Andrew Kraft headshot“Data-Driven Thinking” wordt geschreven door leden van de mediagemeenschap en bevat frisse ideeën over de digitale revolutie in de media.

De column van vandaag is geschreven door Andrew Kraft, een principal bij AQKraft Advisory Services en een voormalig ad tech executive, meest recentelijk bij Maven en AppNexus.

Anderhalf jaar geleden, ruim voor de recente protesten tegen systemisch racisme, werd ik door een collega bij Maven benaderd over de termen blacklist en whitelist. Mijn collega was een zwarte professional – een leider in het bedrijf – die, nadat ik een interne presentatie had gegeven over onze whitelisting- en blacklisting-strategie, mij vroeg om het bedrijf te laten stoppen met het gebruik van die specifieke uitdrukkingen.

Hij legde uit dat het er niet toe deed dat de etymologie van de termen niets met racisme te maken had. De term zwarte lijst werd voor het eerst gebruikt in de vroege jaren 1600 om een lijst te beschrijven van mensen die verdacht waren en dus niet te vertrouwen, legde hij uit. Maar wat ook de oorsprong van de woorden moge zijn, mijn collega drukte me op het hart hoe ongemakkelijk hij het vond om elke dag te leven in een wereld waarin zwart werd gelijkgesteld met slecht en wit met goed.

Het deed me denken aan een iconisch BBC-interview met Muhammad Ali in 1971, waarin hij memoreerde dat alle positieve dingen waarmee hij was opgegroeid wit waren, van White Cloud tissue papier tot het Witte Huis, terwijl alle negatieve dingen, van de pech van een zwarte kat tot de term chantage, zwart waren. Bijna 50 jaar later is die taalkundige meetlat nog springlevend.

Dit gesprek veranderde de manier waarop ik denk over de taal die we gebruiken, want toen drong het pas echt tot me door: Taal creëert cultuur veel meer dan cultuur taal creëert. De woorden die we gebruiken doen ertoe.

Lang voordat iemand kon beweren dat zo’n verandering in onze terminologie deel uitmaakte van een politieke agenda of zelfs een sociale agenda, werd ik door deze collega aangespoord om me in plaats daarvan te richten op de humanistische agenda. We hebben industriejargon dat mensen actief ongemakkelijk maakt. Er was geen reden voor ons om dat goed te vinden, ongeacht de herkomst van een uitdrukking.

We hebben bij Maven een standpunt ingenomen en de zwarte lijst veranderd in blocklist. We hebben ook gekeken naar de term whitelist, en na een korte flirt met de term includelist, hebben we besloten dat allowlist een meer accurate weergave van de betekenis was. In al onze klantvergaderingen hebben we beschreven waarom deze nieuwe termen op ons materiaal stonden, en toch, hoewel iedereen ons leek te steunen, hebben maar weinig andere bedrijven de verandering in hun eigen inspanningen doorgevoerd.

Hoewel grote bedrijven als Microsoft en Google al bijna een decennium lang soortgelijke losse richtlijnen hebben, hebben maar weinig bedrijven de verandering tot een echt mandaat gemaakt. Onlangs zijn er echter een aantal oproepen geweest om actie te ondernemen met betrekking tot deze en soortgelijke voorwaarden. De advertentie-industrie reageert daar gelukkig op. Medio juni zijn MediaMath en SpringServe bijvoorbeeld begonnen met het veranderen van hun interfaces om van blacklist naar blocklist te gaan en van whitelist naar allowlist.

Ik heb verschillende mensen deze termen slechts “subtiele vormen van racisme” horen noemen. Ze zijn niet subtiel. Ze zijn een voortzetting van waar Muhammad Ali – en mijn voormalige collega bij Maven – over sprak: een systematisch stigma dat wordt veroorzaakt door het gebruik van dezelfde termen die de kleur van onze huid beschrijven als een scheidslijn tussen goed en slecht.

De reden om onze terminologie te veranderen is simpel. Ongeacht onze politieke voorkeur of onze eigen afkomst, is er geen enkel voordeel verbonden aan het creëren van dissonantie tussen onze collega’s door een reeks verouderde, polariserende termen te blijven gebruiken. In plaats daarvan kunnen we deze en soortgelijke uitdrukkingen uit onze omgeving verwijderen en onszelf daardoor misschien toestaan samen een nieuwe cultuur te creëren.

Laat er geen bastion meer zijn voor opruiend jargon. Gebruik blocklist, niet blacklist, en allowlist, niet whitelist. Maak de verandering.

Volg Andrew Kraft (@aqkraft) en AdExchanger (@adexchanger) op Twitter.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *