Albus Perkamentus was meer dan dertig jaar lang het schoolhoofd van Zweinstein, een periode die beide pogingen van Voldemort om de tovenaarswereld over te nemen omvatte. Albus Perkamentus, die beschouwd werd als de machtigste tovenaar van zijn tijd, werd onderscheiden met de Orde van Merlijn, Eerste Klasse, en was de Opperste Dreuzel van de Internationale Confederatie van Tovenaars en HoofdTovenaar van de Wizengamot.
Hoewel Albus Perkamentus in zijn latere jaren net zo bekend stond om zijn excentriciteit, zachte humor en niet aflatende vriendelijkheid als om zijn magische capaciteiten, schaamde hij zich diep voor sommige dingen die hij deed – en dacht – in zijn jeugd. Hij leerde op de harde manier over de verleidelijkheid van macht, en de kosten ervan, en de rest van zijn leven probeerde hij de duistere impulsen in de tovenaarsmaatschappij te begrijpen en te beheersen.
Perkamentus was de oudste van de drie kinderen van Kendra, een in Dreuzels geboren heks, en Percival Perkamentus, een tovenaar. Toen Albus tien was en zijn broer Aberforth acht, werd het gezin getroffen door een tragedie die voortkwam uit de wrijving tussen de Dreuzelwereld en de tovenaarswereld, en die het gezin voor altijd veranderde. Albus’ zesjarige zusje Ariana werd door drie Dreuzeljongens in elkaar geslagen toen ze hen bang maakte door magie te bedrijven. Ze overleefde het, maar was zo zwaar gewond dat haar ontwikkeling blijvend beschadigd was. Haar broer Aberforth vertelde Harry dat ze weigerde haar magie te gebruiken, maar die ook niet kon verwijderen, en dat maakte haar gek.
Toen hun vader Percival naar Azkaban werd gestuurd omdat hij de jongens had aangevallen die Ariana hadden verwond, besloot Kendra de toestand van haar dochter geheim te houden en verhuisde het gezin van Mould-on-the-Wold naar Godric’s Hollow waar het gezin op zichzelf bleef. Albus, en later Aberforth, zouden naar Zweinstein gaan, maar Ariana bleef verborgen, en haar magie ongetraind en ongecontroleerd.
Albus werd een uitmuntende leerling op Zweinstein, en stond op het punt om in 1899 met Elphias Doge op een grote tournee door de tovenaarswereld te gaan, toen Ariana per ongeluk hun moeder Kendra doodde. In plaats van de wereld rond te reizen en een grote carrière op te bouwen, bleef Albus met tegenzin om voor Ariana te zorgen. Die zomer ontmoette hij de jonge Gellert Grindelwald en raakte in de ban van Gellert en zijn ideeën: visioenen over de heerschappij van tovenaars, en zijn zoektocht naar de drie Doodsbloemen. Ariana werd verwaarloosd terwijl Albus smoorverliefd werd op Gellert en sprak over tovenaarsovernames “voor het grotere goed” van de wereld. Uiteindelijk confronteerde Albus’ broer Aberforth de twee over Ariana, er ontstond een gevecht en Ariana werd gedood. Gellert vluchtte, en Albus realiseerde zich waartoe zijn vriend in staat was, en waar zijn ideeën hen gebracht zouden hebben. Albus had de rest van zijn leven veel spijt van zijn rol in de dood van zijn zus.
In plaats van de wereld te veroveren, vermeed Albus de politiek en concentreerde hij zich op de wetenschap, ontdekte hij de twaalf toepassingen van drakenbloed en onderzocht hij alchemie met Nicholas Flamel. Een paar jaar nadat hij Zweinstein had verlaten, werd hij professor op Zweinstein, waar hij Transfiguratie doceerde. In 1938 werd Tom Riddle toegelaten tot Zweinstein. Terwijl anderen onder de indruk waren van zijn genialiteit, begon Perkamentus zich te storen aan Tom’s fascinatie voor macht en wreedheid jegens anderen. Terwijl Europa afgleed naar totalitarisme en oorlog, raakte Tom Riddle gefascineerd door soortgelijke ideeën van tovenaars suprematie. Hij veranderde zijn naam in Lord Voldemort en begon machtsobjecten te verzamelen en manieren te zoeken om de dood te bedriegen. Na Perkamentus’ spectaculaire nederlaag tegen zijn vroegere vriend Grindelwald in 1945, werd Albus Perkamentus de enige tovenaar die Voldemort vreesde.
