“Big” werd meteen een van mijn favoriete films. 20 jaar later kan ik nog steeds hetzelfde zeggen. Deze film “houdt” niet alleen goed stand, het is nog steeds een tijdloze klassieker. Hanks & Perkins leveren uitstekende prestaties; in plaats van een 12-jarige te “spelen”, wordt Hanks er daadwerkelijk een. Zijn onschuld is volkomen geloofwaardig. Perkins speelt de rol van de ambitieuze Susan tot in de perfectie, en zij is de perfecte love interest voor Hanks. Over chemie gesproken! Het acteerwerk was geweldig en de hele cast deed het voortreffelijk. De film is zeker een feel-good stuk, maar het is meer dan alleen maar fluff. Als je nadenkt over sommige boodschappen, vertelt hij ons dat we de dingen gewoon moeten aannemen en van het leven moeten genieten. Josh slaagt omdat hij geen bijbedoelingen heeft. We worden regelmatig herinnerd aan het belang van vriendschap, en hoe gebeurtenissen in ons leven soms onze relatie met vaste vrienden kunnen bedreigen als we iets of iemand nieuw vinden waarvan we denken dat die onze volledige aandacht verdient. Natuurlijk zal een goede vriend je dergelijke uitspattingen vergeven.
Over het geheel genomen verdient de film meer sterren vanwege de knappe lach, het geweldige acteerwerk, de grote verbeeldingskracht en de nostalgie. Desalniettemin, toen het einde kwam, vroeg ik me in shock af wat er zojuist gebeurd was. Is dat alles? Wat gebeurt er daarna? Er moet meer beeldmateriaal zijn. Zo kan het niet eindigen. Het vroeg misschien om een vervolg, maar ik weet niet of dat er ooit gekomen is. Als je deze film nog nooit hebt gezien en je wilt de nostalgie van de jaren 80 beleven, dan is het een aanrader! Mijn beoordeling: 9 van de 10.