Bijbel, de heilige geschriften van het jodendom en het christendom. De Christelijke Bijbel bestaat uit het Oude Testament en het Nieuwe Testament, waarbij de Rooms-Katholieke en Oosters-Orthodoxe versies van het Oude Testament iets groter zijn vanwege hun aanvaarding van bepaalde boeken en delen van boeken die door Protestanten als apocrief worden beschouwd. De Hebreeuwse Bijbel omvat alleen de boeken die bij de christenen bekend zijn als het Oude Testament. De regelingen van de Joodse en Christelijke canons verschillen aanzienlijk. De protestantse en rooms-katholieke indeling komen meer met elkaar overeen.
Ann Ronan Pictures/Heritage Image/age fotostock
The Newberry Library, Gift van Edward Ayer, 1911 (A Britannica Publishing Partner)
The Newberry Library, Wing Fund, 1945 (A Britannica Publishing Partner)
Waarom is de Bijbel belangrijk?
De Bijbel bevat de heilige geschriften van het jodendom en het christendom en is lange tijd de meest beschikbare, vertrouwde en betrouwbare bron en arbiter van intellectuele, morele en spirituele idealen in het Westen geweest. De grote bijbelse thema’s zijn God, zijn geopenbaarde werken van schepping, voorziening, oordeel en verlossing, zijn verbond en zijn beloften. De Bijbel ziet wat er met de mensheid gebeurt in het licht van Gods aard, gerechtigheid, trouw, barmhartigheid en liefde.
In welke taal is de Bijbel oorspronkelijk geschreven?
De Hebreeuwse Bijbel is geschreven in het Hebreeuws. De Griekse vertaling ervan, de Septuagint, maakte de Bijbel toegankelijk in de Hellenistische periode (ca. 300 v. Chr. – ca. 300 n. Chr.) en verschafte een taal voor het Nieuwe Testament en voor de christelijke liturgie en theologie van de eerste drie eeuwen na Chr. De Bijbel in het Latijn, de Vulgaat, heeft duizend jaar lang het denken en leven van de westerse mens gevormd. Bijbelvertalingen leidden tot de studie en literaire ontwikkeling van vele talen.
Hoe is de Bijbel georganiseerd?
De Hebreeuwse Bijbel heeft drie divisies: Torah (Instructie, of Wet; ook wel de Pentateuch genoemd), Neviʾim (Profeten), en Ketuvim (Geschriften). Deze boeken staan bij de christenen bekend als het Oude Testament. De Christelijke Bijbel bestaat uit het Oude Testament en het Nieuwe Testament. In de rooms-katholieke en Oosters-orthodoxe tradities omvat het Oude Testament geschriften die door de protestanten als apocrief worden beschouwd. Het Nieuwe Testament bevat vier evangeliën (Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes), Handelingen, 21 brieven en Openbaring.
Wanneer werd de Bijbel geschreven?
Een deel van de Hebreeuwse Bijbel werd misschien in de 10e eeuw voor Christus geschreven. De laatste redactie en heiligverklaring van de Torah (de eerste vijf boeken van de Bijbel) vond waarschijnlijk plaats tijdens de Babylonische Ballingschap (6e-5e eeuw v.Chr.). De gehele Hebreeuwse Bijbel was rond 100 na Christus compleet. De boeken van het Nieuwe Testament werden geschreven in de 1e en 2e eeuw na Christus.
Wat staat er in de Bijbel?
De Bijbel draait om de enige echte God, de Schepper van al het bestaande. Gods wil en doel worden gezien als rechtvaardig, liefdevol en uiteindelijk heersend. De Hebreeuwse Bijbel begint met een verslag van Gods schepping van de wereld, en vertelt het verhaal van de Israëlieten en het Beloofde Land. Het Nieuwe Testament behandelt het leven, de persoon en de leer van Jezus en de vorming van de christelijke kerk.
Een korte behandeling van de Bijbel volgt hierna. Voor een volledige behandeling, zie bijbelse literatuur.