Toen Heer Voldemort en de Dooddoeners in de jaren zeventig begonnen met hun brute onderwerping van de tovenaarsgemeenschap en het Ministerie van Toverkunst het niet aankon, vormde Perkamentus (nu schoolhoofd van Zweinstein) de Orde van de Feniks om te vechten tegen Voldemort en voor de rechten van Dreuzels en in Dreuzels geboren tovenaars. De Orde leed enorme verliezen, maar zegevierde toen Voldemorts macht werd gebroken door Lily Potters instinctieve zelfopoffering voor haar zoontje Harry, “de jongen die leefde”. Perkamentus leverde de wees Harry uit aan zijn Dreuzeltante voor bescherming, en een tienjarige periode van relatieve vrede brak aan.
Gelukkig voor bijna iedereen overleefde Voldemort en kreeg hij uiteindelijk genoeg van zijn kracht terug om opnieuw te proberen zijn monsterlijke ambities waar te maken. Perkamentus realiseerde zich dat de beste hoop van de tovenaarswereld lag in een elfjarige jongen genaamd Harry Potter, die net was begonnen met zijn schoolopleiding op Zweinstein, want Harry was al voor zijn geboorte voorspeld degene te zijn met “de kracht om de Duistere Heer te verslaan”. Deze keer had Perkamentus een onwaarschijnlijke bondgenoot, voormalig Dooddoener en Toverdrankenmeester Severus Sneep.
Harry was vanaf het begin de man van Perkamentus; Perkamentus had veel meer moeite met de relatie. In plaats van een pion die moest worden klaargestoomd voor opoffering, had hij een verwaarloosd, liefhebbend, moedig kind dat zowel zelfverzekerd als onbaatzuchtig genoeg moest zijn om het ondenkbare te doen. Op Harry’s eerste Kerstmis gaf Perkamentus Harry zijn vaders onzichtbaarheidsmantel, een zeldzaam voorwerp met ongewone kracht, en wachtte vervolgens af wat hij ermee zou doen. Deze vreemde, afstandelijke manier van lesgeven was zeer effectief bij Harry, maar het stelde Perkamentus ook in staat een “oude mannen fout” te maken en de volledige onthulling van de details en implicaties van Trelawney’s voorspelling aan hem uit te stellen.
Perkamentus maakte nog een fout, maar deze was fataal. Terwijl Harry leerde zijn vrienden, zijn kracht en zijn instincten te vertrouwen, was Perkamentus begonnen met de jacht op Tom Riddle’s Horcruxes en ontdekte dat hij niet immuun was voor de verlokkingen van de Deathly Hallows. Hij had de Toverstaf al (die hij in de strijd van Grindelwald had afgepakt), Harry had de legendarische Onzichtbaarheidsmantel, en in de Peverell-ring zat de Steen der Wederopstanding waarmee hij zijn ouders en zusje weer zou kunnen zien. Onnadenkend deed hij de vervloekte ring aan zijn rechterhand. Nadat hij de schade had ingeperkt, vertelde Sneep Perkamentus later dat hij de verspreiding van de schade niet helemaal kon tegenhouden, omdat het een soort vloek was die mettertijd sterker werd. Perkamentus had nog ongeveer een jaar om de gebeurtenissen vorm te geven voordat hij stierf.
Severus Snape had zijn woord aan Perkamentus zoveel jaar geleden waargemaakt, en Harry’s leven beschermd terwijl hij zijn geloofwaardigheid bij Voldemort behield. Nu, op dit kruispunt, dwong Perkamentus Snape meedogenloos hem nog één ding te beloven – hem te doden, indien nodig, om zijn dekmantel te behouden en de jonge Draco Malfoy de ervaring te besparen. Perkamentus liet Harry in zijn laatste levensjaar zien hoe hij op Horcruxes moest jagen, en liet aanwijzingen achter over de Deathly Hallows die Harry en zijn vrienden zelf moesten uitzoeken. Hij kende Harry inmiddels goed genoeg om er zeker van te zijn dat hij – in tegenstelling tot hemzelf – niet lang in de verleiding zou komen. Perkamentus werd vermoord door Severus Sneep in juni 1997 en begraven in een wit marmeren tombe op het terrein van Zweinstein.
