Kan de opwarming van de aarde worden teruggedraaid?
Het wordt steeds warmer buiten, en het is geen gemakkelijk probleem om op te lossen…
Door Sarah Jensen
“Er is duidelijk bewijs dat de gemiddelde temperatuur wereldwijd gestaag stijgt,” zegt Mike Szulczewski, een onderzoeker in de Juanes Research Group van het MIT. “Het echte risico van de opwarming van de aarde is dat deze zo snel versnelt dat we niet snel genoeg kunnen reageren. Of de huidige klimaatverandering nu deel uitmaakt van een natuurlijke cyclus of door mensen wordt veroorzaakt, de vrees is dat als er niets aan wordt gedaan, de trend ernstige gevolgen kan hebben: verstoorde plantencycli, de overstroming van kuststeden als de zeespiegel verandert, een ineenstorting van geopolitieke systemen over de hele wereld.
Wat ook duidelijk is, is het toegenomen niveau van kooldioxide in de atmosfeer van de aarde sinds het begin van de industriële revolutie. “Vóór het einde van de 18e eeuw was de concentratie CO2 in de atmosfeer ongeveer 280 delen per miljoen,” legt Szulczewski uit. “Momenteel is dat ongeveer 390 delen per miljoen.” CO2, een bijproduct van de verbranding van fossiele brandstoffen, is een zogenaamd broeikasgas dat infrarode straling absorbeert en uitzendt. De ophoping ervan in de atmosfeer betekent een gestage stijging van de gemiddelde oppervlaktetemperatuur op aarde.
“Het probleem is zo groot dat er niet één technologische wondermiddel is om het op te lossen,” zegt Szulczewski. Gezien de geografische, meteorologische en politieke omvang van de situatie, zijn de studies niet gericht op het terugdraaien van de opwarming van de aarde, maar op het matigen ervan door de concentratie van CO2 in de atmosfeer te stabiliseren. “Om dat te doen,” zegt Szulczewski, “moeten we ons energieverbruik verminderen, de efficiëntie van de energie die we gebruiken verhogen en kijken naar oplossingen zoals koolstofopvang en -opslag.”
Szulczewski en zijn onderzoeksteam onderzoeken momenteel de veiligheid en haalbaarheid van het opvangen van CO2-emissies van energiecentrales en de opslag ervan diep onder de grond. “Dit is een van de enige opties die ons in staat stelt fossiele brandstoffen te blijven gebruiken,” zegt Szulczewski.
Alles, van de fabricage van broodroosters tot de opwekking van de elektriciteit om ze te laten werken, is terug te voeren op elektriciteitscentrales. Alleen al in de VS bedraagt de CO2-uitstoot van krachtcentrales die fossiele brandstoffen verbranden, ongeveer 6 triljoen kilo CO2 per jaar, oftewel ongeveer 12 triljoen pond. Als de VS een deuk in die uitstoot zouden willen maken door één zesde ervan te injecteren, zou het land elke dag ongeveer 1 miljard gallons of 40 miljoen vaten CO2 moeten injecteren. Dit is een ontmoedigend cijfer, als men bedenkt dat de VS in haar hele geschiedenis nooit meer dan ongeveer 10 miljoen vaten ruwe olie per dag heeft gewonnen. Zelfs als we erin zouden slagen genoeg te begraven, zegt Szulczewski, zou het effect waarschijnlijk pas over tientallen jaren merkbaar zijn. Om de atmosfeer terug te brengen in de toestand van voor de Industriële Revolutie zou zelfs nog langer kunnen duren.
Het grootste obstakel is de neiging van de mens om in cycli van vier jaar te denken, zegt hij, waarbij hij verwijst naar Ruben Juanes, MIT ARCO Associate Professor in Energy Studies. “We hebben een goede start gemaakt met technologische oplossingen,” zegt Szulczewski, “maar hebben we de politieke en sociale wil om buiten de vierjaarlijkse cyclus te denken en iets te doen op een zeer, zeer lange termijn? Het lijkt niet waarschijnlijk, althans niet in de nabije toekomst, dat mensen hun gewoonten zullen veranderen en zullen stoppen met het gebruik van fossiele brandstoffen.”
Dank aan de 18-jarige Jose Luis Segura B. uit San Jose, Costa Rica, voor het insturen van deze vragen.
Posted: 24 april 2012