Als je een paard hebt, heb je waarschijnlijk al ontdekt dat als je verschillende mensen vraagt wat het beste hooi is om aan je paard te voeren, je nooit een eenvoudig, standaard antwoord krijgt. Er zijn zoveel verschillende meningen die mensen hebben over wat ze hun paard moeten voeren, wanneer hun paard moet worden gevoerd, hoeveel ze nodig hebben en hoe verschillende soorten voer van invloed kunnen zijn op het gedrag en de prestaties van hun paard. Misschien heb je al geprobeerd om onderzoek te doen naar het beste hooi om je paard te voeren en hoe meer je hebt gelezen, hoe verwarrender je waarschijnlijk wordt!
Eén ding weten we wel: elk paard heeft verschillende voedingsbehoeften, omdat de leeftijd van het paard, het activiteitenniveau, ras en grootte allemaal een belangrijke rol spelen bij het bepalen welk hooi het beste aansluit bij de behoeften van je paard. Sommige paarden hebben een hoger eiwitgehalte en meer energie nodig, terwijl andere juist behoefte hebben aan hooi dat minder eiwit bevat en niet zo rijk is. Een seniorpaard dat met pensioen is en in de wei staat, zal bijvoorbeeld niet dezelfde voedingsbehoeften hebben als een prestatiepaard van hoog niveau tijdens het showseizoen. Hier is een overzicht van enkele verschillen tussen hooi om je te helpen beslissen welk hooi het beste is om aan je paard te voeren.
Nerveus paard? – Het kan een voedingstekort zijn
Verschillende soorten hooi
Er zijn heel wat verschillende soorten hooi die mensen aan paarden voeren, maar hooi valt over het algemeen in een van de twee categorieën – peulvruchten en grassen. Alfalfa hooi, soms lucerne hooi genoemd, is het meest populaire peulvruchten hooi dat aan paarden wordt gevoerd in de V.S., terwijl timothy en boomgaard populaire gras hooi keuzes zijn. Er zijn ook graanhooisoorten, zoals haver- of gersthooi, die een andere voedingswaarde hebben dan typische grashooisoorten, maar die vallen ook onder de categorie grashooi. Wanneer je probeert het beste hooi voor je paard te kiezen, zal de geografie natuurlijk een grote rol spelen in je keuze. Bijvoorbeeld, alfalfa, timothy en boomgaardgrashooi zijn populair in Kentucky, terwijl aan de kust Bermuda grashooi populair is in het zuiden van de V.S. Hier is een grafiek die enkele van de meest voorkomende hooi soorten weergeeft die aan paarden worden gevoerd.
De voedingsprofielen van verschillende soorten hooi kunnen aanzienlijk variëren, vooral bij het meten van vezels, eiwitgehalte, verteerbare energie en minerale samenstelling. Om te beginnen volgen hier enkele veelgebruikte termen bij het evalueren van hooi:
Vochtgehalte: Idealiter zou het vochtgehalte van hooi tussen 10% – 17% moeten liggen. Hooi dat minder dan 10% vocht bevat, kan broos, droog en stoffig zijn. Hooi met meer dan 18% heeft een hoog risico op schimmelvorming, en hooi met meer dan 25% kan brandgevaarlijk zijn.
Ruw Eiwit (CP): Eiwitgehaltes in hooi kunnen sterk variëren, afhankelijk van het soort hooi en wanneer het is geoogst. Hoe jonger het hooi is gesneden, hoe hoger het eiwitgehalte zal zijn. Eiwitgehaltes kunnen variëren van 8% tot 14% in grashooi, en 15% tot 22% in hooi van peulvruchten (alfalfa). In het algemeen heeft een opgroeiend paard tussen 12% en 18% eiwit in zijn dieet nodig voor een goede groei en ontwikkeling, terwijl de meeste volwassen paarden het prima zullen doen met hooi met een lager eiwitgehalte (10% – 12%). Paarden die in training zijn, zullen meer eiwit nodig hebben om de spierontwikkeling te ondersteunen en stikstof te vervangen dat tijdens de training verloren gaat.
Verteerbare Energie (DE): Verteerbare Energie (DE) wordt gemeten in megacalorieën (Mcal) en de meeste soorten hooi variëren meestal van 0,76 tot 0,94 Mcal/lb DE. De dagelijkse behoefte aan DE voor een paard van gemiddelde grootte kan variëren van 20 Mcal/lb (minimaal onderhoud) tot 34,5 Mcal/lb (paarden in zware training).
Niet-structurele koolhydraten (NSC): Deze term wordt gebruikt om het suiker- en zetmeelgehalte in hooi aan te duiden. NSC’s zijn belangrijk, omdat dit de koolhydraten zijn die worden afgebroken en in de bloedstroom worden opgenomen als glucose. Paarden die insulineresistent zijn, worden meestal op een NSC-arm “low-carb” dieet gezet.