Geboortenaam: Albus Percival Wulfric Brian Perkamentus (OP8).
Andere namen: Voldemort verwijst naar hem als “die kampioen van de gewone mensen, van Mudbloods en Muggles” (GF33).
Geboortedatum: 1881 (JKR), waarschijnlijk in juli of augustus. Deze datum komt in de plaats van Jo’s uitspraak in 2001 dat Perkamentus “ongeveer 150 jaar oud” was (Blauwe Neuzen Dag) en past beter bij de data die in Boek 7 staan. Wat betreft zijn geboortemaand zegt Rita dat Perkamentus “bijna” 18 jaar was toen hij Zweinstein verliet in juni, maar nog 17 was toen hij Grindelwald ontmoette (DH18). Ergens tijdens Grindelwald’s verblijf in Godric’s Hollow werd Perkamentus 18, dus de maand van zijn geboorte lijkt juli of augustus te zijn.
Datum: juni 1997 (toen hij werd vermoord door Severus Sneep), maar 1996 volgens Rowling’s Tovenaar van de Maand verklaring (JKR).
APPEARANCE
Ogenkleur: blauw.
Haarkleur: wit (oorspronkelijk kastanjebruin).
Andere kenmerken: Litteken in de vorm van de Londense metro boven zijn knie (PS1). Na de zomer van 1996 verdorde, zwartgeblakerde rechter(tover)hand (HBP3).
De ring: “Hij was groot, nogal onhandig gemaakt van wat leek op goud, en was bezet met een zware zwarte steen die in het midden was gebarsten.” Gedragen aan Perkamentus’ linkerhand vanaf ongeveer dezelfde tijd dat hij zijn rechterhand verwondde (HBP4).
Na de toverdrank: Zijn gezicht is vochtig en zo bleek als een Inferi. Zijn mondhoeken trillen.
Beschrijvingen uit de boeken:
“Hij was lang, mager, en heel oud, te oordelen naar het zilver van zijn haar en baard, die beide lang genoeg waren om in zijn gordel te stoppen. Hij droeg lange gewaden, een purperen mantel die over de grond wapperde, en hooggehakte laarzen met gespen. Zijn blauwe ogen waren licht, helder en glinsterden achter een halve maanbril en zijn neus was erg lang en krom, alsof hij minstens twee keer gebroken was.”(PS1)
“Hij droeg een halve maanbril, had een lange, kromme neus en golvend zilver haar, baard en snor.”(PS6)
“Professor Perkamentus, hoewel erg oud, gaf altijd een indruk van grote energie. Hij had anderhalve meter lang zilver haar en baard, een halve maan bril, en een extreem scheve neus. Hij werd vaak beschreven als de grootste tovenaar van zijn tijd, maar dat was niet waarom Harry hem respecteerde. Je kon er niets aan doen dat je Albus Perkamentus vertrouwde…” (PA5)
Het zilverachtige licht van de Pensieve verlichtte Perkamentus’ gezicht, en het viel Harry plotseling op hoe oud hij eruit zag. Hij wist natuurlijk dat Perkamentus ouder werd, maar op de een of andere manier had hij Perkamentus nooit echt als een oude man gezien (GF30).
Na de Slag om het Departement van Mysteries is Perkamentus’ rechter(toverstok)hand door iets verwond. Het was “zwartgeblakerd en verschrompeld; het leek alsof zijn vlees was weggebrand.” (HBP3)
DUMBLEDORE op HOGWARTS
Eerste jaar: 1892.
Huis: Gryffindor (pm)
Schoolprijzen, etc.: “Heb hem persoonlijk geëxamineerd in Transfiguratie en Charms toen hij N.E.W.T.s deed… Deed dingen met een toverstok die ik nog nooit gezien had…” -Griselda Marchbanks (OP31). “Hoofd van de school, prefect, winnaar van de Barnabus Finkley Prijs voor buitengewone toverspreuken, Britse jeugdvertegenwoordiger in het Wizengamot, winnaar van de gouden medaille voor baanbrekende bijdrage aan de Internationale Alchemisten Conferentie in Caïro.” (DH18)
Carrière: Rond 1913 was hij professor Gedaanteverwisseling op Zweinstein (CS17, WFT); Schoolhoofd van Zweinstein rond 1965 tot aan zijn dood.
