In het eerste deel van deze serie schrijf ik over de belangrijkste vereisten voor een audiofiele digitale muziekspeler en deel ik de criteria die ik gebruik om open-source muziekspelers te evalueren. Hier in het tweede deel zal ik deze criteria gebruiken om je te helpen de juiste software voor jouw behoeften te kiezen.
First off, er zijn een heleboel open source muziekspelers die er zijn! En dat is prachtig, want elke speler is ontworpen om iemand (of meerdere mensen) gelukkig te maken, afhankelijk van de functies die ze nodig hebben. Een aantal zeer doordacht ontworpen en populaire spelers voldoen niet aan mijn criterium om muziek direct door te sturen naar mijn DAC, waaronder Amarok (zie deze discussie), Clementine (zie deze discussie), en JuK (de enige informatie die ik kon vinden over het instellen van uitvoerapparaten dateert uit 2005).
Een aantal spelers-Jajuk, Lollypop, Lplayer, Museeks, Musique, Qmmp, en Rhythmbox bevatten geen knoppen (die ik kon vinden) om een uitvoerapparaat te selecteren.
Ik ben ook voorbijgegaan aan Aqualung (compilatie vanaf de broncode vereist), Alsa Player (de kern werd gedumpt toen ik probeerde een 96/24 FLAC bestand aan de afspeellijst toe te voegen), Elisa (de site geeft aan dat het nog steeds in volle ontwikkeling is en momenteel versie 0.2 of 0.3 heeft), Exaile (het lijkt erop dat de huidige versie 4.0.0-rc3 compilatie vanaf de broncode vereist), GNOME Music (wachtte erg lang zonder enig teken dat mijn muziekbibliotheek met succes was geladen), en LXMusic (kon alleen MP3-bestanden aan de afspeellijst toevoegen).
Het elimineren van deze toepassingen liet me er acht over om te beoordelen. Eerst vertel ik wat over elk van deze applicaties en daarna geef ik mijn beoordeling.
8 open source muziekspelers
Audacious
Audacious is beschikbaar in de repositories van mijn systeem. Na de installatie heb ik de ALSA output plugin optie, die automatische bitdiepte ondersteunt, geconfigureerd om de hardware optie voor de DAC te gebruiken. De locatie van mijn DAC, /proc/asound/card1, liet zien dat een 96/24 track correct werd afgespeeld. Ik kon een statische bitrate zien, maar geen teken van de bitrate terwijl een track speelt, noch de sample rate/woordlengte. Er is een soort spectrum analyzer die een ruw idee geeft van het muziekniveau. Cover art leek goed te werken. Voor zover ik kon zien, moet de gebruiker de afspeellijst samenstellen en de speler op de afspeellijst laten draaien. Mijn bibliotheek met zo’n 7.500 liedjes was in minder dan 10 seconden geïmporteerd – wow! Ik had wat moeite om de linkerkant van het scherm te begrijpen; na het laden van mijn bibliotheek, toonde het 15 genres (ik heb er veel meer), dan vier artiesten, dan een album van een van die artiesten. Ik kon URL’s toevoegen, maar er was geen map met streams. Al bij al, niet slecht. Vooral voor degenen die goede herinneringen hebben aan Winamp, maar iets open source willen.
DeaDBeeF
DeaDBeeF – wat een naam! Maar goed, ik installeerde het .deb bestand dat beschikbaar was op de site, wat twee stappen vereiste:
sudo dpkg -i deadbeef-static_0.7.2-2_amd64.deben
sudo apt install -fIk gebruikte Edit > Preferences om de ALSA output plugin te selecteren en mijn DAC’s “Direct hardware device without any conversions.” Ik kon in /proc/asound/card1 zien dat 96/24 tracks correct speelden. De speler toont een statische bitrate, sample rate, word length, en een paar andere items. Vreemd genoeg presenteerde de speler een volumeregelaar die werkte, wat betekent dat er een soort conversie gaande is, tenminste als die regelaar wordt gebruikt. Er is ook een optie om digitale signaalverwerking (DSP) te configureren in Voorkeuren, inclusief een equalizer en een resampler. Ik heb de resampler verwijderd, maar kon de equalizer niet laten wegblijven. Ik ontdekte dat ik de layout kon veranderen door de Design Mode in te schakelen – er zijn daar veel aanpassingsmogelijkheden. Noch het spectrum noch de scope opties gaven me een goede indicatie van hun niveau. De cover art zag er goed uit. Deze speler lijkt ook georiënteerd te zijn op de speellijst. URLs kunnen worden toegevoegd, maar er lijkt geen voorgedefinieerde map te zijn. Net als Audacious, importeerde mijn bibliotheek zeer snel- ik schat minder dan 10 seconden. Het ziet er goed uit, met een serieuze focus op performance en flexibiliteit, minder op eye candy.
