Wat is een genetkat?
Een katachtige carnivoor met een luipaardpatroon – de genetkat is een uniek beestje dat zeker de aandacht zal trekken tijdens uw Afrikaanse safari. Ook al hangt hij rond de safari-lodge met zijn zeer kenmerkende muskusachtige geur, het is zeker geen kat! Zijn naaste familieleden zijn de mangoest en de civet en er komen 17 genetkatensoorten voor in de grootste delen van Afrika. Het is ook niet ongewoon om leden van de familie van de genetkat op het Europese continent aan te treffen.
Waar leven genetkatten?
Gemeenschappelijk over het grootste deel van het Afrikaanse continent, dankzij zijn complexe evolutionaire geschiedenis in Afrika, is de genetkat van vandaag goed aangepast aan verschillende soorten Afrikaanse habitats, van bosrijke omgevingen tot grasland. Drie van de meest waarschijnlijke genetkatten zijn de grootgevlekte genetkat, de kleingevlekte genetkat en de gewone genetkat.
De grootgevlekte genetkat komt voor op bijna het hele Afrikaanse continent, van Ethiopië in het noorden tot Zuid-Afrika in het zuiden, maar hij vermijdt de woestijn en halfwoestijngebieden van de Sahara en de Kalahari. De kleingevlekte genet komt algemeen voor in heel zuidelijk Afrika, hoewel ook bekend is dat hij de drogere gebieden, zoals Namibië, mijdt. Genetachtigen zijn kleine carnivoren met een gewicht van ongeveer twee kilogram, naargelang het om een groot- of een kleingevlekte genet gaat. De grootte kan variëren en een betrouwbaarder onderscheid tussen de twee genetten is de kleur van hun staartpunten! Grootgevlekte genetkatten hebben een staart met zwarte punten, terwijl kleingevlekte genetkatten een staart met witte punten hebben.
Wat eten genetkatten?
Genetkatten kunnen eindeloos foerageren op insecten en vruchten in grasland en bosranden, waardoor ze dieren zijn met een nogal eigenaardig dieet. Ze staan ook bekend om hun jacht op kleinere zoogdieren, vogels, eieren, knaagdieren en zelfs amfibieën zoals kikkers, waardoor ze allround Afrikaanse wilde dieren zijn. Het zijn drukke kleine dieren in het wild, die urenlang in bomen klimmen om op vogels of vogeleieren te jagen, of over graslandrotsen klauteren op zoek naar kleinere prooien. Omdat ze ongelooflijk beweeglijk en flexibel zijn, kunnen ze ook op obscure plaatsen jagen en zich verstoppen – geen hol is te klein of geen boom te hoog voor deze dapperen.
Zijn genetkatten bedreigd?
Beschermers melden gelukkig dat genetkattenpopulaties groot zijn en groeien, en dat ze maar heel weinig bedreigingen voor hun voortbestaan kennen. Genetkatten hebben een breed dieet en kunnen overleven op vele soorten prooi en voedsel. Dit zou een van de belangrijkste redenen zijn waarom zij het goed doen in de Afrikaanse overlevingsrace. Een andere reden is hun anatomie – met hun lage zwaartepunt en beweeglijkheid kunnen ze verschillende roofdieren, waaronder caracals, luipaarden, honingdassen en zelfs grote uilen, ontlopen en te slim af zijn.
Genets zijn bekend met het binnendringen van menselijke gebieden tijdens de winter, hoewel ontwikkeling en verstedelijking ook bijdragen aan deze aantasting. Dit leidt tot conflicten tussen stads- en wilde dieren, net als in de landbouwgemeenschappen rond natuurlijke omgevingen. Ondanks de geringe grootte van de genetkat, is het ook niet ongewoon dat hij in gebieden waar de struiken slecht zichtbaar zijn, wordt aangezien voor een luipaard, vooral vanwege zijn luipaardachtige tekening. Dit leidt tot een aantal onnodige sterfgevallen en onbedoelde jacht op genetkatten.
Waarom worden genetkatten voor katten aangezien?
fgezien van de voor de hand liggende reden – dat ze er van nature erg katachtig uitzien – kunnen we de oude Grieken voor deze verkeerde benaming bedanken. Er wordt gezegd dat in de oudheid genetkatten werden voorgesteld als ratten- en knaagdierenvangers in huiselijke kring. Dit werd de traditionele gedachte, en oude Griekse wandtapijten vertellen verhalen van genetkatten als huiselijke rattenvangers, maar met de hulp van biologie-experts weten we nu dat genetkatten inderdaad geen katten zijn.
Genets zijn nachtdieren
Op uw Afrikaanse safari is de kans groter dat u ze ziet tijdens een night drive of een safari bij zonsondergang, omdat het meestal nachtelijke jagers zijn. Overdag zijn ze minder actief en rusten ze het liefst onder de vegetatie of, als de omgeving het toelaat, in bomen, grotten of holen. Het is heel goed mogelijk om genetkatten overdag te zien, maar met een ongeoefend oog is dat moeilijk, omdat ze naadloos opgaan in hun omgeving.
Zijn het goede huisdieren?
Met hun slanke vorm en luipaardachtige vachttekening hebben genetkatten helaas tot onze verbeelding gesproken en de markt voor huisdieren veroverd. Maar genetkatten blijven wilde dieren en worden niet aanbevolen als exotische huisdieren. Zelfs het voldoen aan hun meest elementaire dieet kan problematisch zijn, aangezien genetkatten zijn geëvolueerd om te overleven op een vrij breed en ingewikkeld dieet. Als nachtdieren zullen genetkatten het moeilijk hebben als zij als huisdier in een huishouden worden geplaatst. Genetkatten zijn nauwelijks aaibare huisdieren te noemen. Genetkatten zijn solitaire dieren en leven alleen in groepen wanneer zij hun jongen grootbrengen en zelfs dan leven zij slechts enkele maanden in groepen. Ook leven mannetjes en vrouwtjes apart van elkaar en zijn niet gesteld op sociaal gedrag zoals men dat van een huisdier zou verwachten. Elk voor zich hebben genetkatten extreem grote territoria waar ze alleen leven en jagen en hun territoria aan anderen kenbaar maken door middel van geurmarkering en geurcommunicatie.
Genets zijn opmerkelijke kleine carnivoren met zeer intellectuele gedragspatronen die hen het meest plezierig maken om op te sporen en te observeren tijdens uw volgende Afrikaanse safari.
Voor meer informatie over genetkatten kunt u terecht op onze dierenpagina.