Calcium (Ca) en Phosphorus (P): De evenwichtige verhouding tussen deze twee mineralen, die varieert tussen verschillende soorten hooi, is erg belangrijk omdat de twee nauw met elkaar samenwerken. Idealiter zou de calcium-fosforverhouding bij paarden tussen 3:1 en 1:1 moeten liggen. Met andere woorden, een paard heeft minstens evenveel calcium nodig in zijn dieet als fosfor, nooit het omgekeerde.
Heeft je paard Gewrichtsondersteuning nodig?
Nu u een aantal basistermen kent, volgen hier enkele verschillen tussen luzernehooi en grashooi die u kunnen helpen beslissen welk hooi het beste is om aan uw paard te voeren.
ALFALFA Hooi
Hoger Eiwitgehalte
Eén van de grootste verschillen tussen luzernehooi en grashooi is het eiwitgehalte. Luzernehooi heeft gemiddeld een veel hoger eiwitgehalte, variërend van 15% tot 21%, afhankelijk van wanneer de luzerne is gesneden. Dit is veel hoger dan het eiwitgehalte van grashooi, dat doorgaans 10% of minder eiwit bevat. Terwijl de meeste volwassen paarden ergens tussen de 10% en 12% eiwit in hun dieet nodig hebben, is een hoger eiwitgehalte belangrijk voor jonge, opgroeiende paarden, prestatiepaarden en zogende merries. Als een paard hooi krijgt dat meer eiwit bevat dan het kan opnemen, wordt het teveel afgebroken en het afval wordt in de urine uitgescheiden in de vorm van ureum, dat vervolgens wordt omgezet in ammoniak. Voor paarden in stallen kan dit een probleem zijn als de stallen niet goed schoongemaakt en geventileerd worden.
Hogere energie-inhoud / minder vezels
De energie-inhoud verschilt ook tussen luzerne- en grashooi. Luzernehooi bevat doorgaans meer calorieën per pond dan grashooi, dus als u uw paard luzernehooi voert, kan het zijn dat hij minder hooi hoeft te eten om zijn lichaamsgewicht op peil te houden. Dit verschil is gerelateerd aan het vezelgehalte van het hooi; luzernehooi is lager in vezels, terwijl grashooi hoger in vezels is, waardoor het paard meer hooi kan eten zonder extra aan te komen. Om deze reden zullen veel mensen die de calorie-inname van hun paard willen verminderen grashooi gaan voeren in plaats van luzernehooi.
Hogere calciumgehaltes
Een ander groot verschil tussen luzerne- en grashooi is het mineralenprofiel. Luzernehooi heeft doorgaans een hoger calciumgehalte in vergelijking met graszaadhooi. Het fosforgehalte is meestal niet zo verschillend tussen de twee soorten hooi. En natuurlijk varieert het mineraalgehalte in alle hooisoorten, afhankelijk van de regio waar het is geteeld en de bodemgesteldheid.
Alfalfahooi is erg populair omdat het gemakkelijk verkrijgbaar en redelijk geprijsd is; het is het enige voeder dat in elke staat van de V.S. wordt verkocht. Niet alleen is luzerne gemakkelijk te vinden, maar paarden houden ook van de smaak en geven bijna altijd de voorkeur aan luzerne boven grashooi. Dit is vooral handig voor moeilijke houders, omdat de zoete geur en het groene, bladerige uiterlijk van luzernehooi moeilijk te weerstaan is.
Paarden die het Equine Metabolic Syndrome (insulineresistentie) hebben en vatbaar zijn voor hoefbevangenheid kunnen gevoelig zijn voor luzerne, waarschijnlijk omdat luzerne meer suiker bevat en hoger is in zetmeel dan de meeste grashooien. Dus als uw paard insulineresistent is en u overweegt hem luzernehooi te voeren, kunt u deze optie het beste eerst met uw dierenarts bespreken.
De analyse van luzernehooi varieert afhankelijk van de tijd van het jaar waarin het luzernehooi werd geoogst, de bodemgesteldheid waarin het werd verbouwd, etc., maar een gemiddelde analyse van luzernehooi zal rond dit bereik liggen:
Aluzernehooi Analyse (gemiddeld)
Ruw Eiwit – 15.0% – 22.0%
Ruw Vezel – 25.0%
Niet Structureel Koolhydraten (NSC) – 8.75% – 13.25%
DE, Mcal/Lb. – 1.06 – 1.32
Calcium – 1.28%
Fosfor – 0.24%
Ca:P Ratio – 5.3:1
Gras Hooi
Laten we nu eens kijken naar de voordelen van gras hooi, en hoe het verschilt van luzerne hooi. Grashooi heeft:
- Lager Eiwitgehalte
- Lager Energiegehalte
- Hogere Vezel
- Lager Calciumgehalte
Grashooi is meestal een stuk lager in eiwit dan luzernehooi; het energiegehalte van grashooi is over het algemeen ook lager dan luzernehooi. Voor veel mensen die paarden hebben, vooral volwassen paarden, niet-werkende paarden, of paarden die niet voor de fokkerij worden gebruikt, wordt vaak de voorkeur gegeven aan grashooi boven luzernehooi vanwege deze lagere eiwit- en energiegehaltes. Grashooi is ook vaak een goede keuze voor oudere paarden, omdat het makkelijker is voor de nieren vanwege het lagere eiwitgehalte en ook makkelijker te kauwen en verteren is.