Gmusicbrowser
Gmusicbrowser is beschikbaar in de repositories van mijn systeem. Nadat ik het geïnstalleerd had, gebruikte ik het Instellingen menu (het Gnome3 tandwiel rechtsboven) om de uitvoer te configureren om ALSA te gebruiken (nadat het door GStreamer is gehaald) en selecteerde mijn hardware apparaat. Ik kon in /proc/asound/card1 zien dat 96/24 tracks correct afspeelden. Song Properties toont de statische bitrate en sample rate, maar niet de word depth. De speler toont een volumeregelaar, die werkt en ik neem aan wordt beheerd door GStreamer. Gmusicbrowser bevat een groot aantal layout opties-het is mogelijk om de speler er uit te laten zien als vele andere spelers. Ook kun je veel verschillende kolommen toevoegen aan de weergave op track-niveau (b.v. bitrate, kanalen, grootte, sampling rate). Cover art ziet er goed uit. Muziek kan worden afgespeeld vanuit de bibliotheek of een afspeellijst, maar er is geen teken van de mogelijkheid om een stream URL te gebruiken. Het importeren van mijn bibliotheek ging snel, ruim onder de 10 seconden. Het is een zeer degelijke speler die goed past bij mijn GNOME desktop.
Goggles Music Manager
GogglesMM is al geruime tijd een van mijn favoriete spelers. Ik vind het erg prettig dat het direct met ALSA werkt (d.w.z. zonder tussenkomst van de GStreamer pijplijn). Ik installeer het meestal volgens de instructies op de Launchpad pagina, en configureer dan Settings > Preferences > Audio om de ALSA driver en het hardware apparaat voor mijn DAC te gebruiken, met de No Resampling box aangevinkt en Replay Gain uit. Ik kan in /proc/asound/card1 zien dat 96/24 tracks correct spelen. De enige indicatie van sample rate en woordlengte verschijnt op albums met hoge resolutie (bijvoorbeeld “24/96” in witte tekst op een groen vakje rechtsonder op de albumcover in het albumdisplaypaneel). Zoals verwacht is er bij een directe verbinding met de ALSA hardware interface geen mogelijkheid om het volume in te stellen of op een andere manier met de datastroom te rommelen. De algehele organisatie van de UI lijkt redelijk goed. U kunt met kleuren spelen en de cover of songtekst weergave aan of uit zetten. Cover art lijkt goed te worden afgehandeld. Het kan muziek afspelen van een album of een afspeellijst en URL streams kunnen worden gedefinieerd en afgespeeld. Het importeren van de bibliotheek gaat redelijk snel, minder dan 20 seconden voor mijn bibliotheek. Het is echt een solide en doelgerichte speler zonder franje.