Familie
Aangeboren: Halfbloed (zijn moeder Kendra was Dreuzelgeboren) (DH8).
Moeder: Kendra Perkamentus, per ongeluk vermoord in 1899 door haar 14-jarige dochter Ariana, die geestelijk instabiel was.
Vader: Percival Perkamentus, gevangen gezet ca 1890 in Azkaban voor een aanval op Dreuzels toen Albus ongeveer 10 jaar oud was.
Broers en zussen: Jongere broer Aberforth (geboren 1883 of 1884) en zus Ariana (geboren 1884 of 1885, overleden 1899); beide broers worden achtervolgd door de toevallige dood van hun zus (DH3).
Locatie van ouderlijk huis: Mould-on-the-Wold tot de aanval op zijn zus, daarna Godric’s Hollow.
Relaties: Werd verliefd op Gellert Grindelwald toen Albus 17 was, maar werd “vreselijk door hem teleurgesteld” toen hij besefte waartoe Gellert in staat was (CH2).
Huisdier: Fawkes, een feniks.
Vaardigheden
Toverstok: De Elder Toverstok, een van de drie Deathly Hallows (DH).
Andere apparaten:
Put-Outer, alias Deluminator (PS1)
Horloge met twaalf wijzers en planeetjes in plaats van cijfers (PS1)
Spiegel van Erised (PS12)
Ongenaamde tere zilveren instrumenten (CS12, OP)
Pensieve (GF30)
Peverell-ring (HBP4)
Vaardigheden:
Alchemie
Transfiguratie
Occlumency / Legilimency (OP37)
Kan spreuken uitspreken zonder toverstok
Kan onzichtbaar worden zonder mantel (PS12)
Kan boodschappen versturen met zijn Patronus (GF28), een feniks (JKR)
Spreekt Mermish (GF26) en een taal die Harry niet verstond (HBP26); Hij verstond ook Spreektaal (BLC) en Parseltongue (HBP10, BLC).
Sokken: Houdt van een paar warme sokken.
Favoriete etenswaren: sorbet citroenen (PS1), Kakkerlak Clusters, warme chocolademelk, frambozenjam, Zure Pops.
Organisaties & geledingen: Orde van Merlijn, Eerste Klasse, en Groot Tovenaar; Oprichter en Geheimhouder, Orde van de Feniks (OP6); Opperste Dreuzel van de Internationale Confederatie van Tovenaars (tijdelijk “weggestemd” OP5); Opperste Tovenaar van de Wizengamot (tijdelijk gedegradeerd OP5).
Chocoladekikkerkaartje voor Albus Perkamentus, copyright Warner Brothers
Ook beroemd om: Het verslaan van de duistere tovenaar Grindelwald in 1945; het ontdekken van de 12 toepassingen van drakenbloed.
Patronus: Phoenix. Voerde Patronus Charm uit tijdens Zwerkbalwedstrijd in 1993, maar vorm was onduidelijk (PA9). Opnieuw uitgevoerd in 1995, toen het werd beschreven als een “spookachtige vogel” (GF28). JKR bevestigde dat Perkamentus’ Patronus een feniks is (EBF 2004).
Grootste verlangen (‘Erised’): Dat zijn familie weer hersteld en liefdevol is (BLC).
Veelste angst/herinnering: Het zien sterven van zijn zus (BLC).
Opsluiting: Fudge en Dolores Umbridge probeerden hem te arresteren voor het illegaal vormen van een leger, maar slaagden daar niet in (OP27).
Gringotts kluis: 713 (streng beveiligd); bevatte de Steen der Wijzen (PS5).
Verliefdheden: breipatronen (HBP4), kamermuziek en tenpin bowling (PS6).
Chocoladekikkerkaart:
ALBUS DUMBLEDORE
Huidig schoolhoofd van Zweinstein.
Door velen beschouwd als de grootste tovenaar van de moderne tijd, is Perkamentus vooral beroemd om zijn nederlaag tegen de duistere tovenaar Grindelwald in 1945, voor de ontdekking van de twaalf toepassingen van drakenbloed, en zijn werk aan de alchemie met zijn partner, Nicolas Flamel.
Professor Perkamentus houdt van kamermuziek en tenpin bowling.