Grashooi is ook een goede hooikeuze voor “makkelijke houders”, d.w.z. paarden die makkelijk aankomen of moeite hebben om op gewicht te blijven, vooral pony’s of minipaardjes. Vanwege het hoge vezelgehalte is grashooi een gemakkelijke oplossing voor deze “easy keepers”, omdat het de eetlust van het paard kan stillen, zonder extra calorieën en eiwitten toe te voegen.
Grashooi heeft doorgaans lagere voedingswaarden dan luzernehooi, en is ook lager in calcium, waardoor het dichter bij een meer wenselijke Ca:P verhouding ligt (tussen 3:1 tot 1:1). Bovendien is grashooi vaak minder stoffig dan luzernehooi, waardoor het een goede keuze is voor paarden die problemen hebben met hun luchtwegen. En in tegenstelling tot luzernehooi, is grashooi niet onderhevig aan het potentiële risico van blaarkevers.
Hier volgt een snelle blik op enkele van de meer populaire grashooien en hun typische profielen:
Timothy Hooi
Timothy hooi is vezelrijk en is over het algemeen gemakkelijk te verteren. Het is meestal duurder dan de andere grashooien, maar het bevat ook meer voedingsstoffen dan andere grashooien.
Timothy Hooi Analyse (gemiddeld)
Ruw Eiwit – 6.0% – 10.0%
Ruwvezel – 30%
NSC – gemiddeld 12% (range 7% – 18%)
DE, Mcal/Lb. – 0.7 tot 1.0
Calcium – 0.38%
Fosfor – 0.17%
Ca:P Ratio – 2.2:1
Bermuda Grashooi
Bermuda gras hooi is meestal minder duur dan timothy of boomgaard hooi. Er is enige bezorgdheid dat bermuda gras hooi van mindere kwaliteit impact kan veroorzaken bij paarden (bespreek dit met uw dierenarts).
Bermuda Grashooi Analyse (gemiddeld)
Ruw Eiwit – 7.0% – 10.0%
Ruwvezel – 28%
NSC – gemiddeld 12% (range 7% – 18%)
DE, Mcal/Lb. – 0.7 – 1.0
Calcium – 0.43%
Fosfor – 0.16%
Ca:P Ratio – 2.7:1
Hooi van boomgaardgras
Hooi van boomgaardgras is niet zo gevoelig voor het tijdstip van maaien als de andere grashooien, en is ook minder duur dan timothy-hooi.
Hooi van boomgaardgras Analyse (gemiddeld)
Ruw eiwit – 7,0% – 11.0%
Ruwvezel – 30%
NSC – gemiddeld 12% (range 7% – 18%)
DE, Mcal/Lb. – 0.7 – 1.0
Calcium – 0.34%
Fosfor – 0.23%
Ca:P Ratio – 1.5:1
Oathooi
Oathooi heeft dikke taaiere stengels die sommige paarden niet willen eten. Haverhooi heeft de neiging om hoger in nitraten en ook hoog in suiker (NSC) te zijn, dus dit hooi is geen optie voor insulineresistente paarden.
Overhooi Analyse (gemiddeld)
Ruw Eiwit – 8,0% – 10,0%
Ruw Vezel – 28%
NSC – gemiddeld van 22.1%
DE, Mcal/Lb – 0.82 – 0.96
Calcium – 0.29%
Fosfor – 0.23%
Ca:P Ratio – 1.3:1
Hier een vergelijkingstabel zodat u de verschillen kunt zien tussen luzerne hooi, timothy (gras) hooi en haverhooi. Zoals u kunt zien, heeft luzernehooi veel hogere eiwitgehaltes dan de andere twee hooisoorten, maar is ook lager in vezels dan de andere twee. Haverhooi daarentegen heeft een veel hoger gehalte aan niet-structurele koolhydraten (NSC), d.w.z. het gehalte aan suiker en zetmeel in het hooi.
De onderstaande tabel toont de gemiddelde calciumgehaltes, fosforgehaltes, en calcium tot fosfor (Ca:P) verhouding. Alfalfa hooi heeft, zoals in de grafiek te zien is, een veel hoger calcium gehalte dan de andere hooisoorten.
Dit zijn slechts enkele van de verschillende hooisoorten die gewoonlijk aan paarden gevoerd worden, samen met enkele van hun verschillen, die je hopelijk zullen helpen bij het beslissen welk hooi het beste is om aan je paard te voeren. Als je meer wilt leren over verschillende soorten hooi en hun typische voedingsprofielen, is Equi-Analytial.com een uitgebreide bron om te bezoeken. En natuurlijk moet je met je paardendierenarts overleggen welk hooi het beste is voor jouw paard, gebaseerd op zijn eigen individuele behoeften aan voedingsstoffen.