Guayadeque
Guayadeque is al heel lang mijn favoriete speler. Ik installeer het over het algemeen volgens de instructies op de installatie pagina, die een goede samenvatting geeft van zowel het werken vanuit de broncode als het gebruik van de voor-gecompileerde binaries op Launchpad (voor degenen die Ubuntu gebruiken). Eenmaal geïnstalleerd, gebruik ik View > Preferences > Playback om de output te configureren als ALSA en de hardware interface van mijn DAC. Ik kan in /proc/asound/card1 zien dat 96/24 tracks correct afspelen. Als er muziek wordt afgespeeld, kan ik de statische en momentele bitrates zien, het bestandsformaat, de niveaus (peak, average, peak hold… wow!). Ik zie nergens de bitdiepte of sample rate van de bestanden. De onmiddellijke bitrate is echter wel cool-ik heb ooit een nummer gezien dat 96/24 zou moeten zijn maar een erg lage bitrate had; het bleek 96/16 te zijn, wat vrij ongewoon is. Hoewel Guayadeque gebruik maakt van GStreamer, is er geen onbedoelde mogelijkheid om te knoeien met niveau-instellingen en dergelijke als de hardware level interface is geselecteerd, tenzij de DAC hardware volumeregeling heeft. Ik hou van de algemene organisatie van de UI, en het is vrij configureerbaar. Cover art wordt goed afgehandeld. Muziek kan afgespeeld worden vanuit het album of de afspeellijst, stream URLs kunnen gedefinieerd worden, en een aantal stream URL databases zijn voorzien (bijvoorbeeld Shoutcast). Ook vermeldenswaard is Guayadeque’s geweldige “smart playlist” functie (die nummers uit mijn bibliotheek in de wachtrij zet die lijken op het nummer dat wordt afgespeeld). Mijn bibliotheek is geïmporteerd in minder dan 20 seconden. Het is een geweldige speler.
Quod Libet
Quod Libet is ook een regelmatige speler op mijn computer geweest. Het staat in mijn repositories, dus installeer ik het van daaruit. Het configureren van de uitvoer is een beetje een uitdaging; deze pagina van de documentatie is erg behulpzaam (en dit is een goed moment om te vermelden dat de Quod Libet documentatie, in het algemeen, uitstekend is). In mijn geval, Bestand > Voorkeuren > Afspelen staat me toe om de uitvoer (GStreamer) pijplijn in te stellen op alsasink device=hw:1,0 op welk punt ik goed ben om te gaan. Ik kan in /proc/asound/card1 bevestigen dat 96/24 tracks correct spelen. De speler biedt een groot aantal kolommen aan en is blijkbaar op de hoogte van bitdiepte en sample-rate, maar ik ben er niet in geslaagd om ze op een van de displays te zien te krijgen. Ik zie wel de statische bitrate. Quod Libet gebruikt GStreamer, en de volumeregeling werkt “zelfs als het niet zou moeten”. De UI is goed georganiseerd “out of the box” en gemakkelijk te configureren. Cover art wordt goed behandeld. Muziek kan worden afgespeeld vanuit een album, een afspeellijst, of stream URL’s, en stream URL databases zijn aanwezig. Mijn bibliotheek is zeer snel geïmporteerd, in minder dan 10 seconden. Quod Libet is een zeer goede speler met prachtige documentatie.
Strawberry
Strawberry is een vork van Clementine gemaakt door Jonas Kvinge. Ik vind Strawberry wel wat hebben – het biedt veel van de aantrekkelijkheid van Clementine terwijl ik de uitvoer ervan kan omleiden naar mijn DAC. Ik heb de laatste build voor mijn distro gedownload, geïnstalleerd en geconfigureerd voor gebruik met mijn DAC met Tools > Settings > Backend om “Uitvoer naar een geluidskaart via ALSA” te selecteren en heb mijn DAC geselecteerd in het drop-down menu en de hardware interface. Ik kan bevestigen in /proc/asound/card1 dat 96/24 tracks correct spelen. De Context knop (de aardbei) linksboven laat details zien van wat er speelt, inclusief de sample rate, bit diepte, statische bitrate, de engine (GStreamer), en het apparaat. Deze kunnen ook worden getoond in de lijst van tracks. De volumeregeling werkt (vanwege GStreamer, denk ik). Cover art is goed uitgevoerd. Muziek kan worden afgespeeld vanuit het album of de afspeellijst, maar stream URL’s lijken niet te worden ondersteund. Mijn bibliotheek is zeer snel geïmporteerd, in minder dan 10 seconden. Kortom, het is een erg goede speler en een erg nuttige fork van Clementine.
