Heading

LOS ANGELES (Reuters) – De komiek Phyllis Diller, de voormalige huisvrouw wier rauwe gekakel en grappen over haar eigen uiterlijk haar tot een van Amerika’s eerste vrouwelijke stand-up comedy sterren maakten, is maandag op 95-jarige leeftijd in haar slaap overleden, aldus haar manager.

Diller werd in haar bed gevonden in haar huis in de welvarende Brentwood-sectie van Los Angeles door haar zoon Perry, die haar was komen bezoeken, zei manager Milt Suchin.

“Ze had een glimlach op haar gezicht, zoals je zou verwachten,” vertelde Suchin aan Reuters.

Haar publicist, Fred Wostbrock, noemde haar “een echte pionier” en “de eerste dame van stand-up comedy.”

Een vriendin en collega-komiek, Joan Rivers, zei maandag dat Diller een pad heeft vrijgemaakt voor een jongere generatie vrouwelijke stand-up artiesten om alleen op hun grappen te kunnen handelen.

“Phyllis Diller was de laatste uit een tijdperk dat erop stond dat een vrouw er grappig uit moest zien om grappig te zijn,” zei Rivers in een bericht dat via Twitter werd gepost.

Diller creëerde een onuitwisbare persoonlijkheid met haar kenmerkende bulderende lach, een sigarettenhouder, geplukt haar, bizarre kostuums en een fictieve hufter van een echtgenoot die ze Fang noemde.

Haar act bestond uit snelle grappen en oneliners die vaak de sociale pretenties bespotten door de draak te steken met zichzelf (“Ik ging laatst naakt zwemmen op het strand; het duurde 20 minuten voordat ik gearresteerd werd”) en een wereld van verzonnen personages.

Naast echtgenoot Fang – “Hoe zou jij een man noemen met één tand die 2 centimeter lang was? – waren er haar schoonmoeder Moby Dick, haar magere schoonzus Captain Bligh en haar buurvrouw Mrs. Clean.

Diller ging er prat op dat ze haar grappen strak geschreven hield en pochte dat ze een wereldrecord had voor het krijgen van 12 lachsalvo’s per minuut.

Een late bloeier naar showbusiness maatstaven, Diller kreeg haar start op 37-jarige leeftijd, en maakte haar debuut in San Francisco’s Purple Onion in 1955, toen ze doorbrak in het door mannen gedomineerde comedy circuit. Haar eerste nationale bekendheid kreeg ze als deelneemster aan Groucho Marx’s TV quiz show “You Bet Your Life.”

Op dat moment was Diller een huisvrouw die vijf kinderen had opgevoed, en daarnaast columniste, publiciste en radiomaker.

Ze ontdekte een flair voor stand-up grappen op ouderavonden en soortgelijke bijeenkomsten en besloot om van comedy haar beroep te maken op aandringen van haar toenmalige echtgenoot, Sherwood Diller. Het echtpaar scheidde in 1965 en een tweede huwelijk met zanger Warde Donovan eindigde 10 jaar later.

Diller nam geleidelijk de rekwisieten, gekke garderobe en podiumpersoonlijkheid aan die haar handelsmerk zouden worden.

VAN HUISVROUW NAAR COMIC

“Als ik je mijn openingsfoto zou laten zien, zag ik eruit als de buurvrouw,” zei Diller ooit. “En het kostte me een tijdje om te beseffen dat mensen niet betalen om de vrouw naast de deur te zien. Ze kunnen voor niets naar haar kijken.”

Een reeks TV-optredens volgde en Diller werd al snel een direct herkende ster. Ze maakte haar filmdebuut in 1961 met een kleine rol in Elia Kazan’s “Splendor in the Grass” en speelde in 1970 de titelrol in een Broadway-productie van “Hello Dolly!”

Diller ontwikkelde ook een hechte vriendschap met de overleden komedie-grootheid Bob Hope en speelde samen met hem in drie films. Ze was een regelmatige gast in zijn televisieshows en vergezelde hem op een kerstbezoek aan de Amerikaanse troepen in Vietnam.

Een andere tijdgenoot van Diller, stand-up veteraan Don Rickles, prees haar als een “grote comédienne” wiens “gedenkwaardige samenwerking met Bob Hope vrouwelijke komieken naar de voorgrond bracht.”

Ellen DeGeneres tweette dat Diller “de koningin van de oneliners” was en Whoopi Goldberg noemde haar een “echt origineel.”

Diller, die een volleerd pianiste was, bouwde een carrière op rond het aan de schandpaal nagelen van haar uiterlijk, maar ze gaf ook een fortuin uit aan het perfectioneren ervan. Ze heeft meer dan 20 plastische ingrepen ondergaan

Diller, die haar autobiografie uit 2005 de titel “Like a Lampshade in a Whorehouse” meegaf, beschouwde haar vermogen om om zichzelf te lachen als een van haar grootste komische kwaliteiten. In een interview met Reuters uit 2004 zei ze dat ze haar publiek als haar grootste leermeester beschouwde.

“Ik laat ze met me lachen, om me, waardoor het publiek zich erg op zijn gemak voelt,” zei ze. “Ik heb alles van hen geleerd. … Je bent een komiek en je bent pas een succes als je gelach hoort.”

Op latere leeftijd kreeg ze hartproblemen en brak ze haar bekken bij een val, maar ze bleef tot ver in de tachtig werken in clubs en op televisie. Ze verzorgde de stem van een insect in de animatiefilm “A Bug’s Life” uit 1998, verscheen in 2005 in de komische documentaire “The Aristocrats” en verzorgde de stem van Peter’s moeder in 2006-2007 afleveringen van de tekenfilmserie “Family Guy.”

Suchin zei dat ze vorig jaar een gastoptreden maakte in het dagdrama “The Bold and the Beautiful.”

Diller en haar eerste echtgenoot hadden vijf kinderen. (Extra verslaggeving door Piya Sinha-Roy; bewerking door Will Dunham en Bill Trott)