-
Beschouw het Oude Testament van de Bijbel als een literair meesterwerk gedramatiseerd door schilderijen, muziek en beeldhouwwerk De Bijbel als Literatuur, Deel Een: Sage en verhaal in het Oude Testament. Deze film, geproduceerd in 1974 door de Encyclopædia Britannica Educational Corporation, behandelt de Bijbel als een verzameling literaire meesterwerken en verweeft vakkundig schilderijen, beeldhouwwerk, muziek en drama om de verhalen van de Bijbel opnieuw tot leven te brengen.Encyclopædia Britannica, Inc.Bekijk alle video’s bij dit artikel
Bekijk het Spreukenboek en andere boeken uit het Oude Testament door een literaire lens De Bijbel als Literatuur, Deel Twee: Geschiedenis, poëzie en drama in het Oude Testament. Het tweede deel van een onderzoek naar de Bijbel als literatuur, deze film onderzoekt de boeken van Jozua, Samuël en Koningen als historische documenten, het Spreukenboek als lyrische poëzie, en de profetische boeken als protestliteratuur. De film werd in 1974 geproduceerd door Encyclopædia Britannica Educational Corporation.Encyclopædia Britannica, Inc.Bekijk alle video’s bij dit artikel
Traditioneel hebben de Joden hun geschriften in drie delen verdeeld: de Torah (de “Wet,” of Pentateuch), de Neviʾim (“Profeten”), en de Ketuvim (“Geschriften,” of Hagiographa). De Pentateuch kan, samen met het Boek van Jozua (vandaar de naam Hexateuch), worden gezien als het verslag van hoe de Israëlieten een natie werden en hoe zij het Beloofde Land in bezit kregen. De afdeling die wordt aangeduid als de “Profeten” zet het verhaal van Israël in het Beloofde Land voort, beschrijft de vestiging en ontwikkeling van de monarchie en presenteert de boodschappen van de profeten aan het volk. De “Schriften” omvatten speculaties over de plaats van het kwaad en de dood in het plan der dingen (Job en Prediker), de poëtische werken, en enkele aanvullende historische boeken.
In de Apocriefen van het Oude Testament zijn verschillende soorten literatuur vertegenwoordigd; het doel van de Apocriefen lijkt te zijn geweest om enkele van de gaten op te vullen die door de onbetwistbaar gecanoniseerde boeken zijn achtergelaten en om de geschiedenis van Israël tot de 2e eeuw voor Christus te dragen.
Abonneer op Britannica Premium en krijg toegang tot exclusieve inhoud. Abonneer u nuHet Nieuwe Testament is verreweg het kortste gedeelte van de christelijke Bijbel, maar door zijn associaties met de verspreiding van het christendom heeft het een invloed uitgeoefend die in geen verhouding staat tot zijn bescheiden omvang. Net als het Oude Testament is het Nieuwe Testament een verzameling boeken, waaronder een verscheidenheid aan vroegchristelijke literatuur. De vier Evangeliën handelen over het leven, de persoon en de leer van Jezus, zoals hij door de christelijke gemeenschap werd herinnerd. De Handelingen van de Apostelen vertellen het verhaal van het christendom vanaf de verrijzenis van Jezus tot het einde van de loopbaan van Paulus. De verschillende brieven, of epistels, zijn correspondentie van verschillende leiders van de vroegchristelijke kerk, waaronder Paulus, die de boodschap van de kerk toepast op de verschillende behoeften en problemen van de vroegchristelijke gemeenten. Het Boek Openbaring (de Apocalyps) is de enige canonieke vertegenwoordiger van een groot genre apocalyptische literatuur dat verscheen in de vroegchristelijke beweging.
St. Marcus, verluchte handschriftpagina uit het Evangelieboek van de hofschool van Karel de Grote, ca. 810; in de Stadtbibliothek, Trier, Ger.Stadtbibliothek, Trier, Ger.
scripture Le Miroir de humaine saluation (“De spiegel van het menselijk heil”) door Ludolf van Saksen (verondersteld auteur), c. 1455; het Franse manuscript is een voorbeeld van een West-Europees christelijk geschrift geschreven in de volkstaal.The Newberry Library, Louis H. Silver Collection, 1964 (A Britannica Publishing Partner)