Cantata
Cantata is een front-end voor de MPD muziekspeler back-end, en het is een erg fijne speler combo. Op dit moment gebruik ik Cantata/MPD niet op mijn desktop, maar ik gebruik Cantata om mijn thuis muziek server te bedienen (waarop MPD headless draait). Zowel Cantata als MPD zijn beschikbaar in de repositories van mijn distro, en MPD is beschikbaar in de repositories voor de distro die ik draai op mijn muziekserver. Het configureren van MPD is wat meer werk dan de gemiddelde desktop muziekspeler; je kunt lezen over mijn inspanningen. Het configureren van Cantata is een fluitje van een cent; de configuratieschermen bevatten veel nuttige hints en de code werkt echt goed, in tegenstelling tot sommige MPD clients die ik zou kunnen noemen. MPD biedt directe toegang tot ALSA apparaten, en ik kan in /proc/asound/card2 op de muziekserver bevestigen dat 96/24 tracks correct spelen. Cantata pikt de statische bitrate, sample rate en bit diepte van het bestand op van MPD en toont dit in het “info” scherm voor de track die speelt. Dynamische informatie, zoals momentele bitrate of niveau, wordt niet geleverd door het MPD protocol. Cover art is lastig; de beste manier om hiermee om te gaan is om een webserver te installeren op de muziekserver en deze te configureren om cover art bestanden te delen. Ik speel een beetje vals en bewaar een lokale kopie van de cover art op de desktop die ik gebruik om Cantata te draaien. Cantata zal ook art vinden die geassocieerd is met de artiesten. Cantata kan muziek afspelen van een album, afspeellijst, of stream URL, en het bevat een mooie database van stream URLs. Het is de beste MPD controller en een prima speler in combinatie met MPD.
Beoordeling van de muziekspelers
De volgende tabel laat mijn beoordeling zien van de verschillende open source muziekspelers die ik heb geprobeerd. Ik heb de spelers in twee groepen verdeeld: de meeste zijn standalone muziekspelers en een is een muziekspeler front-end gebruikt in combinatie met een muziekserver zoals MPD.
Ik heb elke toepassing geëvalueerd op basis van de criteria die ik in deel 1 heb geschetst. Hier is het beoordelingsschema dat ik gebruik:
- 5 punten voor de configureerbaarheid van ALSA
- 2 punten voor het volledig voldoen aan een criterium
- 1 punt voor het gedeeltelijk voldoen aan een criterium
- 0 punten voor het niet voldoen aan een criterium
| Player | ALSA config |
Sample rate/ woordlengte |
Bitrate tijdens het afspelen |
Muziekniveau tijdens het afspelen |
Cover art | Afspeellijst optioneel |
Slimme playlist |
Goede UX | Stream radio | Totaal |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Maximale waardering | 5 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 21 |
| Audelijk 3.9-2 | 5 | 0 | 0 | 1 | 2 | 0 | 0 | 2 | 1 | 52% |
| DeaDBeeF 0.7.2 | 5 | 2 | 1 | 1 | 2 | 0 | 0 | 2 | 1 | 67% |
| Gmusicbrowser 1.1.15 | 5 | 1 | 1 | 0 | 2 | 2 | 0 | 2 | 0 | 62% | GogglesMM 1.2.1 | 5 | 2 | 0 | 0 | 2 | 2 | 0 | 2 | 1 | 67% | Guayadeque 0.4.5 | 5 | 0 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 90% |
| Quod Libet 4.1.0-1 | 5 | 0 | 0 | 0 | 2 | 2 | 0 | 2 | 2 | 62% |
| Strawberry 0.4.2-121 | 5 | 2 | 1 | 0 | 2 | 2 | 0 | 2 | 0 | 67% |
| MPD-gebaseerde speler: | ||||||||||
| Cantata 2.3.0 | 5 | 2 | 0 | 0 | 2 | 2 | 0 | 2 | 2 | 71% |
Daar heb je het. Acht audiofiele spelers die resampling vermijden (hoewel ik denk dat ik de voorkeur geef aan de spelers die rechtstreeks met ALSA praten zonder dat er GStreamer aan te pas komt) om de bits over te dragen aan de DAC om sublieme muziek te maken. Voor de rest bieden ze verschillende mogelijkheden en een verschillende organisatie, van de minimalistische Audacious tot de super-configureerbare Quod Libet tot de kameleon Gmusicbrowser. Een speciale vermelding waard zijn de uitstekende niveaumeters en de slimme afspeellijstfunctie in Guayadeque.