verhaal is niet uniek voor Milwaukee. Dezelfde exploitanten zagen bijvoorbeeld hetzelfde traject plaatsvinden in het Union Station winkelcentrum van St. Louis, dat zowel in zijn hoogtijdagen als in zijn verval opvallend veel leek op de Grand Avenue.
Toen ik het begin jaren ’90 bezocht, was Union Station levendig en actief. Rond 2012 waren er lege winkelruimtes afgewisseld met lokale winkels met eenvoudige bewegwijzering en een kale inrichting. In 2017 gluurde ik door de gesloten deuren naar een volledig gesloten winkelcentrum.
Op het laatst slaagde Grand Avenue er niet in om Downtown een langetermijnvonk te geven omdat het de straten de rug toekeerde. Het probeerde een schuilplaats van het trottoir te maken in plaats van het te omarmen en samen te werken aan een Downtown waar mensen wilden zijn.
Terwijl dit laatste wel zou gebeuren, zou het ondanks het winkelcentrum zijn, niet dankzij het. Ik verwacht en hoop dat de nieuwe straatontwikkeling zal leiden tot meer blijvende veranderingen in de binnenstad in de vorm van woningen, kantoren en een nieuwe eetgelegenheid.
Uiteindelijk mis ik het winkelcentrum niet zozeer als wel wat het uit Downtown heeft weggevaagd: een rijke voorraad stevige, aantrekkelijke, vintage architectuur die het Milwaukee van vandaag had kunnen voorzien van prachtige appartementen, veelgevraagde boetiekhotels en andere ontwikkelingen in de klassieke gebouwen die ons volgens velen definiëren.
Maar ik zal toegeven dat ik ook altijd een zwak zal hebben voor het winkelcentrum. Want, al was het maar voor even, het heeft zijn steentje bijgedragen aan de terugkeer van het geluk in Downtown.
Hier zijn wat foto’s uit het Grand Avenue Mall tijdperk:
Aanleg begint, Michigan Street
(FOTO: Ben Juech)
Het winkelcentrum in 1982
(FOTO: Mark Susina)
Tijdens de jaren ’80 was het winkelcentrum hopping
(FOTO: Onbekend, met dank aan Adam Levin/Old Milwaukee Facebook)
Het bood zelfs onderdak aan beroemdheden als Larry the Legend (oktober 1983)
(FOTO: Mark Susina)
Zelfs in 1995 waren er autoshows en drukte
(FOTO: Jeffrey John)
In 2013 ging het langzamer; alleen het foodcourt leek actief
(FOTO: Andy Tarnoff)
Wie kan zich Downtown voorstellen zonder Boston Store?
(FOTO: Andy Tarnoff)
Werkzaamheden aan 3rd Street Market Hall beginnen, begin 2019
(FOTO: Bobby Tanzilo)